۳۰ شهريور ۱۴۰۳
به روز شده در: ۳۰ شهريور ۱۴۰۳ - ۱۷:۳۸
فیلم بیشتر »»
کد خبر ۱۵۷۰۴۶
تاریخ انتشار: ۱۶:۵۰ - ۰۱-۱۲-۱۳۸۹
کد ۱۵۷۰۴۶
انتشار: ۱۶:۵۰ - ۰۱-۱۲-۱۳۸۹

مقاله سایت حامی دولت : "داروينيـزم سياسی مشایی"

 محرمانه نیوز از سایت های حامی دولت در مقاله تحت عنوان "داروينيــــــزم سياسی مشایی" نوشت:

گفتمان اسفندیار رحیم مشایی از ماهيت منازعه طلبانه دمکراتيک و تحول خواهی برخوردار است که بنيانهای ذهنی آن ريشه در منطق اسلام ناب محمدی که همان اسلامی ایران است دارد.


 اين گفتمان در مقام «تفسير» از توان بالائی جهت ارزشگذاری بر «هست» های اجتماعی برخوردار است .

پاسخ جسورانه «سيد حسن مدرس» به پرسش معترضانه رضاخان که : «سيد ؛ از جان من چه می خواهی؟» پژواک رسائی از منطق حاکم بر تحولات ایجاد شده توسط گفتمان مشایی در جامعه امروز ایران است.

اين نماينده صريح الهجه پارلمان ايران در مبارزه سرسختانه اش با يکه تازيهای رضا خان بوضوح می دانست که چه می خواهد.

همانطور که گفتمان امروز مشایی   نيز علی رغم مخالفت ها و تهمت ها و توهین های جریان نه احمدی نژاد می داند که چه می خواهد.

آگاهی گفتمان مشایی  نسبت به خواسته هایش  منجر به آن شد تا انرژی و ظرفيت های آن از 22 خرداد سال 1388 با رای 24 میلیونی ملت ایران به احمدی نژاد به منصه ظهور گذاشته شود.

نزاعی که بواسطه محتوم بودن شکست مخالفان گفتمان مشایی  بدليل ضعف پايگاه مردمی ايشان ، برای  این دو یار جدانشدنی مصافی شيرين و لذت بخش است.

بواسطه ابتناء بر اين دو ويژگی ، سلوک گفتمان مشایی   ابتلاء به منطق «داروينيزم سياسی» پيدا کرد که در آن شرط بقا و شادابی این گفتمان فراگیر  معطوف به اصالت نزاع  با تقائل به محتوم بودن بقاء جبهه اصلح «که همان گفتمان بود» در مصاف با جریان نه احمدی نژاد شده است.

از 22 خرداد 1388  وقوف بر کراهت و رويگردانی جامعه از جریان نه احمدی نژاد  ،  مُحرک بروز توانمندی چشمگير  این گفتمان مردمی  در تن زدن به مصاف دمکراتيک با جریان نه احمدی نژاد  بمنظور حذف رقيب از سنگرهای متکی بر آراء مردم شد.

شيرين کامی گفتمان مشایی   در 22 خرداد 88 ، استمرار اين نوع از مبارزه را برای مردی از جنس مردم  لذت بخش کرده است.حيات گفتمان مشایی و احمدی نژاد  منازعه طلب ايران از ابتدا با وجود رقيب و نبرد با آن تعريف شده است بهمين دليل است که هر روز شاهد سنگ اندازی جریان نه احمدی نژاد در برابر یاران رییس جمهور هستیم.

با توجه به آنکه از ابتدای غصب ولايت علی ابن ابيطالب (ع) در «سقيفه بنی ساعده» شيعه بعنوان يک جنبش سياسی ـ اجتماعی  با پنداشت محروميت از حق مشروع  و قانونی تأسيس حکومت متولد شد ، ارکان فقهی اين انشعاب دينی عموماً نفی گرايانه و ضد حکومتی بود.

انقلاب شکوهمند اسلامی ايران  نخستين فرصت حکمروائی را برای شيعيان  بعد از 1400 سال مهيا کرد تا در مقام تحصيل حق مضايقه شده و قانونيشان برآيند. اما از آنجا که نخستين تجربه مُلکداری خود امتحان می کرد با نقایصی روبرو شد .

این نقایص اندک که تبعات آن  در عرصه های مختلف شئون اجتماعی مشهود شد.

سورپرايز انتخابات 88 و پیروزی احمدی نژاد مردی برخاسته از توده ملت   زايمان  زود رس تحولات سياسی ـ اجتماعی ايران بود که تؤامان ، هم نقایص قبلی با مقتضيات و لوازم حکومت مدرن را مجدداً برجسته کرد و هم با شيرين کام کردن «ذائقه سياسی» فاتحان خرداد 88مسير گفتمان ناب اسلام محمدی را آغاز نمود.

 اما مخالفان و جریان نه احمدی نژاد که تخریب و حمله به رییس جمهور  را برای خود ناممکن می پنداشتند برای ضربه زدن به وجه دیگر احمدی نژاد مشایی را مورد اماج حملات و نقطه مرکزی خود تبیین و ترسیم کردند به گونه ای که طی دو سال گذشته تمامی رسانه و جریانات منتسب به طرق مختلف حمله به مشایی را برای خود یک راهبرد اساسی تعریف کرده اند.

گذشته از وجوه شخصيتی مشایی ، پيشينه سياسی و اجتماعی وی اين امکان را فراهم می کند تا با سحر کلام مردم  پسندانه اش جوانان دلنگرانِ تضعيف شدن حقوق خود را مُجاب به ضرورت بازنگری در ارکان فکری و نگاه خود به دولت کنند.

شاکله شخصيت مشایی  در منظومه قدرت سياسی ايران ، ماهيتی مردم پسندانه دارد.

ديرينگی و منطق و گفتمان منحصر بفرد مشایی  در ميان مجموعه رجال سياسی ايران ، اين امکان را به وی می دهد تا بدون نياز به سازوکارهای دمکراتيک قطبها و محافل  قدرت  ايران را در پشت صحنه مجاب کند.

 السابقون بودن ، قدرت مانور مشایی در تمشّيت ديپلماسی پنهان مورد وثوقش در عرصه جدال سياسی ايران را افزايش می دهد.

اکنون گفتمان مشایی  می تواند با تکيه بر  «قلب مهربان و تدبیر» رهبر معظم انقلاب خود را به مقصد نهایی نزديک کند.
برچسب ها: داروینیزم ، سیاسی ، مشایی
ارسال به دوستان