طرح تاب‌آوری در برابر گرما و آلودگی هوا، استراتژی‌هایی را برای مقاوم‌تر کردن شهرها در برابر امواج گرما و دود حاصل از آتش‌سوزی‌های ناشی از تغییرات اقلیمی ترسیم می‌کند. سانفرانسیسکو طرح جدیدی را برای رسیدگی به گرمای شدید و رویدادهای کاهش کیفیت هوا و اثرات آن بر سلامت عمومی منتشر کرده است.
به گزارش ایمنا، سانفرانسیسکو به‌شدت در برابر افزایش دما و رویدادهای آتش‌سوزی آسیب‌پذیر است، زیرا ساختمان‌ها، زیرساخت‌ها، خدمات و جوامع آن برای دماهای شدید و کیفیت پایین هوا طراحی نشده است. با افزایش بسامد و شدت رویدادهای ناشی از تغییرات اقلیمی، ضروری است که رفاه جمعیت‌های آسیب‌پذیر از طریق بهبود زیرساخت‌ها، مکانیسم‌های واکنش بهتر و برنامه‌ریزی جامع ارتقا پیدا کند.
طرح تاب‌آوری کیفیت هوا و گرما (HAQR) بیش از ۳۰ استراتژی را برای انعطاف‌پذیری بیشتر سانفرانسیسکو در برابر امواج گرما و دود آتش‌سوزی ترسیم می‌کند تا راه‌حل‌های کاهش دما در میان‌مدت و بلندمدت، واکنش به شرایط اضطراری و تاب‌آوری را بهبود ببخشد و برابری نژادی و اجتماعی را از طریق توزیع عادلانه برنامه‌های کاهش آسیب برقرار کند. افزایش بودجه برای مقابله با گرمای شدید و استراتژی‌های کیفیت هوا و افزایش مشارکت جامعه در برنامه‌های ارائه‌شده از جمله اهداف این طرح است.
طرح HAQR که توسط دفتر تاب‌آوری و برنامه‌ریزی بودجه مدیریت شهری، وزارت بهداشت عمومی و اداره مدیریت اضطراری سانفرانسیسکو منتشر شده است، نخستین طرح جامع شهر برای رسیدگی به اثرات گرمای شدید و دود آتش‌سوزی‌های وسیع است. این سازمان با تمرکز بر استراتژی‌های میان‌مدت و بلندمدت از اقدامات آب‌وهوایی گرفته تا پروژه‌های زیرساخت سبز، به سانفرانسیسکو کمک می‌کند تا ساختمان‌ها، زیرساخت‌ها، خدمات و محیط را برای امواج گرمای کنونی و آینده و رویدادهای آب‌وهوایی شدید تطبیق دهد.
سانفرانسیسکو در برابر اثرات گرمای شدید بر سلامت عمومی بسیار آسیب‌پذیر است، زیرا ساختمان‌ها و زیرساخت‌های آن برای دمای خنک ساحلی توسعه پیدا کرده و با دمای بالا سازگار نیستند، این شهر کم‌ترین میزان تهویه مطبوع را در ایالات متحده دارد. شواهد نشان می‌دهد زمانی که دمای هوا به بالای ۳۰ درجه سانتی‌گراد می‌رسد، تعداد مراجعات به اورژانس، بستری‌ها و مرگ‌ومیر افزایش پیدا می‌کند.
بین سال‌های ۱۹۶۱ و ۱۹۹۰، سانفرانسیسکو به‌طور متوسط سه و حداکثر ۱۰ روز در سال گرمای شدید را تجربه می‌کرد، اما پیش‌بینی می‌شود که تا اواسط قرن حاضر این ارقام بیش از دو برابر شده باشد و به‌طور متوسط به هفت و حداکثر ۲۴ روز برسد.
داده‌های منتشرشده توسط وزارت بهداشت، توزیع شاخص‌های مهم از جمله سن، تراکم درختان و شرایط بهداشتی موجود را در سراسر شهر نشان می‌دهد. کمبود دسترسی به سرمایش و تهویه، نداشتن مسکن مناسب و زندگی در محله‌های آلوده، بر قرار گرفتن افراد در معرض خطرات ناشی از گرما و دود آتش‌سوزی تأثیر مستقیم دارد.
به‌منظور اجرای طرح HAQR، مسئولان اجرایی ۲۳ بخش شهری و ۱۱ سازمان مبتنی‌بر جامعه را تشکیل دادند که ۳۱ استراتژی مخصوص را برای محافظت از آسیب‌پذیرترین ساکنان ارائه می‌دهند. گام نخست در اجرای این طرح، شناسایی موانعی همچون خانه‌های بدون سیستم تهویه و خنک‌کننده و پس از آن شناسایی فرصت‌ها است. در حال حاضر چند استراتژی از ۳۱ استراتژی مشخص‌شده در این طرح توسط سازمان‌های شهری در حال انجام است که شرح آن‌ها به قرار زیر است.
استراتژی‌های دیگری که لازم است در آینده نزدیک اجرا شوند، عبارت است از: