نويسنده كتاب «مديريت بحران و رسانهها» در نشست رونمايي از اين اثر با اشاره به كاركردهاي رسانه در مديريت بحران گفت: استفاده از نتايج هر بحراني در بحرانهاي مشابه براي جذب و جلب مخاطب و همراهسازي آن، از اصليترين فرآيندهاي عمليات حل بحران است. در اين شرايط استفاده از رسانهها و وسايل ارتباط جمعي، نه تنها جنبه ابزاري ندارد، بلكه ميتواند به عنوان يك راهبرد اصلي براي اعمال قدرت عملياتي و رسيدن به اهداف، در اختيار مديران باشد.
به گزارش خبرگزاري كتاب ايران(ايبنا)، نشست رونمايي از كتاب «مديريت بحران و رسانه» اثر فريدون وردينژاد و شهلا بهرامي رشتياني با حضور مولفان كتاب و همچنين علي اكبر فرهنگي، دكتراي مديريت رسانه و جمعي از دوستداران عرصه رسانه در فرهنگسراي رسانه برگزار شد.
در ابتداي اين نشست، علي اكبر فرهنگي كتاب «مديريت بحران و رسانه» را گامي مثبت در شناخت رابطه بحران با رسانهها عنوان كرد و گفت: رشته مديريت بحران رسانه در چند سال اخير جايگاه خود را در ميان مخاطبان يافته و كتاب حاضر به عنوان نقطه آغاز، نويدبخش حركتي پويا براي شناخت بهتر اين رشته و تأثيرات آن در مديريت بحران است.
وي در ادامه با اشاره به مباحث مطرح شده در كتاب افزود: نويسندگان كتاب، كار خود را با مباحث نظري آغاز و مسائل و موضوعات را به صورت جامع و موجز مطرح كردهاند كه هريك از مباحث مطرح شده مستلزم بازشكافي و پرداخت بيشتر است.
فرهنگي افزود: اگرچه اين كتاب از لحاظ تعداد صفحات كم تعداد است، ولي از لحاظ محتوا قوي است. محققان و نويسندگان حوزه مديريت و رسانه ميتوانند با مراجعه منابع اين كتاب، به موضوعات جديد اين حوزه روي بياورند، زيرا اين كتاب به تحولات و دگرگونيهاي بحران نگاهي عميق دارد كه ميتوان به عنوان يك ويژگي مثبت از آن ياد كرد.
فرهنگي با اشاره به كاركرد اين كتاب افزود: اين كتاب كمك ميكند تا مديران بحرانها را پيشبيني كند، زيرا آنها بر اساس اين كتاب ميآموزند كه چگونه قواعد و اصول بحران را پيشبيني و محيط را كند و كاو كنند و دريابند كه چگونه يك بحران شكل ميگيرد و حركتي رو به جلو دارد.
سپس فريدون وردينژاد، يكي از نولفان اين اثر، هدف از تاليف كتاب را توجه به جايگاه مديريت در كنار رسانهها و پيوند آن با جوامع عنوان كرد و گفت: مهمترين مشكل در عدم پيشرفت كشورهاي جهان سوم و در حال توسعه، نبود مديريت در برخورد با بحران طبيعي، سياسي و فرهنگي است. بر مبناي اين ضرورت و از آنجا كه درباره نقش رسانهها در بحران، كتابي به زبان فارسي نوشته نشده بود تا با نگاهي كلي به تعريف بحران و انواع فرايندهاي مديريتي مرتبط به رسانهها بپردازد و ديدي تخصصي بر مديريت ارتباطات در بحران داشته باشد، كتاب حاضر را به رشته تحرير درآوريم.
وي افزود: در شرايط بحران، افكار عمومي دستخوش تغييرات فراوان ميشود كه در صورت عدم مديريت صحيح افكار عمومي، شرايط بحران ممكن است بسيار پيچيده و غير قابل كنترل شود. در اينجا تحليل رويكردها و كاركردهاي رسانهاي از زوايايي گوناگون و متنوع، نيازمند پژوهشهاي گسترده و متعدد است كه ميتواند به مجموعههاي مديريتي كمك بسياري كند.
وردينژاد ادامه داد: كتاب مديريت بحران و رسانه در پنج فصل تنظيم شده است كه در فصل نخست به چگونگي شكلگيري رفتار انسان با توجه به تعاملات محيطي ميپردازد و فصل دوم هستيشناسي و معرفتشناسي بحران را بررسي مي كند. فصل سوم به مديريت بحران اختصاص يافته و در آن مراحل مختلف مديريت بحران از پيشبيني بحران تا عمليات اجرايي و ارزيابي و تعيين برنامههاي جديد شرح داده شده است. فصل چهارم به ارتباطات بحران، به عنوان بخش اصلي در مديريت بحران اختصاص دارد و زمينهساز كاركرد رسانه در بحران براي است كه اصول ارتباطات بحران به همراه دوازده گام اصلي در ارتباطات بحران را شرح ميدهد. در فصل پنجم به مباني، تأثير و كاركردهاي رسانه با تكيه بر انواع نظام رسانهاي نقشهاي رسانهاي رويكردهاي رسانهاي و شيوههاي حضور در عرصههاي گوناگون و تأثير عملكرد رسانه در شرايط بحران توجه شده است.
وي در پايان افزود: مخاطب اين كتاب، مديران ارشد سازمانها هستند كه رسانه را نه تنها به عنوان مخل حركت نميدانند، بلكه به عنوان همكار و مددكار براي عبور از بحرانها توسط اركان مديريتي به آنها دمينگرند. اين كتاب نگاه جديدي به نقش رسانه در مديريت بحران ميبخشد، زيرا در گذشته كسي بر اين باور نبود كه رسانه ميتواند شريك و همراه در مديريت بحران باشد.