پاریسی ها دست به ابتکار عمل جالبی زده اند که با یک تیر چند نشان می زنند ، اول آنکه جامعه سالخوردگان خود را از تنهایی در می آورند و دوم اینکه اجاره خانه های گران پاریس را برای افراد جوانی که قادر به پرداخت کرایه های سنگین اجاره آپارتمان یا خانه مسکونی نیستند ، آسان تر می سازند .
به گزارش عصر ایران و به نقل از بی بی سی، تا کنون با اجرای این طرح صدها زن و مرد سالخورده پاریسی از تنهایی در آمده اند و در عین حال صدها تن از جوانانی هم که قادر به تامین اجاره بهای بالای واحدهای مسکونی نبوده اند با زندگی در خانه این پیرمردها و پیر زن ها سرپناهی برای زندگی یافته اند .
در واقع دو نیاز متقابل که برآوردن آن تنها از کنار هم بودن دو نسل متفاوت قابل تامین است ، به همین سادگی و به همین راحتی تامین می شود . البته این کار حساب و کتاب خاص خود را دارد و افراد متقاضی باید در مراکزی که زیر نظر شهرداری پاریس است ثبت نام کنند و شرایط خود را در فرم هایی توضیح بدهند تا تلاش بشود بهترین گزینه مناسب برای متقاضیان پیدا شود .
ظاهرا بر اساس این طرح مبلغی خیلی ناچیز از جوانان گرفته می شود و در عوض آنها متعهد می شوند که برخی خدمات لازم برای افراد سالخورده ( که جوانان را در خانه خود مسکن داده اند ) را تامین کنند .
این کار برای سالخوردگان چند حسن دارد ، از جمله اینکه آنها با این کار از تنهایی در می آیند ، در صورت بیماری کسی است که در سریعترین زمان به کمک آنها بیاید ، روحیه جوانی به خانه تنهایی آنها تزریق می شود و این کار برای سلامت روانی آنها مفید است و اجاره ای هر چند ناچیز از بابت این کار دریافت می کنند که می تواند کمک حال هزینه های آنها باشد .
اما برای جوانان هم این کار بسیار فایده مند است ، از جمله اینکه دیگر لازم نیست تا هزینه های بالای اجاره واحدهای مسکونی را بپردازند ، در بسیاری از مواقع این پیر زن ها و پیرمردها می توانند برخی کارها ( از جمله پخت غذا و...) را به صورت افتخاری برای این جوان ها انجام دهند که آنها در زندگی مجردی به تنهایی و به راحتی قادر به انجام آن نیستند .
اما فایده این کار برای جامعه فرانسه هم بالاست ، از جمله این که این کار می تواند به ترمیم شکاف های بین نسلی کمک کند ، بخشی از مشکلات حاد دو قشر جوان و سالخورده با انجام این طرح که هیچ هزینه ای به دوش دولت ، شهرداری و خود متقاضیان ندارد حل می شود ، درصدی از مشکلات مسکن جوانان حل می شود و...
آیا این طرح در ایران عملی است ؟
کشور ما ایران از جمله کشورهای جوان جهان است که بنا بر آمارهای رسمی حدود 70 درصد از جمعیت کشور ما زیر 30 سال سن دارند . از این رو مشکلات جوانان و تقاضا برای تامین مشکلات این قشر بزرگ از جامعه یکی از اصلی ترین و اولیه ترین نیازهای اجتماعی در ایران است .
به نظر می رسد اجرای این طرح می تواند پاسخگوی بخشی از نیازهای جامعه ما هم باشد . هر چند که دو جامعه ایران و فرانسه به لحاظ فرهنگی و ساختار و ویژگی های جمعیتی ( همچون هرم سنی و..) تفاوت های زیادی با هم دارند اما به نظر می رسد در جامعه ما هم مشکل تنهایی برای برخی سالخوردگان و نیز تامین مسکن برای بیشتر جوانان به عنوان یک معضل جدی وجود دارد .
حسن این طرح این است که اجرای آن هیچ هزینه ای ندارد و تنها از کنار هم قرار دادن دو نسل متفاوت مشکلات دو طرف حل می شود ، سالخوردگان از حضور جوانان در کنارشان از تنهایی در می آیند و جوانان با زندگی در خانه های سالخوردگان از شر پرداخت اجاره های سنگین خلاص می شوند .
البته جامعه ما تفاوت هایی با فرانسه و به طور کلی جوامع غربی دارد. از جمله آنکه جمعیت سالخورده ما آن قدر گسترده نیست و دوم آنکه عموما جمعیت سالخوردگان ما تنها نیستند و الگوی خانواده گسترده - که تا چند دهه پیش در کشور ما حاکم بود – سبب شده است تا سالخوردگان انبوهی از فرزندان و نوادگان در " دور و بر " خود داشته باشند.
با این حال کم هم نیستند سالخوردگانی که بنا به هر دلیلی تنها هستند و اجرای این طرح می تواند سالخوردگان را از تنهایی در آورد و به جوانان فاقد مسکن به طور موقت سرپناهی هدیه کند.