منبع: نیویورک‌تایمز
تاریخ انتشار: 11 سپتامبر 2024
مترجم: لیلا احمدی
➖➖➖➖➖➖➖➖➖
عصر ایران/ ترجمه: پس از اما و اگرهای بسیار، سرانجام دونالد ترامپ و کامالا هریس، نامزدهای حزب جمهوری‌خواه و دموکرات در انتخابات ریاست‌جمهوری ۲۰۲۴ ایالات متحده به برگزاری مناظرۀ نخست رضایت دادند. کمتر از هشت هفته به انتخابات ریاست‌جمهوری باقی مانده و نتایج نظرسنجی‌ها حاکی از رقابت تنگاتنگِ دو نامزد است.
پس از مناظرۀ ناکامِ جو بایدن و دونالد ترامپ که به کناره‌گیری بایدن از رقابت انجامید، برگزاری مناظرۀ جایگزین برای حزب دموکرات و کامالا هریس از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. می‌دانیم که خانم هریس معمولاً از حضور رسانه‌ای اجتناب می‌کند و بخش قابل‌توجهی از رأی‌دهندگان، این نامزد دموکرات را به‌خوبی نمی‌شناسند.
مناظرۀ سه‌شنبه‌شب جنجالی بود و در خلال آن، موضوعاتی نظیر تورم، سقط‌جنین، مهاجرت و سیاست خارجی به بحث گذاشته شد. هریس در هیئت دادستانی زبردست ظاهر شد و بارها ترامپ را به چالش کشید. بیانش فراتر از انتظار بود، ترامپ را در موضع دفاعی قرار داد و پریشان کرد. حملات هریس، تاکتیکی و بسیار منسجم بود. او رفتار و گفتار ترامپ را به سخره گرفت و به مواضع ضدمردمی و نژادپرستانه‌اش انتقاد کرد. هریس به اهانت‌های نژادی و جنسیتی ترامپ اشاره و ابراز تأسف کرد که چنین فردی در جایگاه کاندیداتوری قرار گرفته است. او پرونده‌های حقوقی ترامپ، از جمله محکومیت او برای پرداخت‌های مخفیانه به بازیگر پورن و یورش سال ۲۰۲۱ به کاخ کنگرۀ ایالات متحده را مطرح کرد. دونالد ترامپ هم هریس را به دلیل معاونت در سیاست‌های جو بایدن، به‌ویژه خروج ایالات متحده از افغانستان و بحران جدی در مرزها و موضوع مهاجران مقصر دانست.
در آستانۀ انتخابات ریاست‌جمهوری و به مناسبت برگزاری اولین مناظرۀ ترامپ و هریس، از 14 ستون‌نویس و تحلیل‌گر سیاسی خواسته‌ایم تا مناظرۀ سه‌شنبه‌شب را تماشا و ارزیابی کنند. از آن‌ها پرسیده‌ایم که به نظر شما برنده و بازندۀ مناظره که بود؟ همچنین خواسته‌ایم تا کیفیت بحث را بررسی کنند و بگویند که شمایل سیاست‌ورزانۀ دو کاندیدا، حاکی از مشتاقی و امیدواری بوده یا عجز و درماندگی؟
مهمانان ما در این مجال، به 3 پرسش پاسخ می‌دهند:
1- چه‌کسی برندۀ مناظرۀ نخست است؟
2- مهم‌ترین بزنگاه بحث چه بود؟
3- چه نکته‌ای به نظرتان ظریف و چشم‌گیر آمد؟
معرفی اجمالیِ مهمانان:
1- «چارلز ام بلو»، روزنامه‌نگار، مفسر و ستون‌نویسِ نیویورک‌تایمز و تحلیل‌گر سیاسیِ «ام‌اس‌ان‌بی‌سی» است.
2- «جَمِل آنتوان بوئی»، ستون‌نویس نیویورک‌تایمز است. او خبرنگار ارشد سیاسی در «اِسلِیت» بود و از مفسران ترازاول در حوزۀ سیاست و نژاد در دورۀ ترامپ است.
3- «راس دوتات»، تحلیل‌گر سیاسی، نویسنده و ستون‌نویس نیویو‌ک تایمز است. او در گذشته سردبیر ارشدِ «آتلانتیک» بود. دوتات بر بررسی مسیحیت در آمریکا و انحطاط پایدار در جامعۀ معاصر متمرکز است.
4- «دیوید فرنچ»، مفسر سیاسی و وکیل دادگستری است که پرونده‌های آزادی مذهبی را بررسی می‌کند. او قبلاً با «نشنال‌ریویو» همکاری کرده است.
5- «پاملا پل»، روزنامه‌نگار، خبرنگار، سردبیر و نویسندۀ آمریکایی است. او از سال 2013 تا 2022 سردبیر نیویورک‌تایمز بود و از سال 2022 ستون‌نویسِ نیویورک‌تایمز است.
6- «لیدیا پولگرین»، روزنامه‌نگار آمریکایی است که از سال 2005 تا 2009 مدیر تحریریۀ «ان‌وای‌تی‌گلوبال» در نیویورک‌تایمز و رئیس دفتر آفریقای غربی برای همین نشریه در داکار (پایتخت سنگال) بود. او از وقایع هند نیز گزارش خبری ارسال می‌کرد.
