اعتراض "علی آبادی و افشار زاده" به لوگوي المپيك لندن ، ایران را در دو راهی قرار داد

عصر ايران – با پاسخ كميته بين المللي المپيك به نامه اعتراضي كميته ملي المپيك ايران در اعتراض به "لوگوي " بازي هاي المپيك 2012 لندن ، ابعاد موضوع لوگوي جنجالي اين بازيها وارد مرحله اي جديد شده است.

كميته ملي المپيك در نامه اعتراضي خود که به امضای علی آبادی و افشار زاده ، رئیس و دبیر کل این نهاد رسیده ،  با اشاره به اينكه طراحي لوگوي بازيهاي المپيك لندن شيطنت آميز بوده و نمايانگر كلمه " zion " يا " صهيون " است ، از اين كميته بين المللي خواسته بود تا در طراحي اين لوگو كه نمادي نژاد پرستي داشته و مغاير با روح ورزش است ، تجديد نظر كند.

اما پاسخ روز گذشته كميته بين المللي المپيك  نشان داد كه ظاهرا اين كميته به هيچ وجه تلقي ايران از لوگوي بازي هاي 2012 لندن را قبول نداشته و حاضر به تغيير آن نخواهد بود.این کمیته اعلام کرد که لوگوی مذکور صرفاً نشان دهنده عدد 2012 است و هیچ بار معنایی دیگری ندارد.

با توجه به اعتراض منفردانه ايران و جدا از قضاوت درباره صحت ادعاي كميته ملي المپيك درباره لوگوي بازيهاي المپيك 2012 لندن ، درباره اقدام كميته ملي المپيك در اعتراض منفردانه به لوگوي بازي هاي المپيك 2012 لندن ، ذكر نكاتي چند ضروري به نظر مي رسد:

1- بهتر بود قبل از نامه نگاري كميته ملي المپيك به كميته بين المللي المپيك ، اين اقدام "سبك - سنگين " شده و همه جوانب آن مورد بررسي قرار مي گرفت ؛ چه آنكه به نظر مي رسد با اقدام كميته ملي المپيك هزينه هاي اعتراض تكروانه به نام كشور ثبت شد در حالي كه اگر اين اعتراض بعد بين المللي نيابد و با همراهي ( لااقل) ديگر كشورهاي اسلامي نيز مواجه نشود ، اين هزينه حتي فراتر از اين هم خواهد رفت.
در واقع سخن بر سر این است که اگر لوگوی مذکور واقعاً معرف صهیونیسم است ، برای اعتراض به آن ، می بایست یک کار جمعی از سوی کشورهای اسلامی که غالباً با موضوع صهیونیسم مشکل دارند ، صورت می گرفت و نه یک نامه انفرادی بی اثر.
لازمه این کار هم رایزنی ها گسترده و مقدماتی با کشورهای اسلامی و همسو کردن آنها با خود بود نه این که بعد از نگارش نامه ، یک دعوت شفاهی هم از بقیه بکنند!

مسئولان كميته ملي المپيك بدون ايجاد اجماع حتي در درون جامعه ورزش كشور در اين باره اقدام به نامه نگاري كردند و روز سه شنبه پاسخ آن را نيز دريافت كردند . اين مساله اي است كه حتي به درستي از سوي رييس کميته ملي پارالمپيک كشور مورد تاكيد قرار گرفته است .

"محمود خسروي وفا " گفته است : " اقدام عجولانه در اين خصوص راهکار مناسب نيست و بايد براي محکوميت جهاني اين موضوع تلاش کرد. ابتدا باید کار کارشناسی کامل برای بررسی این موضوع انجام داد و در صورت صحت موضوع با توجه به آرمان های انقلاب، پیشنهاد و یا استدلال های لازم را ارائه کرد.استفاده از توانایی های دیپلماسی و ارتباطات با نهادهای بین المللی ورزشی از دیگر راهکارهای مناسب برای تغییر این آرم است. ضرورت دارد در نخستین گام متولیان ورزش ایران با استفاده از نظرات کارشناسی وزارت امور خارجه یک موضع هماهنگ بگیرند و هر یک به تنهایی در این خصوص وارد عمل نشوند. ایران پس از تعیین موضع خاص با تعامل با کشورهای اسلامی و مستقل جهان و با تاکید بر منشور المپیک، رسما و با حمایت سایر کشورها نسبت این موضوع اعتراض و خواستار تغییر آن شود."

 اظهارات اين مقام ورزشي كشورمان نشان مي دهد كه اقدام  كميته ملي المپيك در اعتراض يكجانبه به لوگوي بازيهاي المپيك لندن حتي در درون مسئولان و جامعه ورزش كشور نيز منتقديني دارد . منتقديني كه مي گويند قبل از اين نامه نگاري بايد با ديگر كشورهاي اسلامي رايزني مي شد و در يك موضع هماهنگ اعتراض مي شد تا هم وزن اعتراض بالا برود و هم هزينه " نه " گفتن براي طرف مقابل افزايش يابد.

2- با اقدام منفردانه كميته ملي المپيك حالا كشورمان براي حضور در اين بازي ها در يك دوراهي سخت قرار مي گيرد و اگر ديگر كشورهاي اسلامي با كشورمان همراهي نكنند ، دو راهكار پيش روي ماست :

الف- يا اينكه بدون توجه به اعتراضمان و بدون عقب نشيني كميته بين المللي المپيك در بازي ها حضور مي يابيم و ورزشكاران ايراني مدال هايي را كسب خواهند كرد كه پيش از اين مقام هاي ورزشي كشورمان گفته اند كه آرم صهيون روي آن نقش بسته است . همه مي دانيم كه اين شكل كار به هيچ وجه با پرستيژ و آبروي بين المللي كشور همخواني ندارد.

ب- براي اجتناب از حالت اول كشورمان به صورت منفردانه مجبور به تحريم اين بازيها خواهد شد كه در اين صورت ما با كمترين هزينه براي طرف مقابل خود را از بازي هاي المپيك محروم كرده ايم ، كه در اين صورت ميليارد ها تومان هزينه كشور براي حضور در بازي هاي المپيك به هدر خواهد رفت.
 
اما اگر کار اعتراض به لوگو ، توسط همه یا اغلب کشورهای اسلامی صورت می گرفت ، اولاً احتمال اثر گذاری اش بیشتر می شد و ثانیاً در صورتی که برگزار کنندگان زیر بار نمی رفتند ، با تحریم دهها کشور ، لااقل بخشی از هزینه معنوی آن را متحمل می شدند.
اگر این لوگو ، واقعاً صهیونیستی باشد ، اعتراض به آن اقدامی ارزشمندانه است ولی می توان اقدامات ارزشمندانه را نیز با سیاست و درایت انجام داد نه این که هزینه های جدیدی بر خود تحمیل کنیم.