متخصصان علوم پزشکي دانشگاه کلمبيا تاکيد کردند افرادي که کمبود خواب دارند، بيشتر به پرخوري روي ميآورند.
به گزارش ايسنا، اين متخصصان ميگويند کساني که خواب کافي ندارند بيشتر به خوردن روي مي آورند. دانشمندان سالها است که نسبت به ارتباط بين کمبود خواب و افزايش وزن ترديد داشتهاند.
آنها تصور ميکردند افرادي که خواب کافي ندارند، فرآيندهاي هورمونيشان دچار اختلال ميشود در حالي که اين فرايندها نقش حياتي در متابوليسم و کنترل اشتها دارند.
به گزارش خبرگزاري رويترز، نتايج اين مطالعات در نشست انجمن قلب امريکا ارائه شده است.
اخيرا نيز نتايج دو تحقيق جداگانه نشان داده است که کم خوابى منجر به افزايش وزن در افراد ميشود. آزمايشات نشان ميدهد کم خوابى ميزان هورمونهاى مرتبط با اشتها و رفتارهاى تغذيهاى را تغيير ميدهد.
در يک مطالعه، دانشمندان دريافتند کسانى که به مدت دو شب و در هر شب کمتر از چهار ساعت خوابيدهاند، هورمون لپتين در بدن آنها 18 درصد کاهش و هورمون گرلين 28 درصد افزايش يافته است.
هورمون لپتين که توسط سلولهاي چربي آزاد ميشود، باعث احساس سيري شده و به مغز اعلام ميکند که بدن ديگر نياز به دريافت غذا ندارد. هورمون گرلين که توسط معده توليد ميشود، باعث تحريک اشتها و احساس گرسنگى ميشود.
محققان دريافتند مردان جوان شرکت کننده در اين تحقيق که خوابشان کم شده بود، نسبت به ساير افراد تمايل بيشتري به مصرف مواد غذايى نشاسته دار مثل نان، برنج، ماکاروني ، کيک و شيريني پيدا کرده بودند.
در اين مطالعه متخصصان دانشگاه شيکاگو خاطرنشان کردند: از آنجا که گلوکز، انرژى مورد نياز مغز را فراهم ميکند، هنگام خستگى ناشى از کم خوابى مغز به کربوهيدراتهاى ساده نياز پيدا ميکند.
محققان متوجه شدند افراد با مصرف کالرى بيشتر سعى ميکنند کمبود خواب را جبران کنند. محققان ميزان هورمون لپتين و گرلين را در 12 مرد جوان سالم، قبل و بعد از دو شب کم خوابى و دو شب پرخوابى اندازهگيرى کردند و دريافتند ميزان هورمون گرلين بعد از چهار ساعت خواب شبانه در مقايسه با 9 ساعت خواب شبانه، 71 درصد افزايش يافته است. کمبود خواب باعث شده بود كه اين افراد، خوردن بستني، آب نبات، شيرينى و کيک را بر ميوه، سبزيجات و لبنيات ترجيح دهند.
در تحقيق دوم نيز پزشکان متوجه شدند هرچه افراد کمتر بخوابند، وزن بيشتري اضافه ميکنند. دراين تحقيق ميزان هورمون لپتين در کسانى که کمبود خواب داشتند کاهش و هورمون گرلين افزايش يافت.
نتايج اين مطالعات رابطه مهمى را بين خواب و هورمونهاى تنظيم کننده دريافت غذا نشان ميدهد.