هيچ نشانهاي دال بر اين که خيزش مردمي عليه حکومت حسني مبارک رئيس جمهور
مصر متوقف شده باشد به چشم نمي خورد، در اين جا پرسشي که مطرح میشود اين
است که کدام شخصيتها يا گروهها مي توانند قدرت را در مصر به دست گيرند.
به
گزارش «تابناک»، حسنی مبارک در خلال سه دهه حکومت خود به گونه اي هدفمند
تمام احزاب سياسي را تضعيف و اغلب گروههاي مخالف خود را سرکوب کرده است،
حالت فوق العاده اي که طي چند دهه در مصر اعلام شده براي محدود کردن
فعاليتهاي حزبي به کار رفته است همچنين کميته اي در وزارت کشور مصر تشکيل
شده است که مانع از حضور شمار زيادي از احزاب در فعاليت هاي سياسي شده و از
صدور مجوز فعاليت به آنها جلوگيري کرده است.
يکي از اين احزاب که
با چنين محدوديت هايي مواجه شده است، «اخوان المسلمين» است در نتيجه
اتحاديههاي حرفهاي سازمانهاي طرفدار حقوق مدني دستگاه قضايي روزنامهها و
ديگر گروه هاي ديگر نقش مهمي در اين زمينه ايفا کرده اند.
در
همین رابطه شبکه خبری عربی «العالم» در گزارشی برخي از شخصيتها و
گروههايي که نامشان مي تواند در روزهاي آينده در مصر مطرح شود را به شرح
زیر آورده است:«محمد البرادعي»:
او 68 سال دارد و مدير کل سابق آژانس بينالمللي انرژي اتمي است. او در
سال 2010 ميلادي بعد از پايان ماموريتش به عنوان مديرکل آژانس به مصر
بازگشت. «البرادعي» در 2005 برنده جايزه صلح نوبل شد. او در رشته وکالت
تحصيل کرده است. «البرادعي» بر این باور است که، مصر نيازمند تغييرات اساسي
در ساختار قدرت و سياست خود است. وي مي گويد: بايد به حاکميت استبدادي يک
فرد نظامي مانند «حسني مبارک» خاتمه داد او در ماههاي اخير در مصر نبوده
است و همين مسئله نااميدي شماري از فعالان سياسي را از وي به دنبال داشته
است. با اين حال «محمد البرادعي» در روز پنجشنبه به مصر بازگشت. او گفت
آمادگي دارد در دولت انتقالي که در مصر ايجاد خواهد شد هر نقشي را ايفا
کند. البرادعی به دلیل برخی روابطش با آمریکا در دوران تصدیش در آژانس، از
سوی مردم و اسلام گراها مهره مطمئنی به شمار نمی رود.
«محمد بادي بادي»:
وی که 66 سال دارد در سال گذشته به رهبري «اخوان المسلمين»، بزرگترين گروه
مخالف دولت مصر انتخاب شد. «بادي بادی» فردي محافظهکار تلقي ميشود او به
علت ترس از اتخاذ اقدامات سرکوبگرانه از سوي دولت مبارک از دست زدن به
اقدامات تحريکآميز عليه دولت وي خودداري مي ورزيد. «مبارک» سرکوب اسلام
گراها را يکي از مهمترين اهداف سياسي خود مي داند. او آنها را به دست داشتن
در غارتها و بي نظميهاي هفته گذشته در مصر متهم کرد. دولت مصر «اخوان
المسلمين» را يک سازمان ممنوع فعاليت ميداند اما به اين گروه اجازه مي دهد
در چارچوب محدوديتهايي در مصر فعاليت داشته باشد.
«ايمن نور»:
او يک سياستمدار ليبرال است که در رشته وکالت تحصيل کرده، او در انتخابات
رياست جمهوري سال 2005 مصر رقيب «حسني مبارک» بود. وی به جرم ارائه اسناد و
مدارک جعلي به هنگام ثبت حزب متبوع خود تحت عنوان «الغد» دستگير و زنداني و
بعد از سه سال از زندان آزاد شد. قانون هر گونه فعاليت سياسي را براي
«ايمن نور» ممنوع اعلام کرده است او پيشتر يکي از نمايندگان پارلمان مصر از
حزب «وفد» بوده است.
«عمرو موسي»:
او که اکنون دبيرکل اتحاديه عرب است، يکي از وزيران خارجه مشهور در
دولتهاي پيشين «حسني مبارک» بوده است. طرفدارانش وي را به خاطر حمايت از
فلسطيني ها در زمان مذاکرات صلح اعراب و اسرائيل تحسين ميکنند. حضور او در
اتحاديه عرب، که يک سازمان محافظه کار عربي و طرفدار حفظ رهبران کنوني عرب
است، تا حدودي چهره او را در نزد افکار عمومي مصر مخدوش کرد در گذشته
بسياري از مصريها از وي به عنوان نامزد مورد حمايت خود براي تصدي سمت
رياست جمهوري نام برده اند، او بعد از شروع اعتراضات مردمي اعلام کرده است
خواستار ايجاد نظام چند حزبي در مصر است.
«احمد زويل»:
او برنده جايزه شيمي نوبل در سال 1999 است. «زويل» در سال گذشته اعلام کرد
قصد دخالت در امور سياسي را ندارد با اين حال روزنامههاي مصري روز دوشنبه
نوشتند، «زويل» روز پنجشنبه به مصر بازخواهد گشت تا در کميته اصلاحات
قانون اساسي همکاري کند. در اين کميته شخصيت هاي برجستهاي مانند «ايمن
نور» عضويت دارند. يکي از روزنامه هاي مصري به نقل از اين برنده جايزه شيمي
نوبل نوشت وي به مردم مصر پيشنهاد داده است. شورايي موسوم به شوراي خبرگان
تشکيل شود تا قانون اساسي جديد مصر را تدوين کنند.
«حمدين صباحي»: او
يک سياستمدار مليگرا در مصر است و رهبري حزب «کرامه» را در اين کشور بر
عهده دارد. اين حزب هيچ گاه به طور رسمي مجوز فعاليت از سوي دولت مصر
دريافت نکرده است او در سال 2005 به نمايندگي پارلمان مصر انتخاب شد.
«صباحي» در نظر داشت در انتخابات رياست جمهوري همان سال نيز شرکت کند اما
بعداً از اين کار صرف نظر کرد. انتظار مي رفت که وي براي شرکت در انتخابات
رياست جمهوري اتي مصر ثبت نام کند.
گفتنی است هر چند اکنون نمی توان
به خوبی و قطعیت آینده سیاسی مصر را تحلیل کرد اما شرایط کنونی حکایت از
آن دارد که «مبارک» در هر صورت رفتنی است اما اینکه ساختار سیاسی موجود نیز
تغییر خواهد کرد و یا نه نیاز به زمان بیشتری دارد. با همه این اوصاف باید
منتظر ماند که در روزهای آتی چه جریانی در مصر خواهد توانست قدرت را در
دست بگیرد و بر اساس آن رهبر سیاسی آینده این کشور بزرگ عربی را به دست
بگیرد.