بعضي از سايت‌ها ونشريات، مصاحبه‌هاي قديمي او را مجددا و به اسم گفت‌وگوي تازه،چاپ کرده‌اند که همين او را گله‌مند کرده است: «اين گفت‌وگوهایی که منتشر شده، قدیمی است. من آخرين بار چهار سال قبل مصاحبه کردم.قبل‌تر از آن هم،7 سال پیش بود که گفت‌وگویی داشتم. من به هیچ‌وجه مصاحبه وگفت‌وگويي نداشته‌ام که بخواهند از من تیتر بزنند،اما حالا دارند همان مصاحبه‌ها را کار مي کنند.آن حرف‌هاي من، تاريخ مصرفش گذشته، چه سودي دارد؟ اين کار غلط است.

تقریبا در هیچ جمع و مراسمی حاضر نمی‌شود، در برابر همه درخواست‌های مصاحبه یک «نه» بزرگ می‌گوید.

«فریبرز عرب‌نیا» حالا بعد از شهرت دوچندانش در نقش مختار، از مصاحبه‌های خیالی یا بازنشر گفت‌وگوهای قدیمی گلایه دارد.

او در مصاحبه با همشهری جوان، سکوت 4 ساله را برای اعتراض به همین بی‌اخلاقی آشکار می‌شکند:
«نگران اخلاقم.نگران بي‌اخلاقي در جامعه که يک بخشش مربوط به رسانه‌هاست.»

دليل اين حرف عرب‌نيا اتفاقاتي است که اين چند‌ ماه افتاده،سريال مختارنامه پخش و ديده شده و او هم که نقش اول کار را دارد و بعد از مدت‌ها دوباره به صحنه برگشته، مورد توجه قرار گرفته.

حالا بعضي از سايت‌ها ونشريات، مصاحبه‌هاي قديمي او را مجددا و به اسم گفت‌وگوي تازه،چاپ کرده‌اند که همين او را گله‌مند کرده است: «اين گفت‌وگوهایی که منتشر شده، قدیمی است. من آخرين بار چهار سال قبل مصاحبه کردم.قبل‌تر از آن هم،7 سال پیش بود که گفت‌وگویی داشتم. من به هیچ‌وجه مصاحبه وگفت‌وگويي نداشته‌ام که بخواهند از من تیتر بزنند،اما حالا دارند همان مصاحبه‌ها را کار مي کنند.آن حرف‌هاي من، تاريخ مصرفش گذشته، چه سودي دارد؟ اين کار غلط است.

اينکه جايي مثل ايسنا دوباره مصاحبه قديمي‌ام را که خودشان گرفته‌اند، منتشر مي‌کنند،درست نيست. حداقل اخلاق حکم می‌کند که بگويند اين مصاحبه براي چهار سال قبل است که ما دوباره آن را تکرار کرده‌ايم.»

عرب‌نيا اين جور کارها را نشانه بهم‌ريختگي فرهنگي و زيرپاگذاشتن قواعد مي‌داند:
«شايد به صورت مقطعي اين‌جورکارها نتيجه بدهد.شايد در طول يک بازي، نتيجه برد گيرمان بيايد اما عرض و عمقي ندارد.»

این علاقه به نشر صحبت‌های عرب‌نیا طبیعی است چراکه این روزها خواندن حرف‌ها و نظرات او برای مخاطبان جذاب است، عرب‌نیا پاسخ می‌دهد: «اين علاقه، مجوزی براي چاپ کردن دوباره و دروغ نيست.همين برنامه هفت را ببينيد؛ همه داشتند براي حرف‌هايشان، توجيه مي‌تراشيدند، توجيهات که مهم نيست، مهم اخلاق حرفه‌ايست که باید حاکم باشد. یکی از اصول دموکراسي اين است که مطبوعات موظفند چرخه سالم اطلاعات ايجاد کنند، اما ما منابع اطلاعاتمان و طريقه دستيابي‌مان به آنها، غير دمکراتيک ونابسامان است.با اين اوضاع نبايد توقع داشته باشيم که بتوانيم جلوي تهاجم فرهنگي را بگيريم. وقتي خودمان اخلاق رادر همه عرصه‌ها زيرپا گذاشته‌ايم».

اما سوال اینجاست که چرا خود او اهل مصاحبه نيست:«چه کسی بازیگران را مجبور به گفتگو می‌کند؟ من مختارم که حرف بزنم يا نزنم؟راستش ما هميشه از قدرت‌مان براي رسيدن به اهداف‌مان سوءاستفاده مي‌کنيم.با اين رفتارهاي سطحي، نمي‌شود موفق بود و بهتر است که من هم فعلاً سکوت کنم.»