مثبت اعلام شدن دوپینگ دوچرخه سواران در شرایطی که ورزش ایران در سال کسب سهمیه المپیک 2012 لندن قرار دارد موجی از نگرانی را برای کسب سهمیه المپیک ایجاد کرده و این احتمال وجود دارد با محرومیتهایی مواجه شویم!
به گزارش مهر، پس از اینکه کاظم خاتون آبادی سرمربی تیم دوچرخه سواری پتروشیمی تبریز در اظهار نظری از خطر افزایش دوپینگی ها در این رشته و حتی احتمال دوپینگ 90 درصد رکابزنان خبر داد، فدراسیون دوچرخه سواری وی را به خاطر این اظهار نظر محروم و جریمه کرد.
اما اثبات ادعای دوپینگی بودن رکابزنان کشورمان در فاصله ای کمتر از دو هفته پس از این مسئله با مثبت اعلام شدن تست دوپینگ چهار رکابزنان حاضر در تور تهران و آذربایجان بر همه محرز شد. پس از آن حتی این مسئله به ذهن متبادر می شد که آیا دوپینگ 80 درصد رکابزنان کشورمان صحت دارد یا نه؟
روز شنبه گذشته در حاشیه مرحله نخست تور بین المللی دوچرخه سواری کینگ هایلک در چین نمایندگان اتحادیه جهانی دوچرخه سواری از حضور دو رکابزن تیم دانشگاه آزاد اسلامی به اتهام مثبت شدن تست نمونه A آنها در مسابقه جلوگیری کردند.
به دنبال این مسئله این ورزشکاران از گردونه مسابقات حذف شدند و باید تا اطلاع ثانوی و صدور حکم نهایی در هیچ رقابت داخلی و خارجی شرکت نکنند. این رکابزنان طبق قانون می توانند با پرداخت هزینه به "وادا" درخواست بررسی نمونه B را کرده و در صورت مثبت بودن این نمونه هم مجددا درخواست بررسی کنند.
زنگی آبادی که از این مسئله ابراز نگرانی کرده بود در گفتگو با مهر گفت:" تیم دانشگاه آزاد اسلامی یکی از چهار تیم بینالمللی ماست. از نظر فنی هم دومین تیم پر افتخار ما در مسابقات برونمرزی است. مطئمنا در صورتیکه یک بار دیگر تست دوپینگ ورزشکاران این تیم مثبت شود اعتبار بینالمللی این تیم در میادین برون مرزی کم خواهد شد و این مسئله به ضرر ما هم تمام میشود."
به فاصله یک روز پس از این مسئله، دو رکابزن از گردونه مسابقات دوچرخه سواری تور دنا کنار رفتند. به تائید رئیس فدراسیون دوچرخه سواری تست دوپینگ نمونهA این ورزشکاران مشکوک به استفاده از ماده ای دارویی است و باید این مسئله بررسی شود.
اما پس از مثبت اعلام شدن این تستها، شایعه دوپینگی بودن 7 رکابزن دیگر که پیش از این هم مطرح بود قوت گرفت. آن هم رکابزنانی که برخی از آنها ملی پوش بوده و در بازیهای آسیایی گوانگجو هم شرکت کرده بودند. به این ترتیب در صورت تائید شدن مثبت بودن تست این ورزشکاران، جمع دوپینگی های دوچرخه سواری به عدد 13 خواهد رسید.
ظاهرا نام این رکابزنان تنها به خاطر ملی پوش بودن و حضورشان در مسابقات آسیایی و از بین نرفتن وجهه افتخارات گوانگجو رسانه ای نشده است. دوپینگ این رکابزنان تا چه حد واقعیت دارد؟ . این ملیپوشان پس از بازیهای آسیایی با وجود کسب عناوین مختلف در مسابقات قهرمانی کشور و باشگاه های کشور حضور ندارند و همین نکته می تواند دلیلی بر اثبات دوپینگی بودن این قهرمانان باشد.
در صورت حقیقت داشتن این مسئله خطری بزرگ دوچرخه سواری کشورمان را تهدید می کند. خطری که این روزها به شدت در دوچرخهسواری اروپا دیده می شود؛ دوپینگ قهرمانان تورهای مطرحی مانند جیروایتالیا و توردو فرانس و دوپینگی بودن رکابزنان مدال آور در میادین قهرمانی جهان .
اما به طور قطع شرایط برای دوچرخه سواری ما سخت تر است. در آخرین رنکینگ فدراسیون جهانی دوچرخه سواری نام ایران در صدر آسیا قرار گرفت و رکابزنان باشگاهی ما به رده های بالای جدول آسیا صعود کردند تا به این ترتیب سه سهمیه المپیک خود را قطعی کنند.
در صورتیکه دوپینگ رکابزنان کشورمان تائید شود تمامی امتیازات این ورزشکاران از اتحادیه جهانی حذف خواهد شد و به این ترتیب احتمال سقوط تیم ایران به رده دوم یا سوم هم وجود دارد. این درحالی است که تنها تیم اول آسیا میتواند سه سهمیه المپیک را دریافت کند. تیم دوم دو سهمیه و تیم سوم یک سهمیه میگیرد.
در این شرایط فدراسیون دوچرخهسواری باید فکری برای آینده خود کند. همان طور که زنگیآبادی تاکید کرده که مثبت اعلام شدن تست دوپینگ رکابزنان در این شرایط و پشت سر هم "زنگ خطر" را برای این رشته به صدا درآورده است.
رئیس فدراسیون دوچرخه سواری تاکید می کند:" ما از این پس سفت و سخت مسئله گرفتن تست دوپینگ را در حاشیه تمامی تورهای داخلی و مسابقات داخلی ما اجرا خواهیم کرد تا ریشه دوپینگ از دوچرخه سواری کشورمان پیش از گسترش یافتن خشک شود تا دوچرخهسواری بین المللی و قهرمانی ما دوام داشته باشد."
فدراسیون دوچرخه سواری روزهای سختی را سپری می کند و راه دشواری را برای مبارزه با پدیده دوپینگ آغاز کرده است. مطمئنا باید همه بخش های مربوط به این رشته کمک کنند تا بتواند با اجرای برنامه ریزی بیشتری و بهتر و هزینه کردن این دوران سخت را سپری کرده و به روزهای پاک قبل برسد.
در این شرایط تنها نگرانی مربوط به حذف امتیازات رکابزنان در رنکینگ جهانی و از دست دادن سهمیه المپیک نیست، بلکه نگرانی از احتمال تعلیق دوچرخه سواری ایران است. اینکه آیا فدراسیون دوچرخهسواری هم مانند وزنه برداری در خطر تعلیق یا جریمه جهانی قرار می گیرد!