عصرایران ؛ علی قادری - «با وجود همه انتقاداتی که به جریان اجرای انتخابات در برخی مناطق داریم اما در هر صورت شکست را می پذیریم،بیایید از فردا دست به دست هم بدهیم و برای حل مشکلات کشور گام برداریم.» این مضمون جملاتی بود که سید حسن نصرالله پس از شکست حزب الله و متحدینش در انتخابات ژوئن 2009 بیان کرد.
او نه به طرفداران دو آتشه حزب الله در حومه جنوبی بیروت دستور داد که به خاطر اعتراض به نتایج انتخابات به خیابانهای پایتخت سرازیر شوند و نه به شیعیان جنوب چراغ سبز نشان داد که اتوبان جنوب-بیروت را با چوب و چماق و لاستیک های به آتش کشیده شده ببندند.آنچه حزب الله و متحدینش به عنوان شکست خوردگان در جریان یک فرایند نسبتا دموکراتیک از خود بروز دادند التزام به قواعد بازی دموکراتیک و احترام به نتایج انتخابات بود.
خروج احزاب 8 مارس از دولت ائتلافی و سقوط دولت سعد حریری نیز در قالب یک رفتار سیاسی کاملا دموکراتیک بود.رهبران این احزاب که شامل همه طوایف لبنان می شوند پس از به بن بست رسیدن همه راه حل های داخلی و خارجی برای خروج کشور از ماجرای رای دادگاه بین المللی- ویژه نخست وزیر اسبق این کشور،رفیق حریری- اقدام به خروج از دولتی کردند که نخست وزیر آن به هیچ وجه اجازه طرح موضوع این دادگاه را به آنها نمی داد ؛ دادگاهی که همه مدارک و شواهد نشان می دهد یک تلاش سیاسی-امنیتی سازمان یافته بین المللی برای تضعیف مقاومت ضد اسراییل است که فقط شامل حزب الله در لبنان نمی شود و اشاره اتهامش به مرکز محور مقاومت می رسد: تهران!
پس از سقوط دولت،احزاب 8 مارس همان مسیر دموکراتیک را ادامه دادند.آنها رایزنی های خویش را برای رسیدن به یک ترکیب سیاسی جدید در دولت آینده آغاز کردند و در نهایت پس از پیوستن ولید جنبلاط و برخی از شخصیت های سیاسی وابسته به جریان 14 مارس که ادامه بن بست موجود را به ضرر لبنان می دانستند نجیب میقاتی را به عنوان کاندیدای مورد نظر خود انتخاب کردند. میقاتی دیروز توانست موافقت 68 نماینده از مجموع 128 نماینده پارلمان لبنان را کسب کند و رسما توسط رئیس جمهور میشل سلیمان مسئول تشکیل کابینه آینده شود.
در جبهه مقابل کسانی که تا دیروز از قواعد دموکراسی ، ضرورت التزام به موسسات قانونی و تقویت ارتش صحبت می کردند شروع به تحریکات مذهبی و آشوب های خیابانی کردند.حمله به ساختمان های دولتی و خصوصی،تخریب اموال عمومی و استفاده از بمب های دستی و سلاح های سبک ثابت کرد که ادعاهای گذشته طرفداران سعد حریری تا چه اندازه صادقانه بود! از دیدگاه افرادی مانند احمد فتفت،مصطفی علوش و محمد کباره،دموکراسی تا زمانی قابل احترام است که آنها بر سر قدرت باشند و اگر مخالفین دولت با استفاده از روش های قانونی ترکیب سیاسی را تغییر کردند نامش کودتای سیاسی است که حزب الله آن را مدیریت می کند!
حتی رفتار سعد حریری نیز در آشوب های کنونی لبنان بسیار سئوال برانگیز است.دقیقا پس از یک ساعت پس از درخواست نخست وزیر سابق از طرفدارانش به پایان دادن به آشوب های خیابانی و نصب پرچم لبنان بر فراز ساختمانها،در منطقه "طریق الجدیده" حسام الطرابلسی یکی از مسئولین ارشد امنیتی وابسته به حریری توسط ارتش بازداشت شد تا ثابت شود گفتار و رفتار نخست وزیر سابق تا چه اندازه با یکدیگر تطابق دارد!
البته سید حسن نصرالله در سخنرانی روز گذشته خویش که به مناسبت اربعین حسینی ایراد کرد پاسخ همه اتهامات تبلیغاتی و لشگر کشی های خیابانی را داد.سید اعلام کرد که ما هیچ علاقه ای به ورود به قدرت نداریم،اتهاماتی مانند اینکه حزب الله به دنبال کنترل لبنان است ادعاهایی دروغی است که توسط امریکا و اسراییل پخش می شود و بوسیله عده ای در داخل کشور تکرار می شود.ما را رها کنید تا در جنوب کشور سینه مان را در برابر گلوله های اسراییلی قرار دهیم اما شما از پشت به ما شلیک می کنید.شما پس از سال 2005 به پایتخت های غربی رفتید و تعهد دادید که موضوع خلع سلاح مقاومت را در داخل پیگیری می کنید و شما بودید که در جنگ تابستان 2006 به دنبال شکست مقاومت بودید و به لطف خداوند شکست خوردید.
سید حسن با اشاره به هشدارهای سعد حریری و طرفدارانش به عدم مشارکت در دولت آینده اعلام کرد کسی که نمی خواهد در دولت آینده شرکت کند حداقل به دولت میقاتی فرصت دهد حتی اگر این فرصت یک سال باشد و بعدا شروع به محاکمه او کند اما چنگ اندازی های خیابانی معنایش این است که او بازی دموکراتیک و تناوب قدرت را نمی خواهد بلکه فقط می خواهد بگوید من و نه هیچ کس دیگر!