کشف منظره ای ترسناک از آینده زمین توسط اخترشناسان

این منظره ای است که منظومه تازه کشف شده نشان می‌دهد یعنی جایی که یک سیاره‌ای با جرمی به اندازه زمین به دور یک کوتوله سفید با فاصله‌ای در حدود دو برابر فاصله کنونی زمین از خورشید می‌چرخد. این یک آشناپنداری یا پیش‌نمایشی از سرنوشت احتمالی آینده در انتظار سیاره ما در آینده‌ای دور است.

ستاره‌شناسان یک منظومه سیاره‌ای در فاصله چهار هزار سال نوری پیدا کرده‌اند که می‌تواند نشان‌دهنده سرنوشت آینده زمین و خورشید باشد.

به گزارش ایرنا از استادی‌فایندز، چه بر سر زمین خواهد آمد زمانی که خورشید بسوزد و نابود شود. یک منظومه سیاره‌ای تازه کشف شده در فاصله چهار هزار سال نوری ممکن است جواب این سوال را داشته باشد زیرا یک دنیای شبیه به زمین را نشان می‌دهد که به دور بقایای یک ستاره شبیه به خورشید می‌چرخد.

تصور کنید سیاره زمین مامن محل زندگی که می‌شناسیم نبود بلکه یک دنیای یخ‌زده و متروک بود و به دور خاکستر کم‌نوری که زمانی ستاره‌ای مانند خورشید بود می‌چرخید. این منظره‌ای است که منظومه تازه کشف شده نشان می‌دهد یعنی جایی که یک سیاره‌ای با جرمی به اندازه زمین به دور یک کوتوله سفید با فاصله‌ای در حدود دو برابر فاصله کنونی زمین از خورشید می‌چرخد. این یک آشناپنداری یا پیش‌نمایشی از سرنوشت احتمالی آینده در انتظار سیاره ما در آینده‌ای دور است.

ستاره‌شناسان در سال ۲۰۲۰ روشنایی کوتاه یک ستاره دوردست را شناسایی کردند که بر اثر پدیده لنز گرانشی توسط گرانش یک منظومه سیاره‌ای تا هزار برابر درشت شده بود. اما ماهیت حقیقی این منظومه در غباری از رمز و راز باقی مانده بود تا اینکه «کمینگ ژانگ» دانشجوی دکتری سابق در دانشگاه کالیفرنیا - برکلی و همکاران او با استفاده از تلسکوپ قوی Keck II در هاوایی نگاه دقیق‌تری انداختند.

چیزی که آنها پیدا کردند -یا در واقع پیدا نکردند- کلید گشودن راز این منظومه بود. یافته‌های آنها در نشریه «نجوم طبیعت» منتشر شده است. ژانگ توضیح داد: نتیجه‌گیری ما بر اساس منتفی دانستن سناریوهای جایگزین، استوار است چرا که یک ستاره عادی به آسانی دیده می‌شد. به این علت که لنز هم تاریک و هم با جرم پایین است، نتیجه‌گیری کردیم که این تنها می‌تواند یک کوتوله سفید باشد.

این فقدان نور یک داستان قانع‌کننده مطرح کرد: ستاره واقع در مرکز این منظومه به پایان دوران اصلی حیات خود رسیده است و به وضعیت کنونی یک کوتوله سفید رسیده است - بقایای ستاره‌ای متراکم به اندازه زمین.

پیامدهای این کشف فراتر از مرزهای نجوم می‌رود؛ یک گوی بلورین کیهانی فراهم می‌کند و یک نتیجه احتمالی برای زمین هم‌زمان با پیر شدن خورشید نشان می‌دهد. تا حدود یک میلیارد سال دیگر خورشید ما شروع به تورم خواهد کرد و به‌طور بالقوه سیارات داخلی را در بر خواهد گرفت و سیارات بیرونی از جمله زمین را در صورتی که نجات پیدا کنند به مدارهای گسترده‌تر وارد خواهد کرد.

ژانگ خاطرنشان کرد: ما الان در این خصوص اجماع نداریم که آیا زمین می‌تواند از بلعیده شدن توسط خورشید سرخ بزرگ در ۶ میلیارد سال آینده فرار کند. در هر صورت سیاره زمین تنها برای مدت حدود یک میلیارد سال دیگر قابل زندگی است که در آن زمان اقیانوس‌های زمین به علت تاثیر گلخانه‌ای افسارگسیخته تبخیر خواهند شد.

هر چند سرنوشت زمین مشخص نیست اما منظومه سیاره‌ای KMT-۲۰۲۰-BLG-۰۴۱۴ مدرکی است حاکی از این که دنیاهای به اندازه زمین واقعا می‌توانند از مراحل آخر پرآشوب ستاره خود جان به در ببرند.