۲۴ آبان ۱۴۰۳
به روز شده در: ۲۴ آبان ۱۴۰۳ - ۰۶:۰۰
فیلم بیشتر »»
کد ۱۳۵۲۹۱

شاغلام، بگذار جوانان بروند!

با وجود فدراسيوني نتيجه گرا اين اقدامات بسيار طبيعي و عادي است، غلام پيرواني دلش نمي خواهد كه به سبب كسب نتايج ضعيف بركنار شود و براي بقاي خود مطمئناً مي خواهد اين كار را انجام دهد.
عصر ايران ورزشي- غلام پيرواني سرمربي تيم ملي اميد ايران قصد دارد سه بازيكن كليدي تيم‌ملي بزرگسالان را همراه با تيمش به گوانگجو ببرد تا شايد به اين وسيله بتواند كمي تعادل را ميان تيم‌ خودش و تيم بزرگسالان برقرار كند. سيد مهدي رحمتي، يكي از كليدي‌ترين بازيكن تيم‌ملي، اولين انتخاب پيرواني است:« مهدي رحمتي در بازي‌هاي آسيايي دروازه‌بان شماره يك اميدها خواهد بود.» اين اظهارنظر با واكنش اعضاي كادرفني تيم‌ملي مواجه شد تا ثابت شود پيرواني از قبل روي تمام اين مسائل فكر كرده است. منصور رشيدي، مربي دروازه‌بانان تيم‌ملي به نمايندگي از كادرفني اعتراضش به اين موضوع را اينگونه بيان مي‌كند:

« شنيده‌ام كادر فني تيم اميد قصد دارد براي بازي‌هاي آسيايي از مهدي رحمتي به عنوان يكي از 3 سهميه بزرگسال خود استفاده كند. اميدوارم شنيده من اشتباه باشد، چون ما همين الان دروازه‌بان‌هاي خوبي در رده جوانان و اميد داريم كه هم مي‌توانند در گوانگجو براي تيم اميد بازي كنند و هم براي آينده فوتبال ايران مفيد و موثر باشند. مثلا همين عليرضا حقيقي كه در اردوي تيم‌ بزرگسالان هم حضور دارد، يكي از دروازه‌بانان شايسته و آينده‌دار فوتبال ماست. تيم اميد واقعا نيازي به استفاده از دروازه‌بان بزرگسال ندارد و مي‌تواند از اين سهميه خود در پست‌هاي ديگر استفاده كند.» اما غلام پيرواني هم پاسخ جالبي براي رشيدي دارد:

« چرا تيم ملي بزرگسالان به دروازه‌بان‌هاي جوانش ميدان نمي‌دهد؟ مگر عليرضا حقيقي نمي‌تواند براي بزرگسالان بازي كند؟ من براي منصور رشيدي احترام زيادي قائلم. ايشان پيشكسوت ما هستند اما بايد بگويم نتايج بازي‌هاي آسيايي براي فدراسيون فوتبال مهم است.

 من چرا بايد خودم را فدا كنم؟ ضمنا فراموش نكنيد رحمتي از 15 سالگي با من كار كرده و من اولين مربي‌اش بوده‌ام. در فجر سپاسي آن قدر با مهدي گل خورده‌ايم كه حالا او رحمتي شده؛ انتخاب اول من براي بازي‌هاي آسيايي قطعا رحمتي است و او را فقط در صورتي انتخاب نمي‌كنم كه خودش براي همراهي ما اكراه داشته باشد. من مي‌توانم از 3 بازيكن بزرگسال استفاده كنم و علاوه بر رحمتي يك مدافع و مهاجم بزرگسال هم مدنظرم هستند.»

در اين شرايط به نظر مي‌رسد كه در روزهاي آتي بايد منتظر رونمايي از بخشي ديگر از لج و لج‌بازي‌هاي كادرفني تيم‌ اميد و بزرگسالان بود و در اين ميان شايد فدراسيون فوتبالي مقصر باشد كه هيچ گاه موفق نشد تعادل كدخدا منشانه‌اي كه پيرواني هميشه به آن اشاره داشته است را ميان اين دو تيم برقرار كند:« قبول دارم كه در اعزام تيم‌ملي اميد ايران به لهستان از سوي فدراسيون كم‌كاري شد، اما باور كنيد همه چيز دست به دست هم داد تا تيم اميد با غايبان زيادي به اوكراين اعزام شود.»

 اين  اقدام شاغلام درست نيست، چرا كه با مسابقات آسيايي مجالي است براي محك زدن جواناني كه هنوز فرصت خودنمايي پيدا نكرده اند.

شايان ذكر است كه با وجود فدراسيوني نتيجه گرا اين اقدامات بسيار طبيعي و عادي است، غلام پيرواني دلش نمي خواهد كه به سبب كسب نتايج ضعيف بركنار شود و براي بقاي خود مطمئناً مي خواهد اين كار را انجام دهد.

ولي كاش لااقل كسي پيدا مي شد كه دلش براي فوتبال اين مملكت مي سوخت و اجازه  رفتن مهدي رحمتي و امثالهم را به تيم اميد نمي داد.
ارسال به دوستان