آدم های بزرگ ، آدم های متوسط ، آدم های کوچک

    آدم هاي بزرگ در باره ايده ها سخن مي گويند.

    آدم هاي متوسط در باره چيزها سخن مي گويند.

    آدم هاي كوچك پشت سر ديگران سخن مي گويند.

    

    آدم هاي بزرگ درد ديگران را دارند.

    آدم هاي متوسط درد خودشان را دارند.

    آدم هاي كوچك بي دردند.

    
 
    آدم هاي بزرگ عظمت ديگران را مي بينند.

    آدم هاي متوسط به دنبال عظمت خود هستند.

    آدم هاي كوچك عظمت خود را در تحقير ديگران مي بينند.

    

    آدم هاي بزرگ به دنبال كسب حكمت هستند.

    آدم هاي متوسط به دنبال كسب دانش هستند.

    آدم هاي كوچك به دنبال كسب سواد هستند.



   آدم های بزرگ به دنبال حل مشکلات دیگران اند.

  آدم های متوسط به دنبال حل مشکلات خود هستند.

  آدم های کوچک به دنبال مشکل درست کردن برای دیگران اند.

    

    آدم هاي بزرگ به دنبال طرح پرسش هاي بي پاسخ هستند.

    آدم هاي متوسط پرسش هائي مي پرسند كه پاسخ دارد.

    آدم هاي كوچك مي پندارند پاسخ همه پرسش ها را مي دانند.

    

    آدم هاي بزرگ به دنبال خلق مسئله هستند.

    آدم هاي متوسط به دنبال حل مسئله هستند.

    آدم هاي كوچك مسئله ندارند.

 
    آدم های بزرگ انتقادات دیگران را به جان می خرند.

   آدم های متوسط از دیگران انتقاد می کنند.

   آدم های کوچک ، گوش شنیدن انتقاد ندارند.
    

    آدم هاي بزرگ سكوت را براي سخن گفتن برمي گزينند.

    آدم هاي متوسط گاه سكوت را بر سخن گفتن ترجيح مي دهند.

    آدم هاي كوچك با سخن گفتن بسيار، فرصت سكوت را از خود مي گيرند.