شاید بسیاری بعد از دیدن این طنز خندیده باشند و فرزندان بسیاری از جامعه ما بنحوی کانالهای ماهواره ای بی هویتی را که مهران مدیری در قالب طنز آنها را به سخره گرفته بود را بیشتر شناخته باشند. اما در تفکر دینی و هویت اسلامی- ایرانی ما قرار نیست با هر وسیله و ابزاری، دشمن را تخریب کرد.

بولتن نیوز نوشت:

در هفته گذشته فیلمی کوتاه از مهران مدیری به سرعت در شبکه پخش اینترنتی و یوتیوپ قرار گرفت که احتمالا اکثر شما خوانندگان محترم هم آن را دیده اید. این فیلم طنز که به بهانه به سخره گرفتن و دست انداختن رسانه های فارسی زبان ماهواره ای ساخته شده حاوی نکات مهمی است.

ابوالفضل زرویی نصرآباد از طنزپردازان خوب کشورمان، تعریف جالبی درباره‌ی طنز دارد. او می‌گوید طنز مانند «طعم تلخ قهوه» است. که هر چقدر هم داخل‌ قهوه شکر بریزید آن چیزی که در نهایت باقی می‌ماند همان تلخی ته آن است. از این زاویه، خنداندن مخاطب در طنز «هدف» نیست. طنز یک «ابزار» است. یک ابزار در دست هنرمند که با استفاده‌ی از آن بتواند موقعیتی خلق کند در جهت بیان مضامین و مفاهیمی که احیانا در موقعیت‌های جدی نمی‌توان گفت. مانند بسیاری از مشکلات و معضلات اجتماعی و سیاسی بحث‌برانگیز و حساس. که اگر به صورت مستقیم گفته شوند احیانا با واکنش تند مخاطبین خاص آن روبرو خواهد شد. بنابراین در مرتبه‌ی اول خنداندن مخاطب وظیفه‌ی طنز نیست. به همین دلیل است که محققین بین طنز با «هزل» و «هجو» تفاوت قائل‌ند. در هزل و هجو خنداندن مخاطب «هدف» است و برای رسیدن به این هدف می‌توان از هر وسیله و ابزاری، و به هر قیمتی استفاده کرد. حتی اگر خلاف عرف و اخلاق باشد.

به نظر می رسد کاری که مهران مدیری در این فیلم انجام داده هزل است نه طنز. شاید بسیاری بعد از دیدن این طنز خندیده باشند و فرزندان بسیاری از جامعه ما بنحوی کانالهای ماهواره ای بی هویتی را که مهران مدیری در قالب طنز آنها را به سخره گرفته بود را بیشتر شناخته باشند. اما در تفکر دینی و هویت اسلامی- ایرانی ما قرار نیست با هر وسیله و ابزاری، دشمن را تخریب کرد. این دقیقا عملی است که همان رسانه هایی که در این فیلم به سخره گرفته شده اند، انجام می دهند. دروغ گفتن، شایعه سازی و تخریب جمهوری اسلامی به هر قیمت و به هر طریقی.!

بیایید کمی تاریخ اسلام را ورق بزنیم چرا که تاریخ اسلام و اصولا تاریخ همواره به ما درس می دهد. در جنگ صفین سپاهیان حضرت علی (ع) و سپاهیان معاویه لعنت الله علیه مقابل هم قرار گرفته بودند در یک سو سپاهیان حق و در سویی دیگر سپاهیان باطل. منقول است که حضرت امیر (ع) هنگام بازدید از سپاهیان خط مقدمش متوجه می شود که آنها با القاب و الفاظ رکیک با دشمن سخن می رانند. حضرت با ناراحتی از یارانش سوال می کند چه می کنید؟ سپاهیانش می گویند جواب دشمن را می دهیم. حضرت با ناراحتی می گویند پس چه فرقی میان سپاه حق و سپاه باطل است؟ اگر شما نیز از ابزارهای غلط دشمن از روشهای غلط دشمن و از الفاظ زشتی که دشمن بکار می برد استفاده کنید پس چه تفاوتی میان شما و آنهاست؟! حضرت در جنگ صفین و با این جمله درسی برای همیشه به شیعیانش دادند که هدف وسیله را توجیه نمی کند. که اگر ما مخالف هجویات و ابتذال هستیم قرار نیست از این ابزار برای مقابله با دشمن استفاده کنیم. مهران مدیری از ابزاری در ساخت این فیلم استفاده کرده است که مورد نهی شدید اسلام و آموزه های دینی است.

اینکه کانالهای ماهواره از این فیلم به خشم آمده و یا طبق اخبار کانالی موقتا تعطیل شده نمی تواند مبنایی برای درست بودن روش آقای مهران مدیری باشد. این روش می تواند بسیار خطرناک برای فعالیتهای فرهنگی در محیط فرهنگی جامعه ما باشد و می تواند ساختارهای فرهنگی و اخلاقی جامعه را به انحراف بکشاند. لاجرم می بایست و حتما باید با این پدیده زشت یعنی "مبارزه با ابتذال با ابزار ابتذال" برخورد کرد . مسلما شان نظام جمهوری اسلامی بالاتر و پاکتر از آنی است که بوسیله این فیلمها آلوده گردد و صددرصد مردم فهیم و با بصیرت ایران بزرگتر و باشعور تر از آنی هستند که بوسیله این ابزارهای غلط، دشمن را بشناسند.

تماشاخانه