یکی از دوستان مطبوعاتی که سابقه کار زیادی در عرصه رسانه ای در کشورمان دارد در توصیف شرایط کنونی رسانه ها در کشور ما تعبیر جالبی به کار برده است . وی فعالیت رسانه ای در کشور ما را به راه رفتن روی یک زمین مین گذاری شده آن هم بدون در اختیار داشتن " نقشه مین " تشبیه کرده است .

عصر ایران – یکی از دوستان مطبوعاتی که سابقه کار زیادی در عرصه رسانه ای در کشورمان دارد در توصیف شرایط کنونی رسانه ها در کشور ما تعبیر جالبی به کار برده است . وی فعالیت رسانه ای در کشور ما را به راه رفتن روی یک زمین مین گذاری شده آن هم بدون در اختیار داشتن " نقشه مین " تشبیه کرده است .

حرف این همکار مطبوعاتی به این معنا است که اساسا در همه جای دنیا حرفه روزنامه نگاری و خبرنگاری جزء کارهای پر خطر و پر دردسر است ، با این تفاوت که خط قرمزها در بسیاری از کشورهای دنیا معلوم و مشخص است ، در حالی که در ایران دامنه خط قرمزها واقعاً برای فعالان رسانه ای قابل تشخیص نیست و در نوسانی دایمی قرار دارد .

البته خط قرمزهای واقعی مانند منافع ملی ، ارزش های اجتماعی و دینی ، حفظ حرمت اقوام و پیروان مذاهب و ... اموری شناخته شده اند اما مشکل اینجاست که خط قرمزهای متعددی وجود دارند که تنها در ذهن و سلیقه برخی مسوولان مستقر هستند و اگر رسانه ای که با حسن نیت فعالیت می کند ، از خط قرمزهای ذهنی آقایان بگذرد ، با مشکلات عدیده ای مواجه می شود که البته الزاماً توقیف و فیلتر نیستند اما حیات رسانه را با دشواری همراه می سازند.

این تشریح همان " زمین مین بدون نقشه " ای است که در ابتدای این وجیزه به آن اشاره شد . در چنین زمینی ، ممکن است شما مسیری طولانی را بدون مشکل طی کنید و به هیچ مینی نخورید اما ناگهان در گوشه ای از مسیر ، با انفجار دهها مین مواجه شوید.

متاسفانه فعالیت رسانه ای در ایران این روزها به همان راه رفتن روی زمین مین گذاری شده بدون نقشه مین ها شبیه است ، با این حال عده ای از مسئولان همین وضعیت را هم تاب نیاورده و این روزها خبر از سازوکارهای جدید نظارتی برای فعالیت های رسانه ای به گوش می رسد که تجربه سال های کاری به ما می گوید که احتمالا سازوکارهای نظارتی جدید هم کار گذاشتن مین های بیشتر روی همین زمین نا امن است .

در حالی که ما خبرنگاران ایرانی در آستانه روز خبرنگار که چند روز دیگر از راه می رسد (17 مرداد – یکشنبه هفته آینده ) ضمن آن که بر مطالبات قانونی خود که در قانون اساسی بدان تصریح شده تاکید داریم ، در شرایط کنونی یک خواسته صنفی از مسوولان داریم و آن این است که لطف کرده حتی اگر می خواهند مین های جدیدی روی زمین کار می گذارند ، لااقل نقشه مین های جا گذاری شده را هم به ما بدهند . آیا این توقع زیادی است ؟