اين آقاي علي كفاشيان (مره)
* ، قربانش بروم ،نه تنها آدم خنداني هست ، خيلي هم هم آدم خجالتي و باحيايي است.
مي پرسيد چرا؟ عرض مي كنم!
بعد از آن كه فيفا (كه بازيچه دست ليبراليسم است) به اين بهانه بچگانه كه تيم ملي فوتبال اميد ايران در دقيقه 89 بازي با عراق ،از يك بازيكن دو اخطاره استفاده كرده ، تيم ما را بازنده اعلام كرد ،عده اي ( كه آنها هم بازيچه دست بيگانگان هستند) از آقاي كفاشيان خواستند از رياست فدراسيون فوتبال استعفا كند اما جناب رئيس اظهار داشتند كه استعفا نمي دهند اما تا دلتان بخواهد خجالت مي كشند.
البته بعضي از رسانه ها (كه اين ها هم دست شان با اجانب در يك كاسه و اي بسا در يك ديگ است) شروع كردند كه شانتاژ و مسخره كردنِ خجالت كفاشيان.
به نظر اين پپه حقير سراپا تقصير ، اتفاقاً اين خجالت كشيدن آقاي كفاشيان ،يك ويژگي مهم و بفهمي نفهمي منحصر به فرد است و دقيقاً بعد از اين كه فدوي متوجه با حيا بودن جناب ايشان شدم ، آرزو كردم حالا كه مملكت گير پيدا كردن يك وزير ورزش قابل و لايق است ، اي كاش علي آقاي كفاشيان را وزير كنند.
اين طوري لااقل خيال آدم راحت مي شود كه مسوولي داريم كه شديداً خجالتي و با حياست و ممكن نيست توي روز روشن ،همين جوري زل بزند به چشم هاي آدم و دروغ تحويلش بدهد و بعد هم لبخند ژوكوند برند. لا اقلش اين است كه موقع دروغ گفتن و سركار گذاشتن خلق الله ،سرش را مي اندازد پايين و آدم كمتر دچار دقيدگي زود رس(دق مرگ شدن در عنفوان جواني) مي شود.
اي كاش دوستاني كه تمايل دارند وزير مملكت شان با حيا باشد ، اين پيشنهاد را به غربت نيندازند كه پشيمان خواهند شد چون سخت گير مي آيد!
از ما گفتن بود!
پاورقي:* (مره) مخفف "مخلص آقاي رئيس هم هستيم" مي باشد.
"مره" را خیلی خوب اوومدییییی
:)))))