اين كوچه ها مهتاب بارانند، با تو
آرامش ماقبل طوفانند، با تو
از «حمد» تا «والناس» را مرغان شبخوان
در چارده تحرير مي خوانند، با تو
«انا اليه راجعون» مي ريزد از شب
آيات رحمان رو به پايانند، با تو
اين قوم خواب آلود، غير از نارفيقي
رفتار و كرداري نمي دانند، با تو
شرح غدير و شام هجرت يادشان رفت
هرچه محمد(ص) نهي كرد، آنند با تو
در چلچراغ شام نه، در شمع كوفه
عدل و مروت با تو تابانند، با تو
حالا كه داري مي روي مسجد، ملائك
«فزت و رب الكعبه» مي خوانند، با تو
امام علی (ع)