قدمت چنارهای خیابان "ولی عصر" بیش از کشورهای جنوب خلیج فارس

عصرایران ؛ سیدجواد سیدپور - سابقه کل کشورهای حاشیه جنوبی خلیج فارس به اندازه قدمت میدان توپخانه تهران نیست. چنارهای خیابان ولیعصر با آن قامت برافراشته ، بیش ازکل کشورهای حاشیه جنوبی خلیج فارس سن و سال دارند.

از این جماعتی که هنوز هویتشان سه رقمی نشده داعیه ارضی و تاریخی شنیدن، آنهم با ملت وکشوری که چند هزار برابر آنان هویت و تاریخ و گذشته دارد، از جمله نوادری است که تنها در این منطقه می توان سراغ گرفت.

تمام کشورهای جنوبی خلیج فارس یا زمانی جزو خاک ایران بوده اند یا امپراطوری عثمانی.

پس ازفروپاشی عثمانی در جنگ جهانی اول همه آن مناطق بلا استثنا ، بدون هیچ استقلالی، تحت الحمایه انگلیس بودند تا اینکه آرام آرام سر بر آوردند.

بزرگترینشان عربستان در سال 1307 خورشیدی تشکیل شد یعنی تازه 82 ساله شده . پس از او کویت درحول وحوش سال 1342 توسط سازمان ملل به رسمیت شناخته شد، یعنی 47 سال دارد ومابقی یعنی امارات، بحرین و قطر از سال 48- 49 به بعد، زمانی که قرارشد انگلیس نیروهایش را ازمنطقه خارج کند، اعلام استقلال کردند.

با این اوصاف سوال این است چگونه کشوری مانند امارات که هنوز نیم قرن عمرندارد می تواند با کشوری که چند هزارسال تاریخ وتمدن دارد ادعای ارضی داشته باشد؟!

منطقا اگر قرار است ادعایی وجود داشته باشد باید ازسوی بزرگتر و قدیمی تر به کوچکتر و جدید تر صورت گیرد نه بر عکس.

اما گستاخی این شیوخ تازه به دوران رسیده بابت چیست و چرا این جماعت قلیل به خود اجازه می دهند که حقایق تاریخی ،مثل نام جاودان خلیج فارس را، به بازی بگیرند؟

شواهد تاریخی نشان می دهد رهبران این کشورهای «لی لی پوتی» تحت تاثیر پان عربیسم جمال عبد الناصر بوده اند .

بین سالهای 1966 تا 1970 رادیو «صوت العرب» باتبلیغات سیاسی «احمد سعید» مفسر رادیو قاهره مردم خلیج فارس را از خطر ایران می ترساند و هم او بود که نام خلیج فارس را به نام مجعولی تبلیغ کرد.

 استیلای هویتی ایران همواره باعث بروز عقده حقارت از فقر تاریخی درمیان این جماعت بوده است.

تغییر نام خلیج فارس ناشی از همین عقده حقارت است ، عقده ای که اکنون به سان بحران "هویت جمعی" برای این کشورها در آمده است.

کشورهای حاشیه جنوبی خلیج فارس هویت ندارند ، هویت تاریخی ندارند، فاقد تاریخند .آنها در جستجوی هویت اند ولی چون خودشان ندارند به هویت دیگران تعرض می کنند تا بلکه بتوانند آن را تصاحب کنند زیرا غارتگری خصیصه بدوی و بیابانی آنهاست که همچنان در شکل نوینی در حال بازتولید خود است.

ولی آنها نمی دانند که نمی شود هویت را غارت کرد، نمی شود هویت را خرید. تصور کردند تاریخ هم چیزی است مثل ماشین و لباس و کفش که اگر از آن خوششان نیامد آن را عوض کنند یا تازه اش را بخرند! نه می شود تاریخ را خرید نه می شود آن را فروخت نه می شود آنرا جعل کرد و نه می شود آنرا دزدید.

هویت را نمی شود باپول نفت و با چاشنی شانتا ژسیاسی به دست آورد.هویت از هرچاه نفتی مهمترو با ارزش تر است و این چیزی است که کشورهای متوهم جنوب خلیج فارس هرگز صاحب آن نخواهند شد.