طراحی مسجد «کربنصفر» مصر بهگونهای است که فضایی آرام و معنوی را برای نمازگزاران فراهم میآورد. این ساختار با طراحی مارپیچی خود مفهوم صعود روح را تجسم میکند و ساختار دایرهای داخلی نشاندهنده برابری همه انسانها در مقابل خالق است. ورود دائمی نور نیز نماد گذر زمان و عمر تمام موجودات زنده است.
به گزارش ایمنا، نماز و فضاهای معنوی همچون مساجد به مرکزی برای حوزهای نوظهور به نام اکولوژی معنوی تبدیل شدهاند. در راستای این حرکت روبهرشد، سارا ال باتوتی، معمار سبز برجسته مصری و بنیانگذار ECONSULT، پروژهای جدید را رهبری کرده است: اولین مسجد صفرکربن، که نشان میدهد چگونه فضاهای مذهبی میتوانند برای کاهش تأثیرات زیستمحیطی طراحی شوند. این پروژه قرار است در مناطق روستایی مصر واقع شود و ساختوساز را برای جوامع روستایی در اقلیمهای گرم توسعه دهد.
مکانهای مقدس عبادت همواره به عنوان مناطقی جدا از جهان مادی شناخته میشوند؛ زمانی که فرد وارد فضای مقدس میشود، از قلمروی غیرمعنوی به فضایی روحانی منتقل میشود، اما در واقعیت، این معنویت انزوا نیست، بلکه هماهنگی با اصل زندگی و تمام موجودات زنده است.
بسیاری از دانشمندان و فعالان بر ارتباط بین دین و محیط زیست تأکید کردهاند که ذات اسلام تقسیمبندی بین انسانیت و طبیعت را ایجاد نمیکند؛ این دیدگاه در طراحی مساجد نیز به وضوح منعکس شده است. سارا ال باتوتی اشاره میکند که معماری مسجد تنها مربوط به مراسم مذهبی نیست، بلکه فضاهای عمومی اطراف مانند خیابان و محیط زیست را ادغام میکند.
مساجد همچنین فراتر از مکانهای عبادت هستند؛ آنها به مراکز اجتماعی تبدیل شدهاند که افراد میتوانند در بسیاری از جنبهها احساس تعلق کنند. بسیاری از مساجد با مراکز بزرگی با مدارس، مقبرهها و کتابخانهها ادغام شدهاند. این نوع طراحی مساجد بازدیدکنندگان را تشویق میکند تا نهتنها در نماز شرکت کنند، بلکه به یادگیری و رشد شخصی نیز بپردازند.
مسجد کربنصفر مصر با محیط طبیعی خود هماهنگ است و بهطور یکپارچه با نخلها ترکیب میشود. این طرح از مواد پایدار مانند خاک فشرده، نخل و کفپوشهای بازیافتی ساخته شده و فضایی مقدس را تجسم میکند که روحانیت و طبیعت را متحد کرده و نشاندهنده ارتباط همه زندگیها در یک فضای واحد است.
طراحی این مسجد بهگونهای است که فضایی آرام و معنوی را برای نمازگزاران فراهم میآورد. این ساختار با طراحی مارپیچی خود مفهوم صعود روح را تجسم میکند و ساختار دایرهای داخلی نشاندهنده برابری همه انسانها در مقابل خالق است. ورود دائمی نور نیز نماد گذر زمان و عمر تمام موجودات زنده است.
مسئولان این پروژه بر این باورند که این مسجد نهتنها مکانی برای عبادت بلکه نمادی از تعهد مصر به حفاظت از محیط زیست و ترویج پایداری در جوامع مذهبی است. این ابتکار نظر بسیاری از معماران و فعالان محیط زیست را جلب کرده و امیدها را برای ایجاد ساختمانهای مشابه در دیگر نقاط این کشور افزایش داده است.