عصر ايران ورزشي، محمود مولايي- تكذيب واگذاري دو باشگاه استقلال و پرسپوليس به وزرت اقتصاد از سوي علي سعيدلو، رئيس سازمان تربيت بدني، بار ديگر موضوع «خصوصي سازي» دو باشگاه پرطرفدار تهراني را مطرح كرد.

پيشتر، با تاكيد بر اجراي اصل 44 قانون اساسي، كه شامل واگذاري باشگاههاي فوتبال به بخش خصوصي هم مي شد،‌ سازمان تربيت بدني تصميم گرفت از دو باشگاه پرطرفدار شروع كند؛ دو باشگاه استقلال و پرسپوليس كه به زعم اغلب كارشناسان پتانسيل زيادي براي خصوصي شدن دارد.

مسوولان سازمان و مديران دو باشگاه نيز هميشه با اشاره به داشتن هواداران بي شمار معتقد بودند كه اين دو باشگاه می توانند به بخش خصوصي واگذار شوند. اما هر بار كه بحث خصوصي سازي اين دوباشگاه مطرح شد، خيلي زود به فراموشي سپرده شد.

علي سعيدلو، رييس سازمان تربيت بدني در تازه ترين صحبت هايش در مورد واگذاري استقلال و پرسپوليس به بخش خصوصي گفته است: «اطلاعات لازم را از باشگاههاي پرسپوليس و استقلال به سازمان خصوصي‌سازي ارايه کرديم و هنوز مشخص نيست اين تيم‌ها به کجا واگذار مي‌شوند.»

او به ابلاغيه سال 88 اشاره مي كند:‌ «بر اساس اين ابلاغيه اگر مردم توانايي داشته باشند بايد خودشان باشگاه‌هاي کشور را اداره کنند. بنابراين مقدمات کار براي تحقق اين امر انجام شده است.»

اشاره سعيدلو به نامه سال گذشته رئيس جمهور به محمد علي آبادي است. احمدي نژاد در نامه اي به علي آبادي، رئيس وقت سازمان تربيت بدني نوشت:‌ « مقتضي است اقدامات لازم براي واگذاري سهام اين دو باشگاه به مردم با استفاده از راهکارهاي قانوني و در راستاي اجرايي نمودن اصل 44 قانون اساسي صورت گرفته و نتيجه به اين جانب اعلام شود.»

چنين بود كه علي آبادي گفت اين دو باشگاه تا پايان سال 88 به بخش خصوصي واگذار مي شوند.

به اين ترتيب اسماعيل غلامي، معاون آماده سازي سهام سازمان خصوصي سازي گفت:‌ « باشگاه استقلال و پرسپوليس به عنوان دو شركت زير مجموعه سازمان تربيت بدني و جزو شركت هاي گروه يك ماده دو قانون برنامه چهارم هستند كه بايد تا پايان سال 88 يعني پايان برنامه چهارم توسعه واگذار شوند.»

اما در سال گذشته چنين اتفاقي رخ نداد و اين دو باشگاه همچنان دولتي هستند. با اين حال، استقلال و پرسپوليس از پيش از انقلاب مورد توجه بوده اند.

پيش از انقلاب

علي عبده از فرنگ برگشته كه خود از قهرمانان بوكس در آمريكا بود، بنيانگذار باشگاه پرسپوليس بود. او سال 42، هنگامي كه مالك باشگاه تازه تاسيس پرسپوليس شد، ابتدا بولينگ را در باشگاهي در خيابان شريعتي فعلي فعال كرد. طوري كه بعدها به بولينگ عبدو شهرت يافت و در اين هنگام تيم فوتبال پرسپوليس هم فعال شده بود. تيمي كه به زعم عبده ساختماني داشت و توسط خود او اداره مي شد.

خيلي ها باشگاه پرسپوليس در آن زمان را خصوصي دانسته و اينكه عبده مالك پرسپوليس است. به اين ترتيب، اين تيم را مردمي دانسته و پرسپوليس را تيمي كاملا متمايز از تاج مي دانستند. آنها معتقد بودند تيم تاج به مديرعاملي تيمسار خسرواني يك تيم دولتي است.

در عين حال، برخي نيز بر اين باور هستند كه عبده به خاطر روابط نزديك با دربار و مراوداتش با فاطمه پهلوي نمي توانسته از تنها مالك پرسپوليس لقب بگيرد و پرسپوليس هم تيمي دولتي محسوب مي شده است.

چنانکه حميد رضا صدر در كتاب «روزي روزگاري فوتبال» نوشته است: « همه آن افسانه های مردمی بودن پرسپولیس که آن را از تاج جدا می کرد، خیالی بیش نبود و ذره ای فاصله بین تاج خسروانی و پرسپولیس عبده وجود نداشت.»

بعد از انقلاب

«زمانی که آقای غفوری فرد رئیس سازمان ورزش شد، هیات مدیره استقلال هم دچار تغییراتی شد. میرولد، آقامحمدی و ایروانی به این باشگاه آمدند. در آن زمان من مدیرعامل این باشگاه بودم و اساسنامه ای نوشتم تا کم کم باشگاه را از زیر مجموعه سازمان تربیت بدنی خارج کنیم. به این ترتیب، استقلال را به نام یک موسسه غیرانتفایی ثبت کردیم. سازمان دیگر نقش رئیس مجمع را داشت و هیات مدیره مسئولیت باشگاه را به عهده گرفت.»

