هفته دوم؛ شکست سرخابی ها

عصر ایران ورزشی؛ عباس خادم الحسینی- هفته دوم لیگ برتر هم برگزار شد و باز هم نتوانست انتظارات را آنطور که باید برآورده کند.

از طرفی ناآمادگی بازیکنان و تیم ها و از سویی دیگر برنامه های فشرده لیگ برتر موجب شده است که تا حد زیادی از جذابیت بازی ها کاسته شود.

نکته دیگری که می توان به آن اشاره کرد، استقبال سرد تماشاگران از بازی ها است. دیدار هایی که پیش بینی می شد که از آنها استقبال خوبی از سوی هواداران بشود، بسیار خلوت و بی روح برگزار شد.

البته شایان ذکر است که رای کمیته انظباطی در خصوص تیم تراکتورسازی هم مزید بر علت شده بود که آمار تماشاگران تا این حد نزول پیدا کند، به طوری که طبق اعلام سازمان لیگ، میانگین تماشاگران 4500 نفر در هفته دوم لیگ برتر بوده است که مسلماً برای فوتبال ایران فاجعه محسوب می شود.

نکته ی دیگری که در لیگ برتر مشاهده می شد این بود که، تا قبل از بازگشت لژیونرهای امارات به لیگ برتر، همه از این سخن به میان می آوردند که با حضور این بازیکنان سطح لیگ برتر بالاتر رفته و بازی های جذاب تری رامشاهده خواهیم کرد.

اما با گذشت دو هفته از لیگ هنوز از هیچ کدام از این بازیکنان کار خارق العاده ای ندیده ایم. مشخص است که آنان در امارات به جای فوتبال بازی کردن، به فکر گشت و گذار و راحتی خودشان بوده اند.

بیشتر این بازیکنان افت فاحشی در بازی خود داشته اند، به طوری که حتی ساده ترین و پیش پا افتاده ترین توانایی های خود را نیز به ورطه فراموشی سپرده اند.

شاید تا به اینجای کار استیل آذین از بین تیم های لیگ برتری موفق ترین تیم بوده است، به طوری که توانسته است در هر دو بازی خود به پیروزی برسد.

البته ذوب آهن هم چنین شرایطی دارد و به نظر می رسد که منصور ابراهیم زاده این فصل نیز توانسته است تیمی قدرتمند را روانه مسابقات کند.

از سویی دیگر صنعت نفت آبادان را می شود به عنوان شگفتی آفرین و پدیده لیگ معرفی کرد، تیمی که با هدایت مربی پرتغالی خود در دو هفته ابتدایی 6 امتیاز کامل را کسب کرده است و در بالای جدول قرار گرفته است.

البته باید صبر کرد و دید که آیا صنعت نفت می تواند این روند رو به رشد خود را ادامه دهد یا باید همانند فصول گذشته شاهد این باشیم که این تیم برای بقا دست و پا می زند.

از دیگر اتفاقات جالب لیگ دهم تا به اینجای کار، ناکامی تیم پرستاره سپاهان است که نتوانسته است به پیروزی دست پیدا کند و هر دو بازی خود را با تساوی گذرانده است.

امیر قلعه نویی عادتی دیرینه دارد که ابتدای فصل را بد آغاز می کند، وی در فصول گذشته ای هم که در لیگ برتر به همرا استقلال و همین سپاهان مربیگری کرده است، ابتدای فصل را ناموفق شروع می کند ولی در پایان به قهرمانی دست می یابد. شاید این بار هم امیر قلعه نویی در انتظار چنین سرنوشتی برای خود و تیمش است.

در این هفته تیم های بزرگ پایتخت نیز مقابل حریفان خود مغلوب شدند. پس از آنکه استقلال در بازی مقابل فولاد خوزستان تن به شکست داد، دیگر تیم پرطرفدار پایتخت یعنی پرسپولیس هم برابر تیم صبا شکست خورد.

استقلال که به گفته کادرفنی خود هنوز به آمادگی مطلوب نرسیده است، در بازی با فولاد هم نتوانست برتری یک بر صفر خود را مقابل این تیم اهوازی و در برابر دیدگان تماشاگران خود حفظ کند و در پایان 2 بر 1 مغلوب شد.

برخی از بازیکنان استقلال در این بازی از آمادگی خوبی برخوردار نبودند و پر اشتباه ظاهر شدند.

از جمله این بازیکنان، وحید طالبلو بود که با اشتباهات فاحش خود زمینه ساز شکست آبی ها شد.

البته از بازی خوب فولاد نمی شود به راحتی گذشت، ولی نکته قابل ذکر این است که مربیان استقلال نتوانستند تیم را به خوبی هدایت کنند تا حداقل این تیم به تساوی در این بازی دست یابد.

پرسپولیس هم اولین باخت خود را در قم و مقابل تیم پر انگیزه صبا تجربه کرد. محمود یاوری بار دیگر توانست مقابل علی دایی پیروز باشد، البته فصل پیش با شاهین بوشهر به این مهم دست پیدا کرد و این فصل با صبا.

پرسپولیس تیمی است که فاقد ستاره ای نامدار است، همین نکته باعث می شود که تیم علی دایی را تیمی یک دست بنامند.

این یک دست بودن تیم مزایای زیادی دارد، ولی می تواند ضعف های زیادی را هم برای تیم داشته باشد، از جمله اینکه بازیکن بزرگی در تیم پرسپولیس نیست که سرنوشت بازی را یک تنه رقم بزند، این نکته ای بود که در بازی این تیم مقابل صبا به وضوح می شد مشاهده کرد.

البته دوندگی غلامرضا رضایی در خط حمله تا حدود زیادی تحرک را به پرسپولیس بخشیده است، ولی باز هم جنگندگی بازیکنان در میانه میدان آنقدر نیست که بتواند باعث شود که نبردهای میانه میدان برای قرمز ها باشد.

مازیار زارع آنقدر آماده نیست که بتواند جنگنده باشد و نفر به نفر با بازیکن مقابل پیروز باشد، از طرفی دیگر محمد نوری هم وجه فانتزی بازیش به جنگندگی اش بیشتر می ارزد.

شایان ذکر است که هنوز دو هفته گذشته است و نمی توان به طور قاطع در مورد کیفیت تیم ها نظر داد، تیم ها هنوز جای پیشرفت زیادی دارند و با گذشت زمان بازیکنان آماده تر می شوند.