مهر - دکتر محمدرضا اولیا شامگاه پنجشنبه در نخستین پیش نشست کنگره «قم آرمان شهر شیعی، بایدها و نبایدها» که در تالار اندیشه دانشگاه قم با حضور مسئولین و اساتید حوزه و دانشگاه برگزار شد، با بیان این که نظام مهندسی ما با نظام مهندسی خلقت قهر است، اظهار داشت: قوانین نظام مهندسی موجود تنها به جزء میپردازد و به مهندسی کلان که جهان خلقت را در بر میگیرد توجهی ندارد.
در کنار مهندسی جزء باید به مهندسی کلان توجه شود
وی خاطرنشان کرد: اگر چه توجه به جزئیات لازم، ضروری و عقلانی است اما نسبت به مهندسی جزء یک مهندسی کلان نیز وجود دارد و آن به این معنی است وقتی ما در مهندسی به هندسه، اندازهها و ... توجه و آنها را رعایت میکنیم باید به این مسئله هم توجه کنیم که اجزاء با کل و کل با اجزاء باید هماهنگ باشد و این طور نباشد که معلوم نشود که اجزاء قرار است به چه هدفی منتهی شوند.
عضو هیئت علمی دانشگاه یزد با تأکید بر این که در معماری و شهرسازی باید به نظام معرفتی توحید برگردیم، تصریح کرد: اما متأسفانه ما در ساختمانها تنها به ظاهر و سیمای بنا توجه میکنیم و آن را در اولویت قرار میدهیم و باطن و اصل را فراموش میکنیم.
ساختمان مجلس شورای اسلامی؛ تداعی کننده قبر فرعون
وی ادامه داد: برای مثال در خصوص ساختمان مجلس شورای اسلامی که در حالی که به گفته امام خمینی(ره) مجلس ما بر گرفته از الله اکبرهای مردم است، در اولین نگاه انسان را به یاد اهرام ثلاثه مصر و قبر فرعون که از منفورترین چهرههای تاریخ است میاندازد.
اولیا یادآور شد: در حالی که این ساختمان توسط وزارت مسکن و شهرسازی جمهوری اسلامی ساخته شده و طراح، سازنده، پیمانکار و مشاور آن نیز تعیین صلاحیت شدهاند و اینها تماما محل اشکال است.
انتقاد از فرهنگ ترجمه صرف در دانشگاهها
وی با بیان این که بسیاری از ساختمانها علی رغم صدور مجوز از مراجع قانونی برای آنها به گونهای است که زمینه آزار همسایگان و مجاوران را فراهم میآورد، اظهار داشت: تمام این معظلات متأثر از یک موضوع است و این که در دانشگاههای ما فرهنگ ترجمه حاکم است و زمانی که ما با زبان دیگری صحبت میکنیم در واقع در دستگاه معرفتی او قرار گرفتهایم در حالی که ما الگوهای ایرانی و اسلامی فاخری داریم.