7- «کریستن سولتیس اندرسون»، پژوهشگر جمهوری‌خواه، چهرۀ تلویزیونی و نویسنده است. او با «هاف‌پست»، «دیلی‌‌بیست» و «پلیتیکو» همکاری کرده است.
8- «بنیامین آپلبام»، روزنامه‌نگار و نویسندۀ آمریکایی است که از سال 2019، در زمینۀ تجارت و اقتصاد با هیئت تحریریۀ نیویورک‌تایمز همکاری می‌کند.
9- «جاش بارو»، روزنامه‌نگار آمریکایی و مدیر خبرنامۀ «وری‌سیری‌یس» است. او مجری برنامۀ رادیویی «چپ، راست، مرکز» بود و به‌عنوان سردبیر و ستون‌نویس ارشد در «بیزنس‌اینسایدر» فعالیت می‌کرد.
10- «میشل کوتل»، ستون‌نویس نیویورک‌تایمز است و در حوزۀ سیاست ملی می‌نویسد. او میزبان پادکست «مسترآف‌اپینین» است.
11- «لیام دونوان»، استراتژیست سیاسی ارشد در بریسول است که قبلاً در کمیتۀ ملی سناتور جمهوری‌خواه کار می‌کرد. او مجری پادکست «لاب شاپ» است.
12- «مت لاباش»، نویسنده و روزنامه‌نگار آمریکایی است که خبرنامۀ «اسلک تاید» را منتشر می‌کند. او پیش از این، نویسندۀ ارشد و خبرنگار ملی در هفته‌نامۀ «استاندارد» بود.
13- «کاترین مانگو وارد»، سردبیر مجلۀ «ریزن» است.
14- «دنیل مک کارتی»، سردبیر نشریۀ محافظه‌کار «عصر جدید» است.
شایان ذکر است که مقالات ترجمه‌شده در این بخش، صرفاً بازتاب دیدگاه نویسنده و در راستای بررسی مطبوعات جهان است.
➖➖➖➖➖➖➖➖➖
چه‌کسی برندۀ مناظرۀ نخست است؟
کریستن سولتیس اندرسون: مناظرۀ کاندیداها از برخی جهات اساسی‌تر از چیزی بود که انتظار داشتم، اما سطح گفت‌و‌گو به طرز وحشتناکی پایین بود. کامالا هریس، دونالد ترامپ را در قامت رئیس‌جمهوری می‌دید که بر رخدادهای ناخوشایندِ دهۀ گذشته سایه افکنده و می‌کوشید تا از تحلیل وضعیت فعلی کشور عبور کند. ترامپ در آن گیرودار با توضیحات مفصل، بارها به دادش رسید.
بنیامین آپلبام: هریس بیشتر شب، حریف را در موضع تدافعی قرار داد و توانست ترامپ را موجودی خطرناک و درعین‌حال مضحک بنمایاند. خیلی جاها می‌بینیم که ترامپ در تقلا است و سعی می‌کند از مواضعش دفاع و هریس را متقاعد کند.
جاش بارو: هریس برخلاف هیلاری‌کلینتون در مناظرۀ سال 2016، بسیار مسلط و درعین‌حال آینده‌نگر بود. او نشان داد که بیشتر از ترامپ با آمریکایی‌های معمولی در ارتباط است. ترامپ، آشفته، تلخ و بیش‌ازحد پریشان بود. نمی‌توانست کوبنده‌ترین حملاتش را به نتیجه برساند و موفق نشد هریس را به کارنامۀ ریاست‌جمهوری بایدن گره بزند.
چارلز ام. بلو: هریس به‌وضوح بازی را بُرد. پیشتازی‌اش آشکار بود. او ترامپ را نقره‌داغ کرد. جواب حملاتش را داد. نسبت‌های ناروایش را رد و او را خوار کرد. هریس پیام روشنی برای مردم آمریکا داشت. حرف‌هایش روشنگرانه بود و ثابت کرد که ترامپ چیزی جز تاریک‌اندیشی و سرکوب ندارد.
جمل بوئی: هریس به این دلیل ساده برندۀ مناظره شد که در مواجهه با شمایل متخاصم و ناموزونِ ترامپ، متانت و هوشیاری از خود نشان داد. آیا می‌توانست پاسخ‌های بهتری بدهد؟ البته، اما مقابلۀ او عالی بود و پشت حریف را به خاک مالید.
میشل کوتل: هریس در طول مناظره، آرامش خود را حفظ کرد. او ترامپ را آماج حملات قرار داد، به جانش خَلید و کاری کرد که به یاوه‌گویی و پرحرفی بیفتد. گاهی فکر می‌کردم از فرط خشم، خون‌دماغ خواهد شد.
لیام دونوان: هریس ارتباط بهتری با بینندگان برقرار کرد و توانست ترامپ را به دام بیندازد تا خودپسندی، افراط‌گری و پرخاشگری‌اش را به نمایش بگذارد. هریس فرصت درخشانی پدید آورد تا هرگونه شک و تردید نسبت به حریف از بین برود.
