سرانجام فكري براي انبارهاي پر از ضايعات نان شد و با اجراي قانون هدفمندي پرداخت يارانه، گامي در مسير هدفمند كردن مصرف اقلامي چون نان برداشته شد.
يارانه حدود 400 توماني دولت براي هر كيلوگرم آرد حدود 150 تومان كاهش يافت و هماينك آرد با قيمت 270 تومان به دست نانوا ميرسد؛ همين آردي كه تا چندي پيش با قيمت 75 ريال عرضه ميشد و نتيجهاي جز پر شدن انبارها از ضايعات نان نداشت.
و اما حالا ديگر نان هدفمند شده و قيمت هر قرص آن به 100 تومان رسيده و به نظر ميرسد ديگر كمتر شاهد آن باشيم كه خانوادهاي 40 يا 50 قرص نان بخرد. با توجه به اهميت نان در سبد خانوار و اينكه قوت غالب خانوارهاي خوزستاني نان است به ميان مردم رفتيم و پرسيديم كه آيا از قيمت 100 توماني هر قرص نان راضي هستند يا خير؟
به گزارش ايسنا، به نظر يك شهروند 37 ساله، 100 تومان براي هر قرص نان هم هنوز كم است چون قيمت كم باعث هدر رفتن آرد ميشود! و دليل حرفش هم اين بود كه قيمت پايين آرد موجب ميشد كه آرد به جز در بخش نان در ديگر جاها مصرف شود و شاهدي ميآورد كه دوستش دامداري دارد و بعد از خريد آرد از نانوايي آن را به دام ميدهد. آردي كه دولت براي آن يارانه پرداخت ميكند بايد اين گونه مصرف شود؟.
البته وي معتقد بود كه ميزان يارانه چهار هزار تومان در ماه براي هر نفر كم است و دولت بايد آن را 7 هزار تومان اعلام ميكرد.
خانم جواني كه اعضاي خانوادهاش 4 نفر بودند نيز با اعلام رضايت از قيمت فعلي نان، 4 هزار تومان را براي خانوادهاش كافي دانست. وي گفت: " ما در ماه 150 قرص نان ميخريم كه از يارانهمان هم مقداري باقي ميماند. حال كه قيمت نان بالا رفته با ارزش شده و انگار خوشمزهتر از قبل است! "
خانم مسني به نكتهاي اشاره و توجهم را جلب كرد؛ اينكه "براي او كه يك نفر است قيمت نان مناسب و راضي است اما خانوادههاي با درآمد كم و تعداد خانوار زياد كه بيشتر نان ميخورند با مشكل مواجه ميشوند."
شهروندي ديگر گفت: بايد روزي 20 نان بخرد و به خانه ببرد كه ميشود 2 هزار تومان. اعضاي خانوادهاش زياد هستند و يارانه نان برايشان كافي نيست.
در اين ميان هم مستمري بگيراني هستند كه شب هنگام مهمان نوازانه به استقبال فرزندان خود ميروند؛ اما آيا حس مادرانه به آنها اجازه ميدهد كه بگويند از اين به بعد نان و يارانهتان را به همراه بياوريد؟! پوشيده نيست كه هدف اجراي اين قانون، رونق يافتن زندگي اين قشر از جامعه است؛ اما اين نيز نكته ظريفي است كه بهتر است از نظرمان دور نماند و فكري براي آن كنيم.
با گذر در شهر ميتوان حس كرد كه نانواييها خلوتتر از قبل شدهاند. راستي، به كيسه نان خشك خانه خود نگاه انداختهايد؟ در طول اين 2 هفته آيا كيسه پر شده است يا خير؟!