استفاده از مواد سیارکی برای تأمین غذای فضانوردان

پژوهش‌های قبلی نشان داد فضاپیماهایی که در آینده به بخش‌های دوردست منظومه شمسی یا فراتر از آن سفر می‌کنند، احتمالاً قادر نخواهند بود غذای کافی برای فضانوردان را با خود حمل کنند. چنین فضاپیماهایی محل مناسبی برای رشد (مواد اولیه) غذا هم نیستند.

پژوهشگران قصد دارند با تغذیه باکتری‌ها از مواد سیارکی (مواد بازیابی شده از سطح یک سیارک)، غذای فضانوردان را در سفرهای فضایی بلندمدت تأمین کنند.

به گزارش ایرنا، گروهی از مهندسان و دانشمندان سیاره‌شناسی در مؤسسه اکتشافات زمین و فضا در دانشگاه وِسترن در کانادا احتمال می‌دهند بتوان با تغذیه باکتری‌ها از مواد سیارکی یک زیست‌توده خوراکی را رشد داد و برای مسافران فضا، غذا تولید کرد. زیست‌توده یک منبع تجدیدپذیر انرژی است که از مواد زیستی به دست می‌آید.

در پژوهش جدید، پژوهشگران تولید خوراکی‌ از باکتری‌هایی را بررسی کردند که با تغذیه از مواد بازیابی‌شده از سطح یک سیارک نزدیک رشد می‌کنند.

این فکر زیاد هم جدید نیست؛ پژوهشگران در طرح دارپا (DARPA) روشی مشابه را برای استفاده از ظروف پلاستیکی حاوی غذای آماده برای میکروب‌هایی که تبدیل به زیست‌توده می‌شوند، بررسی کردند.

در یکی از پژوهش‌های قبلی، پژوهشگران دریافته بودند خرد کردن شهاب‌سنگ‌ها و استفاده از آن‌ها به عنوان کود برای میکروب‌ها باعث می‌شود میکروب‌ها مواد کربنی را مصرف و در نتیجه رشد کنند؛ این یافته نشان می‌دهد حیات اولیه روی زمین احتمالاً به همین شکل حفظ شده است.

پژوهشگران سپس بررسی کردند چه مقدار ماده سیارکی برای تأمین نیاز غذایی فضانوردان در سفرهای طولانی لازم است. آن‌ها از سیارک بنو (Bennu) به عنوان معیار خود استفاده کردند. این سیارک از ماده‌ای ساخته شده است که میکروب‌ها می‌توانند آن را بخورند. پژوهشگران دریافتند اگر میکروب‌ها کل سیارک بنو را مصرف کنند، می‌توان از آن برای تولید غذای کافی برای یک فضانورد به مدت ۶۰۰ سال در بدترین حالت و ۱۷ هزار سال در بهترین حالت استفاده کرد.

پژوهشگران معتقدند فکر استفاده از سیارک‌ها به عنوان کود برای تولید زیست‌توده هنوز در مراحل اولیه خود است. آن‌ها خاطرنشان می‌کنند برای اطمینان از سمی نبودن و خوش‌طعم بودن چنین زیست‌توده‌ای باید آزمایش‌های زیادی روی آن انجام شود؛ ضمن اینکه ترکیب متفاوت سیارک‌ها چالش‌های بیشتری را به همراه خواهد داشت.