راس دوتات: هریس با ترس‌و‌لرز پا به میدان رقابت گذاشت و هرگز به خط‌مشی روشنی در کاندیداتوری دست نیافت؛ اما در مناظره به سیاق دادستانی کاربلد پیش رفت و راه را هموار کرد. او بارها و بارها موفق شد ترامپ را از بی‌ربط‌گویی نسبت به کارنامۀ بایدن منصرف کند و با آمیزه‌ای از گله‌مندی و مباهات بحث را پیش ببرد. ترامپ هم دقایق درخشانی داشت و نمی‌توان او را بازنده قلمداد کرد؛ بااین‌حال همان‌طورکه دیدیم، هریس بسیار قاعده‌مند و مؤثر بود. او چهرۀ واقعی خودش را نشان داد و توانست در نگاه مخاطب، اثرگذار باشد.
دیوید فرنچ: هریس با اختلاف زیاد، پیروز مناظره است؛ اما این بدان معنا نیست که مناظرۀ نخست، تعیین‌کننده است. ملت ما آن‌قدرها هم منسجم نیست و هنوز با روز انتخابات فاصله داریم؛ درنتیجه نمی‌توانیم چنین قضاوتی بکنیم. اما هریس تیرهایش را به هدف زد و هرچه می‌خواست انجام داد. او متین، مصمم و پرشور بود. ترامپ چنین نبود. پیوسته خشمگین‌تر و دسیسه‌کارتر می‌شد. گمان می‌کرد هریس دربارۀ آواتار توییتر مِگا حرف می‌زند، نه رئیس‌جمهور پیشینِ ایالات متحده.
مت لباش: هریس شروعی شق‌و‌رق و آرام داشت ولی کم‌کم بهترین شخصیت حرفه‌ای‌اش را در هیئت دادستانی کارکُشته به نمایش گذاشت. او دستِ پُر و بسیار مسلط بود. ترامپ هم مثل همیشه با اطمینان کامل شروع به صحبت کرد و البته یک‌مشت دروغ و اراجیف به هم بافت. آقای نارنجیِ زودرنج، بسیار برافروخته بود و هرچه می‌گذشت، پریشان‌تر می‌شد.
کاترین مانگو وارد: هریس عبارات منسجم‌تری داشت و در مناظره بهتر ظاهر شد؛ هرچند از پاسخ به بسیاری از سؤالات طفره رفت. خیلی از نظرات ترامپ هم فقط برای کسانی ملموس بود که دستی در سرمایه‌گذاری‌های اینترنتی جنبش ماگا داشتند.
[م. ماگا (MAGA) به این جمله اشاره دارد: «عظمت را دوباره به آمریکا بازگردانیم (Make America Great Again)». این شعار در انتخابات ریاست‌جمهوری سال ۲۰۱۶ بر زبان دونالد ترامپ جاری و محبوب شد. رونالد ریگان هم در مبارزات انتخاباتی خود در سال ۱۹۸۰ از شعار مشابه «بیایید عظمت را دوباره به آمریکا بازگردانیم» استفاده کرد. بیل کلینتون نیز این عبارت را در سخنرانی‌های خود در خلال مبارزات انتخاباتی‌اش در انتخابات ریاست جمهوری ۱۹۹۲ و در کارزار انتخاباتی همسرش هیلاری کلینتون در سال ۲۰۰۸ به کار برد. این شعار با کاربرد گسترده در هنر، سرگرمی و سیاست، به پدیده‌ای در فرهنگ عامه مبدل شده و اکنون از سوی منتقدان و نیز هواداران دونالد ترامپ به کار می‌رود.]
دانیل مک کارتی: ترامپ با قمار بر جایگاه خود به‌عنوان نامزدی خارج از گود، پیروز مناظره است. او از تمایل به اخراج مقاماتی که عملکرد ضعیفی دارند، سخن گفت. هریس هم به خیل حامیان جمهوری‌خواهی مثل دیک چنی اشاره کرد. اگر واشنگتن نیاز به تغییر اساسی داشته باشد، این تغییر از جانب معاون رئیس‌جمهور رخ نخواهد داد.
پاملا پل: هریس، موجه، حقیقی و متقاعدکننده بود. او با فصاحت از ارزش‌های آمریکایی سخن گفت. حملاتش بسیار مؤثر بود. به ترامپ خاطرنشان کرد که با نگاهی متحجر و غیراخلاقی او را ضعیف و نادان خطاب کرده، هویت نژادی‌اش را زیر سؤال برده و تجمعات انتخاباتی‌اش را به سخره گرفته است. ترامپ با شنیدن این جملات در مناظره معذب شد، رنگ باخت و چهره درهم کشید.
لیدیا پولگرین: ترامپ در این مناظره استراتژی داشت؟ به نظر نمی‌رسید چنین باشد و نتوانست ضربه‌ای کاری به هریس بزند. هریس با لبخندی عاقل اندر سفیه در صحنه حضور داشت، ملامتگرانه سر تکان می‌داد و با مهارت بازی را به نفع خود پیش می‌برد./ ادامه دارد