كاظم اوليايي، مديرعامل سابق استقلال با بيان مطلب بالا بر اين باور است كه بعد از انقلاب استقلال در مقطعي به خودكفايي رسيده است. به اين ترتيب كه در اواخر دهه 60 و با ورود به دهه 70، آنها یک ساختمان در خیابان لارستان خریداری کردند که باشگاه «استقلال» لقب بگيرد.

ظاهرا ساختمانی که تمام تشکیلات جدید این باشگاه در آنجا قرار گرفته بود. بنگاههایی که بودجه این باشگاه را تامین می کرد؛ مثل آژانس هوایی، شرکت بیمه و شرکت های تجاری که استقلال را به خودکفایی می رساند.

البته استقلال همان موقع هم مبالغی را از سازمان دریافت می کرد؛ اما نه مثل گذشته و حال. اولیایی معتقد است با رفتنش از این باشگاه، استقلال دوباره به سازمان تربیت بدنی واگذار شد.

با رفتن او، محمد حسين قريب مديرعامل استقلال شد. ظاهرا او در زمان رياست محسن مهرعليزاده در سازمان تربيت بدني طرحي را به سازمان ورزش ارايه داده است. طرحي براي خصوصي سازي استقلال كه ظاهرا مهرعليزاده با آن مخالف كرده و اين موضوع هم به محاق رفته است.

اين در حالي است كه در بحث خصوصي سازي اين طور به نظر رسيده كه باشگاه پرسپوليس پيشتاز بوده است. بعد از انقلاب و در سال 65 باشگاه پرسپوليس تحت پوشش بنياد مستضعفان و جانبازان قرار گرفت.

اما طولي نكشيد كه بنياد مستضعفان خود را كنار كشيد و دوباره سازمان تربيت بدني عهده دار اين باشگاه شد. در حالي كه امير عابديني، مديرعامل سابق پرسپوليس همچنان ادعا مي كند كه 25 درصد از باشگاه پرسپوليس متعلق به او است. در حالي كه سازمان تربيت بدني پرسپوليس را يك تيم كاملا دولتي دانسته است.

البته علي ميرزايي، يكي ديگر از مديران پرسپوليس بعد از انقلاب بر اين باور است كه در مقطعي اين باشگاه خودكفا بوده است.

ورود هدايتي و انصاري به فوتبال

حسين هدايتي، سرمايه داري كه با ورود به فوتبال خبرساز شد، ابتدا با مالكيت باشگاه استيل آذين فعاليت ورزشي را شروع كرد. سه فصل پيش بود و با علي پروين مي خواست از ليگ دست اول به ليگ برتر صعود كند و البته چنين نشد.

اين موضوع هدايتي را بر آن داشت كه سر از باشگاه پرسپوليس درآورد. او كه سعي داشت مديرعامل پرسپوليس شود، زماني كه نتوانست مديرعامل شود، به حضور در هيات مديره اين باشگاه بسنده كرد.

اما در مدت يك سال حضور خود در پرسپوليس بيشتر از 3ميليارد تومان براي اين باشگاه هزينه كرد و بارها گفت كه حاضر است سهام پرسپوليس را خريداري كرده و اين باشگاه را به مالكيت خود درآورد.

به اين ترتيب پرسپوليس را به خودكفايي رسانده و بتواند روياي خصوصي سازي را براي پرسپوليس محقق كند. اما هربار با مخالفت علي آبادي روبرو شد و رئيس وقت سازمان تربيت بدني گفت كه اين سازمان حاضر نيست پرسپوليس را به يك شخص واگذار كند. گرچه به نظر مي رسيد سازمان ورزش دو باشگاه پرسپوليس و استقلال را زير نظر خود اداره كند.

به موازات حضور هدايتي در پرسپوليس علي انصاري سرمايه دار ديگري كه به فوتبال علاقه مند شده بود، در استقلال سرمايه گذاري كرد.

گفته مي شد سرمايه او به اندازه سرمايه هدايتي نبوده و نفريه، عضو هيات مديره استقلال معتقد بود كه انصاري مثل هدايتي نيست كه خودش را رسانه اي كند. براي همين به ين طور به نظر مي رسد كه هدايتي ثروت بيشري دارد.

البته انصاري هيچگاه به صراحت از خصوصي كردن باشگاه استقلال حرفي نزد. گرچه مسوولان استقلال بر اين باور بودند كه انصاري هم در خصوصي سازي استقلال كمك خواهد كرد، اما نه او و نه هدايتي نتوانستند كاري از پيش ببرند.

هدايتي حالا به عنوان مالك باشگاه استيل آذين و بودن در ليگ برتر ظاهرا نيازي براي سرمايه گذاري در پرسپوليس نمي بيند و انصاري نيز بعد از باشگاه استقلال سر از فدراسيون دوچرخه سواري درآورده است.

به هرحال، بحث واگذاري باشگاه استقلال و پرسپوليس به بخش خصوصي در ابتداي سال جديد هم مطرح شده است. اما آیا اين دو باشگاه امسال مي توانند خودكفا شوند؟

کانال عصر ایران در تلگرام

بیشتر بخوانید:

مالک پرسپولیس دوباره عوض می شود! / سرخابی ها در اختیار بانک غیر دولتی

تماشاخانه