تنهایی ممکن است به‌معنای واقعی کلمه باعث کابوس دیدن شود

محققان متوجه شدند اگر احساس تنهایی در طول روز با تعاملات اجتماعی برطرف نشود، استرس آن ممکن است خواب را مختل کند و باعث کابوس‌دیدن شود.

مشکلاتی که تنها‌بودن باعث آن می‌شود فقط شامل بیماری‌های جسمی و روانی در طول روز نیست. تحقیقات جدید تیمی از دانشمندان آمریکایی، بین احساس تنهایی و کابوس‌هایمان، وقتی که در خواب عمیق هستیم، ارتباطی پیدا کردند.

به‌گزارش زومیت به نقل از ساینس آلرت، محققان متوجه شدند زمانی که افراد تنها هستند ممکن است خواب و رویاهای بد، بیشتر و شدیدتر اتفاق بیافتند که نتیجه‌ی استرس ناشی از فقدان پیوندهای اجتماعی قوی است.

محققان در مقاله‌ی منتشر‌شده در مجله‌ی روانشناسی می‌نویسند: «یکی از ویژگی‌های خوابِ آشفته که محققان شروع به بررسی آن در رابطه با تنهایی کرده‌اند، فراوانی و شدت کابوس‌ها است که رویاهای واضح و اغلب هولناکی هستند که خیلی اوقات [مرحله‌ی] خواب ترمیمی را قطع می‌کنند.»

احساس تنهایی هشداری است که ما را به داشتن حمایت اجتماعی سوق می‌دهد

محققان نوشتند که برخی از مطالعات، ارتباطی را بین تنهایی و کابوس‌های شدید یا مکرر پیدا کرده‌اند، اما در مورد مکانیزم‌هایی که میزان پراکندگی (واریانس) این ارتباطات را توضیح می‌دهند، اطلاعات کمی وجود دارد.

تیم تحقیقاتی در ابتدا، داده‌های مطالعه‌ای قبلی را که در مورد محرومیت از روابط عاطفی بود، دوباره تجزیه‌و‌تحلیل کردند. داده‌های شخصی از ۸۲۷ شرکت‌کننده‌ی بزرگسال در ایالات متحده نشان داد که بین تنهایی بیشتر و کابوس‌‌های بیشتر، ارتباط وجود دارد و حس استرس به‌عنوان واسطه عمل می‌کند.

داده‌های جدیدی از ۷۸۲ شرکت‌کننده بزرگسال در ایالات متحده جمع‌آوری شد که بار دیگر به سؤالاتی درباره‌ی احساس تنهایی، سطح استرس و کابوس‌هایی که تجربه می‌کردند، پاسخ دادند. مجموعه‌ی دوم از داده‌ها نشان داد که تنهایی بر شدت کابوس‌ها تأثیر می‌گذارد؛ جزئیاتی که در تحقیقات قبلی نادیده گرفته شده بود. تنهایی همچنین بر تعداد دفعاتی که شرکت‌کنندگان کابوس می‌دیدند، اثر داشت.

با اینکه داده‌های مطالعه علت و معلول مستقیمی را ثابت نمی‌کند، محققان معتقدند که با نظریه‌ی تکاملی تنهایی که در مطالعات قبلی ذکر شده بود، همسو است. به عبارت دیگر، حس تنهایی علامت هشداری است که به افراد یادآوری می‌کند منبعی ضروری، یعنی حمایت اجتماعی را از دست داده‌اند.

کالین هِسِم، دانشمند ارتباطات در دانشگاه ایالتی اورگن، می‌گوید: «روابط بین‌فردی نیاز اساسی مهم انسان است. زمانی که نیاز افراد به روابط قوی برآورده نشود، آن‌ها از نظر جسمی، روحی و اجتماعی آسیب می‌بینند. درست مثل گرسنگی یا خستگی که به این معنی هستند که شما کالری یا خواب کافی دریافت نکرده‌اید. احساس تنهایی نیز تکامل یافته تا زمانی که نیازهای ارتباط بین‌فردی برآورده نشود، به افراد هشدار دهد.»

تکامل انسان به گونه‌ای باعث شده است که موقع تنهایی استرس بیشتری داشته باشیم، هوشیارتر شویم و نشخوار فکری داشته باشیم، محققان فکر می‌کنند که این احساسات ما را به سمت یافتن دوست و هم‌صحبت سوق می‌دهند، اما احتمالاً بدن را نیز فرسوده می‌کنند و باعث کابوس می‌شوند.

در تحقیقات گذشته احساس تنهایی به میزان زیاد با کیفیت پایین خواب مرتبط شده و منطقی است که اگر ذهن ما تعاملات اجتماعی مورد نیاز خود را در ساعات بیداری کسب نکند، ممکن است در هنگام استراحت در ذهن باقی بماند، در رویاهای ما ظاهر شود و خواب را مختل کند.

تیم تحقیقاتی مشتاق است تا در تحقیقات آینده تاثیر احساس تنهایی را بر محتوای کابوس‌ها بررسی کند. تحقیقات آینده همچنین بررسی می‌کند که کدام درمان‌های تنهایی می‌تواند کیفیت بهتر خواب شبانه را تضمین کند.

هسم اعتقاد دارد خواب ترمیمیِ با‌کیفیت، زیربنای خیلی از جنبه‌های زندگی روزمره مانند عملکرد شناختی، تنظیم خلق‌و‌خو، متابولیسم و بسیاری دیگر از جنبه‌های سلامتی است. به همین دلیل، وی بررسی وضعیت‌های روان‌شناختی مختل‌کننده‌ی خواب، خصوصا تنهایی را حیاتی می‌داند.