خطر میکروپلاستیک‌ها به این دلیل که همه روزه پلاستیکهای بیشتری به مواد غذایی راه پیدا می‌کنند در حال افزایش است. این الیاف پلاستیکی ریز سلامت ما را تهدید کرده و از جهات مختلفی تحت تاثیر قرار می‌دهند. میکروپلاستیک‌ها به طور ویژه به مقدار زیادی در چای کیسه‌ای و برنج وجود دارند.
به گزارش همشهری آنلاین، مطالعه جدیدی که روز دوشنبه در مجله«جاما نتورک اوپن» (JAMA Network Open) منتشر شد، نشان می‌دهد که قطعات و الیاف پلاستیکی ریز در بافت بینی اجساد انسانی یافت شده است. گفته می‌شود که قطعات میکروپلاستیک در حباب بویایی (بخشی از بینی که بوهایی که در قاعده مغز قرار می‌گیرند را تشخیص می‌دهد) کشف شده است.
به گزارش تایمز آف ایندیا، مطالعات انجام شده در گذشته نشان داده که میکروپلاستیک‌ها و نانوپلاستیک‌ها راه خود را نه فقط به مغر که به ریه، کبد، بیضه‌ها و آلت تناسلی، خون، ادرار و مدفوع و شیر مادر باز می‌کنند. غذا یکی از مسیرهای مهم ورود میکروپلاستیک به بدن است. در این مطلب به ۵ ماده غذایی که دارای حداکثر میکروپلاستیک هستند اشاره می‌کنیم.
رایج‌ترین چاشنی‌های آشپزخانه مانند شکر و نمک مقدار قابل توجهی میکروپلاستیک را در خود پنهان می‌کنند که ممکن است از طریق بسته بندی پلاستیکی یا به دلیل نگهداری این چاشنی‌ها در ظروف پلاستیکی به مواد غذایی راه پیدا کنند.
در مطالعه‌ای با عنوان «میکروپلاستیک‌ها در نمک و شکر» که توسط سازمان تحقیقات زیست‌محیطی «توکسیک لینک» (Toxics Link)انجام شد، ۱۰ نوع نمک آزمایش شده که شامل نمک خوراکی، نمک سنگ و نمک دریایی و پنج نوع شکر خریداری شده از بازارهای آنلاین و محلی بود. در این مطالعه میکروپلاستیک‌ها در تمام نمونه‌ها به شکل‌های مختلف از جمله فیبر، گلوله، و قطعات یافت شد و اندازه این میکروپلاستیک‌ها از ۰.۱ میلی‌متر تا ۵ میلی‌متر متغیر بود.
مطالعه دیگری که در سال ۲۰۲۳ انجام شد، نشان داد نمک صورتی هیمالیا که از زمین استخراج می‌شود، دارای بیشترین میزان میکروپلاستیک است و پس از آن نمک سیاه و نمک دریایی در رده‌های بعدی قرار دارند.
چای کیسه‌ای یکی از خوراکی‌های اصلی است که می تواند بدن انسان را در معرض میکروپلاستیک‌ها قرار دهد. پلاستیکهای موجود در چای کیسه‌ای صدها سال طول می‌کشد تا در طبیعت تجزیه شوند و اندازه قطعات آن می‌تواند بین ۱ میکرومتر تا ۵ میلی‌متر باشد.
دمای بالای آب هنگام فرو بردن کیسه‌های چای می‌تواند منجر به انتشار میکروپلاستیک‌ها در قوری یا فنجان شود. دوستداران چای باید مراقب استفاده از کیسه‌های چای باشند زیرا ممکن است خود را در معرض میلیاردها ذرات پلاستیکی قرار دهند که بسیاری از آن‌ها می‌توانند به سلول‌های انسان نفوذ کنند.
برنج یک عنصر اصلی در رژیم غذایی ما است همین باعث شده این ماده غذایی بتواند ما را در معرض میکروپلاستیک‌های بیشتر قرار دهد. یک مطالعه دانشگاه کوئینزلند نشان داد که به ازای هر نصف فنجان یا ۱۰۰ گرم برنجی که خورده می‌شود، ۳ تا ۴ میلی گرم پلاستیک وارد بدن می‌شود.
طبخ سریع برنج بدون شست وشوی کافی برنج می‌تواند خطر جذب الیاف ریز پلاستیکی به بدن را چندین برابر افزایش دهد زیرا ممکن است ۱۳ میلی گرم میکروپلاستیک در هر وعده برنج وجود داشته باشد. برای کاهش آلودگی پلاستیکی، مهم است که برنج خود را قبل از استفاده به طور کامل شسته و ۴ یا ۵ بار آبکشی کنید.
دوستداران غذاهای دریایی باید از حجم عظیمی از میکروپلاستیک‌هایی که می‌توانند از طریق فاضلاب به اقیانوس رفته و توسط حیوانات دریایی مصرف شوند، آگاه باشند. میکروپلاستیک‌های انباشته شده در حیوانات می‌توانند به بدن انسان راه پیدا کنند. یک مطالعه در سال ۲۰۲۰ در مورد میکروپلاستیک‌ها در انواع مختلف غذاهای دریایی پلاستیکهای ریز را را در هر نمونه غذای دریایی یافت.
در مطالعه‌ای که اخیرا در مجله «Proceedings of the National Academy of Sciences» منتشر شده، به این نکته مهم اشاره شده که آب آشامیدنی می‌تواند تا ۲۴۰ هزار قطعه پلاستیکی را ذخیره کند. در این تحقیق یک تکنیک تصویربرداری منحصر به فرد برای شناسایی هزاران قطعه ریز پلاستیک در بطری‌های معمولی یکبار مصرف آب مورد استفاده قرار گرفت.
این مطالعه نشان داد که حدود ۹۰ درصد از این قطعات پلاستیکی ریز نانوپلاستیک‌ها هستند که می‌توانند در سلول‌ها و بافت‌های انسان جذب شوند و همچنین از سد خونی مغزی عبور کنند. هر بار که در بطری را باز و بسته می‌کنید، میکروپلاستیک‌های بیشتری وارد آب می‌شوند.