۰۶ دی ۱۴۰۳
به روز شده در: ۰۶ دی ۱۴۰۳ - ۱۶:۱۶
کد خبر ۱۶۳۳۴۳
تاریخ انتشار: ۱۲:۰۱ - ۰۳-۰۲-۱۳۹۰
کد ۱۶۳۳۴۳
انتشار: ۱۲:۰۱ - ۰۳-۰۲-۱۳۹۰

شمال غرب در معرض حمله نمکی دریاچه ارومیه/ توفان نمک نزدیک است

وی با بیان اینکه نابودی تالابها اثرات فرهنگی اجتماعی زیانباری دارد به سخنان اخیر معاون محیط طبیعی و تنوع زیستی سازمان حفاظت محیط زیست کشور اشاره کرده و افزود: اگر روند فعلی دریاچه ادامه یابد طی دو تا سه سال آینده دریاچه به کلی خشک خواهد شد.

مهر: رئیس سازمان جهاد کشاورزی آذربایجان شرقی اخطار داد: با توجه به بادهای مرسومی منطقه، دریاچه ارومیه با انتشار نمک اراضی کشاورزی و درختان استانهای آذربایجان شرقی و غربی را مورد حمله قرار داده است.

مسعود محمدیان پیش از ظهر شنبه در نشست خبری در گفتگو با خبرنگاران با اشاره به اینکه اراضی کشاورزی آذربایجان شرقی و استانهای واقع در شمالغرب کشور، تحت تأثیر پس روی آب دریاچه ارومیه قرار دارند، اعلام کرد: خشک شدن دریاچه ارومیه، کشاورزی و باغات منطقه را در آستانه نابودی کامل قرار داده و در صورت نبود راه حلی اورژانسی، شاهد فاجعه ای زیست محیطی، اقتصادی، اجتماعی و کشاورزی عظیمی در منطقه خواهیم بود.

به گفته محمدیان، بر اساس اظهار نظر بسیاری از کارشناسان، در صورت ادامه روند فعلی و استمرار خشکسالی با خوشبینانه ترین برآوردها با وقوع بادهای های مرسوم در منطقه، انتشار نمک مزارع، باغ ها، شهرها و روستاها را آماج حملات خود قرار داده و کشاورزی منطقه آسیب جدی خواهد دید .

وی با اشاره به اینکه پس روی آب این دریاچه در وضعیت فعلی، نه تنها بزرگترین چالش بخش کشاورزی در شمالغرب کشور و بلکه در سطح منطقه و کشور است، افزود: اگر روند فعلی خشک شدن این دریاچه ادامه یابد و راه حل اساسی در این خصوص ارائه نشود با خشک شدن دریاچه در آینده با وزیدن بادهای حاوی املاح و نمک به سمت اراضی کشاورزی و درختان، نه تنها در استان آذربایجان شرقی و غربی بلکه با نفوذ در نقاط دور دست، حتی می تواند کشاورزی سایر مناطق را تحت تأثیر و تهدید جدی خویش قرار دهد.

محمدیان با اشاره به اینکه در حال حاضر بیش از 300 هزار هکتار از اراضی کشاورزی آذربایجان شرقی به دلیل شرایط جوی بسیار نامناسب دریاچه ارومیه آسیب دیده است، گفت: بایستی هر چه سریعتر با ساز و کار های لازم برای بهبود وضعیت حاکم بر اراضی کشاورزی مزبور اقدام شود.

انتقال آب مازاد آبریز خزر تنها راه نجات ارومیه است

همچنین دبیرخانه کشاورز آذربایجان شرقی در این نشست، با اشاره به اینکه انجمن نجات دریاچه ارومیه سه راه حل اساسی و مشترک برای نجات دریاچه پیشنهاد داده، افزود: افزایش بهره وری آب درحوضه آبریز دریاچه در بخش های کشاورزی، شرب، بهداشت و صنعت و بازچرخانی آب مصرفی آنها، کنترل اتمسفر و ممکن بودن انتقال آب مازاد از حوضه آبریز خزر تنها راه احیای دریاچه ارومیه است.

مصطفی قنبری صاحبنظر برجسته مسائل آبی و کشاورزی استان انتقال آب مازاد از حوضه آبریز خزر را ممکن دانسته و گفت: حوضه های شمالی (ارس) ، غربی (زاب) و جنوب (قزل اوزن) هرچند می توانند با انتقال محدودی از آب (در خوشبینانه ترین حالات کمتر از یک میلیارد متر مکعب برآورد می شود) به عنوان مسکن عمل کنند، ولی نگاه مطمئن به شرق حوضه یعنی خزر بوده که با توجه به آب مازاد در حوضه آبریز و خود آبریز پیشنهاد انتقال در فصول پائیز و زمستان (فصول غیر کشاورزی حوضه) از حوضه آبریز غرب دریاچه خزر و در فصول بهار و تابستان (فصول کشاورزی حوضه) از دریاچه خزر است.

 قنبری دبیر خانه کشاورز استان با اشاره به سوابق این دریاچه به عنوان یکی از اکوسیستم های آبی منحصر بفرد کشور و جهان با وسعت متوسط بیش از نیم میلیون هکتار و حجم آبی 32 میلیارد مترمکعب مطرح بود، گفت: دخالت های انسانی و خشکسالی های متعدد شرایطی را پیش آورده که مرگ این دریاچه قطعی بوده و تصور آن دورنمای وحشتناکی را ترسیم می کند.

فعالیت های تخریبی متوقف شود

مصطفی قنبری دبیر انجمن نجات دریاچه ارومیه تاکید کرد: فعالیت های تخریبی واستفاده بیش از حد از منابع آبی و تخریب رودخانه ها هرچه زودتر بایستی متوقف شود.

وی با بیان اینکه نابودی تالابها اثرات فرهنگی اجتماعی زیانباری دارد به سخنان اخیر معاون محیط طبیعی و تنوع زیستی سازمان حفاظت محیط زیست کشور اشاره کرده و افزود: اگر روند فعلی دریاچه ادامه یابد طی دو تا سه سال آینده دریاچه به کلی خشک خواهد شد.

دبیر خانه کشاورز استان آذربایجان شرقی نجات دریاچه را از این مرگ ممکن دانست و گفت: نجات دریاچه به یک عزم ملی مسئولان کشوری واستانی بستگی دارد.

وی با اشاره به اینکه برنامه پنجم توسعه (1394-1390) آخرین فرصت برای نجات دریاچه بوده و بایستی با سازماندهی مناسب و جلب مشارکت موثر ساکنان و بهره برداران حوضه آبریز و تامین اعتبارات لازم در پایان برنامه، به سطح سال 1374 بر گردد، افزود: هر چند اطلاعات جسته و گریخته در مورد کاهش و افزایش سطح دریاچه در زمان های گذشته وجود دارد ولی دخالت های انسانی در دهه های اخیر و ادامه روند آن بصورت مستمر و در پاره ای از موارد اجتناب ناپذیر نشان دهنده عدم امیدواری به برگشت به حال طبیعی در سال های بعدی دارد و این روند بجز دخالت انسان- این بار دخالت مثبت- نمی تواند از نابودی دریاچه جلوگیری کند.
ارسال به دوستان