پارک چئوگوک 26 ساله مي گويد؛ «من يک مصاحبه استخدامي دارم و فهميده ام که قيافه ام در احتمال استخدام بسيار نقش دارد... دلم مي خواهد صورتم کمي کوچک تر و پيشاني ام صاف تر شود، اما مي ترسم جاي زخم هاي جراحي تا زمان انجام مصاحبه خوب نشود.»

اين روزها بسياري از نوجوانان و جوانان کره يي به پزشکان متخصص جراحي پلاستيک مراجعه مي کنند. اين جوانان کساني نيستند که بخواهند با انجام اعمال جراحي بيشتر شبيه ستاره ها شوند تا در چونگ مورو (نسخه کره يي هاليوود) شانس خود را امتحان کنند، بلکه شهروندان عادي کره جنوبي هستند.

به گزارش اعتماد، بسياري از جواناني که اين روزها در اتاق هاي انتظار جراحان پلاستيک در مناطقي مثل آي جونگ و گواگيک سئول نشسته اند جواناني هستند که اميدوارند کاري در شرکت هاي عظيم و غول آساي کره (مثل LG و سامسونگ) پيدا کنند. آنچه آنها در مطب هاي پزشکان متخصص جراحي پلاستيک به دنبال آن هستند «قيافه هاي دلنشين و قابل اعتماد» است. فرم قيافه يي که باعث توجه و اعتماد ارباب رجوع هاي احتمالي به آنها شود و شانس آنها براي استخدام را بيشتر کند.

آن يون سئون بيست و يک ساله دانشجوي رشته اقتصاد يکي از اين جوان ها است. او يک قرار ملاقات مهم براي اواخر ماه مه دارد. اين قرار در واقع مصاحبه استخدامي او است و به خاطر همين مصاحبه او هفته قبل يک ميليون وون (بيش از هزار دلار) هزينه کرد تا حالت لثه ها و گوش هايش را تغيير دهد. او اميدوار است در مصاحبه قبول شود و شغلي در يک بانک پيدا کند. حالت ظاهر يک کارمند بانک بايد به گونه يي باشد که توجه مراجعان را جلب نکند. «گوش هاي من بيش از اندازه از سرم فاصله داشتند و اين باعث نگاه خيره و سوال خيلي ها مي شد، با آن حالت امکان نداشت من در مصاحبه قبول شوم.»

«آن» پول لازم براي انجام عمل جراحي را از والدينش گرفته است. او هم مثل خيلي از جوان هاي ديگر کره يي اميدوار است در کشوري که به نظر مي رسد دوران طلايي رشد اقتصادي اش به پايان رسيده يک شغل مناسب پيدا کند.پس از قتل عام دانشجويان دانشگاه ويرجينيا تک توسط چو سئون هوي بسياري از کره يي ها از اينکه اين قتل عام توسط هموطنشان انجام گرفته ابراز شرمساري کردند، اما جالب اينکه درصد بيشتري از جوانان کره يي بيشتر از ناراحتي روحي و عذاب وجدان بابت اين مساله نگران کم شدن احتمال پذيرش خود براي گذراندن دوره هاي تکميلي تحصيلي در دانشگاه هاي امريکايي بودند. بسياري از اين جوانان داشتن مدرکي معتبر از يک دانشگاه امريکايي را يک حداقل براي استخدام در آينده مي دانند و البته داشتن قيافه دلنشين «حداقل» ديگري براي آنها است.

سئو هيون 22 ساله هم مي گويد که هميشه از اين مي ترسد که به خاطر چشم هاي کوچکش فرصت استخدام شدن را از دست بدهد.

کيم سون مين که جراح اصلي کلينيک جراحي زيبايي ايمي پلاستيک در سئول است مي گويد ميزان مراجعاتي که خواستار انجام جراحي هاي پلاستيک «چهره کارمندي» شده اند خود او را هم متعجب کرده است. «حداقل 30 درصد از مراجعان ما مي خواهند چهره شان را تغيير بدهند تا در مصاحبه هاي انتخاب شغل شانس بيشتري پيدا کنند... برخي از اين مراجعان در سال هاي آغازين دانشگاه هستند که مي خواهند همين حالا عمل هاي جراحي را انجام بدهند تا در سال هاي بعد که به مرحله استخدام رسيدند حالت صورت آنها طبيعي باشد.»

بر اساس گفته هاي مديران کلينيک زيبايي هيون در محله گانگ نام سئول از زماني که اين کلينيک در آگهي هاي خود جمله «با عمل هاي جراحي ما مي توانيد شانس استخدام خود را افزايش دهيد» را درج کرده است ميزان مراجعانش حدود 40 درصد افزايش يافته است.

اعتقاد بسياري از کره يي ها به علم باستاني «قيافه شناسي» يکي از دلايلي است که آنها به عمل هاي جراحي تن بدهند که حالت چهره آنها را مناسب پذيرش يک شغل کند. شين سون ها 27 ساله زماني که يک چهره شناس به او گفت حالت صورتش نشانگر اين است که وي فردي اهل ريسک است به پزشکان متخصص جراحي پلاستيک مراجعه کرد چرا که وي قرار بود در يک شرکت تجاري به عنوان کارمند بخش حسابداري استخدام شود و در صورتي که مسوول انجام مصاحبه به او هم مثل آن قيافه شناس فکر مي کرد «احتمال استخدام صفر بود».

بيش از 70 درصد از يک هزار و يکصد کره يي بين بيست تا سي سال که مورد سوال پژوهشگران انجام يک مطالعه قرار گرفته بودند متذکر شده بودند در صورتي که مطمئن باشند انجام عمل جراحي شغل بهتري را براي آنها به ارمغان خواهد آورد به آن تن خواهند داد.

لي هوچيون فارغ التحصيل دانشگاه هائي يانگ در سئول مي گويد؛ «هزينه کردن براي تحصيل و فارغ التحصيل شدن از يک دانشگاه معتبر اصلي ترين قدم براي به دست آوردن يک شغل مناسب در سئول است، اما افرادي که فکر مي کنند شانس استخدام آنها چندان بالا نيست در گام بعدي به انجام عمل هاي جراحي پلاستيک براي تغيير دادن چهره خود و ساختن يک چهره کارمندي مطلوب فکر مي کنند.»