در سپاهان چه خبر است؟

عصر ایران ورزشی - حمله سنگین غلامحسین حسینی، رئیس هیات مدیره باشگاه سپاهان، به محمدرضا ساکت، مدیرعامل پیشین این تیم، بی تردید هر مخاطبی را با این سئوال مواجه می کند که چرا حسینی الان چنین اتهامات سنگینی را علیه ساکت مطرح کرده است؟

حسینی ساکت را به ارتباط با دلالان، رانت خواری، بریز و بپاش مالی، خرج تراشی برای باشگاه، تلاش برای جذب بازیکن به هر قیمت ممکن، هزینه نکردن منابع مالی باشگاه در امور لازم و شایسته، ریختن پول بی زبان باشگاه سپاهان در پای خاندانش و ندانم کاری و سهل انگاری منجر به حذف سپاهان از لیگ قهرمانان آسیا متهم کرده است.

 فهرست این اتهامات، به گونه ای است درازدامن است که آدمی از خود می پرسد سپاهان با چنین مدیریت ضعیف و ناکارآمدی، در دوران ساکت چطور در صدر فوتبال ایران قرار گرفته بود؟

در این یادداشت کوتاه نمی خواهیم درباره صحت و سقم این اتهامات داوری کنیم؛ چرا که داوری در این باره، در صلاحیت هیات های تحقیق و تفحص و یا کمیته های حقیقت یاب است.

سئوال اصلی این یادداشت این است که اگر سپاهان بدین شکل از لیگ قهرمانان اسیا حذف نشده بود، آیا باز هم جناب حسینی این اتهامات را متوجه محمدرضا ساکت می کرد؟

اگر مدیریت پیشین باشگاه سپاهان چنین افتضاح مدیریتی ای را به بار آورده و – به قول حسینی – باشگاه را تا آستانه انفجار پیش برده، آیا افکار عمومی و بویژه هواداران سپاهان حق نداشتند خیلی زودتر از این ها از سوء مدیریت وحشتناک ساکت مطلع شوند؟

اگر طرفداران سپاهان، بعد از حذف این تیم از لیگ قهرمانان آسیا، به هیات مدیره این تیم هیچ اعتراضی نمی کردند، آیا باز هم غلامحسین حسینی این گونه به علیه ساکت حرف می زد؟

شاید بخشی از اتهامات وارد شده به ساکت درست باشد اما به نظر می رسد که مطرح شدن این اتهامات در این شرایط و با این شکل، بیش از آنکه از سر دلسوزی برای باشگاه سپاهان باشد، برای خارج شدن هیات مدیره این باشگاه از زیر فشار هوادران است.