رضا ایرانمنش، بازیگر سینما در خصوص ژانر دفاع مقدس با سایت روزنامه ایران گفتوگو کرد که بخشهایی از آن بدین شرح است:
• با تمام احترامی که برای آقای دهنمکی قائل هستم، باید بگویم فیلم ایشان نه تنها ارزشهای دفاع مقدس را منعکس نمیکند بلکه در حد طنز هم نیست و به لودهبازی نزدیک میشود.
• دیدن این فیلم آنقدر برای بچههای جنگ سخت بود که برخیها مشکلات دوران اسارت را آسانتر از دیدن این فیلم تحمل میکردند.
• هنگامی که به زمان گذشته برمیگردیم، باید صادقانه اعتراف کنیم که یکی از متولیان سینمای دفاع مقدس، حوزه هنری سازمان تبلیغات بود که در درجه اول به تربیت هنرمندانی پرداخت که خودشان از نزدیک جنگ را لمس کرده بودند، لذا به هنرمندانی که قصد ورود به عرصه سینمای جنگ را داشتند بها داد. اما اینک، بسیاری از مراکز فعال در سینمای دفاع مقدس جایی ندارد و اینها ریزشهایی است که بعد از جنگ در عرصه فرهنگ و هنر کشور ما رخ داده است.
• در گذشته اگر کارگردانی یک سکانس از فیلم خود را به جنگ اختصاص میداد، میتوانست از دولت مبلغ 10 میلیون تومان کمک مالی بگیرد و همین تشویقها باعث شد تا جشنواره فیلمهای دفاع مقدس شکل بگیرد اما امروز وجود یک سکانس از جنگ در فیلم با توجه به سختیهای این سینما و هزینه بر بودن آن نه تنها حمایت مالی از سوی دولت را نخواهد داشت بلکه سبب افزایش هزینههای فیلم خواهد شد و به همین منظور تهیهکننده ترجیح میدهد که به همان فیلمهای آپارتمانی و مُبلی بپردازد.
• متاسفانه هر سال که از پایان جنگ دور شدیم از این سینما هم دور شدیم. من یادم میآید که در یکی از جشنوارههای دفاع مقدس که در شیراز برگزار شده بود، دلمان خوش بود که لااقل همین جشنواره وجود دارد.
• به هرحال جنگ ما در دنیا بینظیر بوده و مشابهی جز در حماسه عاشورا نداشته است لذا این جنگ و نوع حماسههای رزمندگان ایرانی برای مخاطبین خارج از کشور جذابیت دارد و باید در حوزه بینالمللی این سینما تلاش بیشتری کرد.
• من افق روشنی در سینمای دفاع مقدس نمیبینم چرا که زمانی میتوانیم از افق روشن حرف بزنیم که سینمایی داشته باشیم اما آیا بهراستی ما الان سینمای دفاع مقدس داریم؟
• اگر به فیلمهایی که با مضمون دفاع مقدس در سالهای اخیر تولید شدهاند، نگاهی بیندازیم، متوجه خواهیم شد آنچه که به نام فیلم دفاع مقدس ساخته شده تنها نامی از این سینما بوده و از محتوا و ارزشهای دفاع مقدس تهی بوده است.