یکی از مهم ترین معیارهای شناخت سلامت دستگاه قضا در هر کشوری همین گونه پرونده ها می باشند که یک طرف آن عده ای از اشخاص حکومتی اند و در طرف مقابل شهروندان عادی.در این گونه پرونده هاست که استقلال دستگاه قضا محک می خورد و مشخص می شود که آیا دستگاه قضا یک ابزار حکومتی است یا اینکه برخاسته از وجدان بیدار جامعه؟

عصر ایران - فاجعه بامداد 25 خرداد سال 1388 در حمله ناجوانمردانه به خوابگاه کوی دانشگاه تهران از سال گذشته تا کنون همچون زخمی بر پیکر دانشگاه نشسته است و دانشجویان ، خانواده های آنها و جامعه دانشگاهی همچنان منتظر رسیدگی قاطعانه و عادلانه به این پرونده هستند .

رویدادهای پس از انتخابات ریاست جمهوری سال گذشته هر چند حوادث تلخ و گزنده فراوانی داشت اما دو فاجعه و جنایت کهریزک و حمله به خوابگاه کوی دانشگاه نمود بیشتری یافت و درد بیشتری برای وجدان عمومی جامعه به همراه داشت.

شاید اشاره و تاکید بر این نکته که سلامت و استقلال دستگاه قضا یکی از شاخصه های مهم هر جامعه ای می باشد ، تکرار مکررات باشد ، اما به واقع این تاکید و تکرار از آن رو مهم است که در برخی موارد دستگاه های دولتی و شهروندان در مقام دو طرف دعوا قرارمی گیرند و دستگاه قضا باید بین عده ای از عناصر منتسب به حکومت و عده ای دیگر از شهروندان قضاوت کند و اینجاست که حریت و استقلال دستگاه قضا ، اهمیت حیاتی می یابد.

در واقع یکی از مهم ترین معیارهای شناخت سلامت دستگاه قضا در هر کشوری همین گونه پرونده ها می باشند که به هر حال یک طرف آن عده ای از اشخاص حقیقی یا حقوقی حکومتی می باشند و در طرف مقابل شهروندان عادی .

در این گونه پرونده هاست که استقلال دستگاه قضا محک می خورد و مشخص می شود که آیا دستگاه قضا یک ابزار حکومتی است یا اینکه برخاسته از وجدان بیدار جامعه است ؟

در مورد دو پرونده فوق الذکر نیز ماجرا از همین قرار است ، یعنی هم در واقعه کوی و هم در داستان غمبار کهریزک به هر حال عده ای از افراد منتسب یا در استخدام حکومت متهم شده اند که قانون را زیر پا گذاشته و به عده ای از مردم کشور صدماتی در حد جرح و قتل رسانده اند و خانواده هایی را داغدار و بسیاری را نیز زخم خورده کرده اند .

از همین زاویه پیگیری این دو حادثه از سوی دستگاه قضا یک شاخص مهم در کیفیت دستگاه قضا است که همه دوستداران سرنوشت کشور و ملت امیدوارند که دستگاه قضا از این آزمون بزرگ سربلند بیرون آید .

با انتشار خبرهای مربوط به پیگرد قانونی تعدادی از اعضای ناجا و قضات دادگستری در این پرونده ، بارقه های امید در دل بسیاری از شهروندان پیگیر این دو پرونده به وجود آمد و دستگاه قضا نشان داد که اگر بخواهد می تواند در چنین پرونده های بزرگ و حساسی ورود کند و حتی برخی مقامات منتسب به خود را نیز تحت پیگرد قرار دهد.

اما در کنار پرونده کهریزک ، متاسفانه با وجود تاکیدات چند باره مقام رهبری درباره ضرورت پیگیری حادثه حمله به کوی دانشگاه هنوز در مورد پیگیری این پرونده قدم های زیادی برداشته نشده و یا اگر هم اقدامی صورت گرفته در این باره اطلاع رسانی درستی صورت نگرفته تا افکار عمومی از کیفیت و چند وچون ماجرا با خبر شوند .

با توجه به اظهارات رهبر انقلاب در دیدار چند روز گذشته ایشان با دانشجویان و نیز تاکیدات سال گذشته ایشان مبنی بر پیگیری حادثه کوی دانشگاه و گلایه ایشان از کند بودن روند رسیدگی به پرونده کوی دانشگاه ، به نظر می رسد دستگاه قضایی باید گام های خود را برای پیگیری پرونده کوی دانشگاه تندتر کند .

در مقایسه این دو پرونده باید به این نکته توجه داشت که رسیدگی به پرونده کوی دانشگاه حتی راحت تر از رسیدگی به پرونده کهریزک است ، زیرا از حادثه کوی دهها سند و مدرک زنده و آشکار ، تحقیقات نهاد رهبری در دانشگاه ، عکس و حتی فیلم و نیز دهها و صدها شاهد زنده وجود دارد ، که اگر دستگاه قضا را اراده ای در رسیدگی به این پرونده باشد با تاکیدات رهبری و حمایت های افکار عمومی این کار می تواند سریع تر و صریح تر از کار رسیدگی به پرونده کهریزک به سرانجام برسد .

بنابراین امید است حالا که رهبری نظام بر ضرورت پیگیری پرونده کوی تاکید داشته اند و نیز اعلام کرده اند که رسیدگی به پرونده کوی دانشگاه " کند " بوده است ، دستگاه قضا آستین ها را برای اجرای عدالت بالا بزند و به صورت جدی وارد موضوع شده و با صدور احکام عادلانه برای آمران و عاملان آن حادثه اسف بار التیامی بر زخم آسیب دیدگان آن فاجعه باشد .

باید یادمان باشد که حادثه کهریزک و کوی دانشگاه نه تنها چند خانواده بلکه کل جامعه را متاثر کرده و در واقع زخمی بوده که بر یک پیکر واحد نشسته و تا این زخم مداوا نشود پیکر زخم خورده آرام و قرار نمی گیرد: چو عضوی به درد آورد روزگار دگر عضوها را نماند قرار .