منابع مطلع در ایران به خبرگزاری «العربی الجدید» اعلام کردند که نیروهای مسلح ایران به دستور شورای عالی امنیت ملی در حال برنامهریزی برای حملهای به اسرائیل هستند که «از نظر کمی و کیفی گستردهترین حمله تا به امروز خواهد بود».
به گزارش خبرگزاری دانشجو، این منابع تأکید کردند که فرماندهان ایرانی در سخنان اخیر خود درباره پاسخ سخت و ویرانگر، «بهطور کامل به گفتههای خود اعتقاد دارند».
طرح از پیش آماده برای مقابله با تهدیدات
این منابع افزودند که طرح احتمالی حمله ایران جزو طرحهایی بوده که پیش از حمله اسرائیل در اوایل ماه اکتبر تهیه شده بود. با وقوع حمله در تاریخ 26 اکتبر، این طرحها بهروزرسانی شدهاند تا با نیازها و شرایط جدید تطابق داشته باشند و متناسب با ماهیت پاسخ ایران به تهدیدات اسرائیل باشند.
آمادهسازی برای عملیات ترکیبی
به گفته این منابع، «عملیات وعده صادق 3» بهصورت ترکیبی و نه محدود به شلیک موشک خواهد بود. این عملیات شامل استفاده از موشکهایی با کلاهکهای سنگینتر و بزرگتر از قبل خواهد بود و برای اولین بار ارتش ایران نیز در این حمله شرکت خواهد داشت. این در حالی است که دو عملیات قبلی در ماههای آوریل و اکتبر توسط سپاه پاسداران انجام شده بود.
اهداف استراتژیک ایران
منابع تأکید کردند که هدف ایران از این عملیات گسترده، «تغییر محاسبات استراتژیک اسرائیل و جلوگیری از گسترش جنگ در منطقه» است. این پاسخها برای تغییر معادلات و تأمین منافع ملی ایران برنامهریزی شدهاند و نه بر اساس انتظارات دیگر کشورها. ایران همچنین قصد دارد نشان دهد که پاسخهایش به تهدیدات اسرائیل میتواند فراتر از حد انتظار باشد.
تأکید بر پاسخ از خاک ایران
منابع ایرانی ضمن رد برخی گزارشها مبنی بر استفاده ایران از خاک عراق برای حمله، تأکید کردند که «ایران از خاک خود به حملات اسرائیل پاسخ خواهد داد». با این حال، آنها اشاره کردند که نیروهای مقاومت اسلامی در عراق نیز توانمندیهای خود را حفظ کرده و در حال مقابله با تهدیدات اسرائیل هستند. پیشبینی میشود که این گروهها نیز در پاسخ به تجاوزات هوایی اسرائیل به حریم هوایی عراق، اقداماتی انجام دهند.
نتیجهگیری
در نهایت، گزارشها حاکی از آن است که ایران به دنبال حملهای با دامنه و عمق بیشتری نسبت به عملیاتهای گذشته است. این طرحها که شامل استراتژیهای ترکیبی و هماهنگی میان بخشهای مختلف نظامی است، هدفی بالاتر از پاسخهای معمولی دارد و تلاشی برای تغییر بنیادین در معادلات منطقهای است.