زنان فلسطینی راوی قصه امید / یک نویسنده زن فلسطینی روایتی عجیب از این سرزمین دارد (فیلم)

مالهربی در این داستان، سفر به فلسطین را آغاز می‌کند؛ سرزمینی که در آن تاریخ، عشق و زیبایی با رنج و اندوه درهم‌تنیده است. او به جاهایی پا می‌گذارد که دیگر روی نقشه وجود ندارند.

فیلم گزارش را این‌جا ببینید

عصر ایران ــ شیرین مالهربی، نویسنده فلسطینی-بریتانیایی، صدای قصه‌های واقعی از دل مصائب، نجابت و عشق مردم فلسطین و سرزمین مادری‌اش است. او با قلمی پرقدرت، قصه‌هایی را روایت می‌کند که نه‌تنها تاریخ سختی‌ها، بلکه روح ایستادگی و امید فلسطینی‌ها را به تصویر می‌کشد. در یکی از آثار او، سفر یک قصه‌گو به سرزمینی که ریشه‌های هویتش در آن نهفته است، بازگو می‌شود.

مالهربی در این داستان، سفر به فلسطین را آغاز می‌کند؛ سرزمینی که در آن تاریخ، عشق و زیبایی با رنج و اندوه درهم‌تنیده است. او به جاهایی پا می‌گذارد که دیگر روی نقشه وجود ندارند و به مکان‌هایی می‌رود که هیچ‌کس حاضر به دیدنشان نیست. خانه‌های تخریب‌شده، خیابان‌های قدیمی و باغات زیتون، هرکدام حقیقت تلخی از گذشته را بازگو می‌کنند.

خدیجه، یکی از شخصیت‌های این روایت، نمادی از هزاران زنی است که سرگذشتشان با اشغال و خشونت گره خورده است. خدیجه دختری کوچک بود که در حمله سربازان به روستایش همه چیز را از دست داد؛ خانواده‌اش را از او گرفتند و او با زخم‌هایی که هیچ‌گاه التیام نیافتند، بزرگ شد. سرزمینی که خدیجه را به دنیا آورده بود، مأمن او باقی ماند؛ چراکه او باور داشت ترک این زمین او را از جاودانگی محروم خواهد کرد.

فاطیما، زن دیگری در این قصه، روایت زندگی خانواده‌اش را به گلیم‌هایش می‌بافد. در هر تار و پود بافت‌های قرمزرنگ، داستان‌هایی نهفته است که بازگوکننده تاریخ سنگین یک ملت‌اند. او روی سنگ‌های صدساله‌ای که شهرشان بر آن‌ها بنا شده، قصه‌های بی‌صدای زنی ویران‌شده را حک می‌کند.

این روایت‌ها تنها قصه‌گویی نیست، بلکه اعلامیه‌ای برای نسل‌های آینده است. مالهربی با جمع‌آوری داستان‌های این زنان و مردان، حقیقتی ماندگار را به مخاطبانش هدیه می‌دهد. او می‌گوید:
“گذشته ما، حال ما، آینده ما… این حقیقت‌ها با مرگ این مردم از بین نمی‌رود. جوانان هرگز فراموش نخواهند کرد.”

شیرین مالهربی در پایان، امید را سرود اصلی روایتش می‌کند. او می‌نویسد:
“فرزندان فلسطین، امید خود را از دست ندهید. آینده از آن شماست. اینجا سرزمینی است که به آن تعلق داریم. تقدیم به آن‌هایی که از دست دادیم و آن‌هایی که آینده به آن‌ها تعلق دارد.”

قصه‌های شیرین مالهربی یادآور این است که هرچند مردم فلسطین زخمی هستند، اما روح آن‌ها جاودان است؛ چراکه داستان‌ها، تاریخ و هویت آن‌ها زنده می‌ماند و به نسل‌های آینده منتقل می‌شود.