از آنجایی که موقعیت روسیه به عنوان صادرکننده بزرگ جت‌های جنگنده همچنان در حال نزول است، برخی این سوال را مطرح می‌کنند که چه کشوری جای آن را خواهد گرفت.
به گزارش روزیاتو، در حالی که پاسخ به این سوال چند وجهی است، یکی از کشور‌هایی که می‌تواند به بازار سابقاً متعلق به روسیه دست یابد، چین است. با این حال، صادرات جت‌های جنگنده چینی چندان افزایش نخواهد یافت (در حالی که داسو فرانسه تولید جت‌های رافال خود را افزایش می‌دهد).
تا همین اواخر، بیشتر جت‌هایی که چینی‌ها تولید می‌کردند، نسخه‌های تحت لیسانس یا مشتقات هواپیما‌های روسی/شوروی بودند (و از موتور‌های روسی استفاده می‌کردند). اما اکنون، چین ممکن است شروع به صادرات جت‌های جنگنده مدرن‌تر به کشور‌هایی مانند امارات کند.
برخی از کشور‌ها به طور تاریخی جت‌های جنگنده چینی خریداری کرده اند (و برخی هنوز هم این رویه را ادامه می‌دهند). در اینجا شما را با ۵ کشوری آشنا می‌کنیم که معمولاً از چین جت جنگنده می‌خرند.
پاکستان ۲۰ فروند جت چینی J-۱۰C و بیش از ۱۵۰ فروند جت اشتراکی JF-۱۷ دارد
پاکستان از دیرباز یکی از بزرگترین شرکای صادراتی چین بوده است. پاکستان به عنوان متحد نزدیک چین موقعیت عجیبی دارد و در عین حال از روابط نزدیکی با ایالات متحده نیز برخوردار است. نیروی هوایی پاکستان موقعیت ژئواستراتژیک این کشور را منعکس می‌کند، زیرا از هواپیما‌های غربی مانند F-۱۶، C-۱۳۰ Hercules، Mirage، Saab AWACS و هواپیما‌های چینی مانند J-۱۰C Vigorous Dragon و Ilyushin Il-۷۸های روسی تشکیل شده است.
شاید قابل توجه‌ترین جت جنگنده ناوگان هوایی پاکستان جت جنگنده JF-۱۷ Thunder باشد که یک جنگنده چند منظوره ساخت مشترک چین و پاکستان است. برخی Thunder را یک فاجعه بزرگ خوانده‌اند، زیرا رکورد بحث برانگیز و نرخ سانحه بالای آن، توانایی اش را برای رقابت با یک دشمن همتا زیر سوال می‌برد. علاوه بر این، بخش اعظم قطعات این جنگنده و سرهم بندی JF-۱۷ در چین انجام می‌شود.
بنگلادش حدود ۳۶ فروند جنگنده چینی Chengdu J-۷ در اختیار دارد
بنگلادش یک کشور دچار مشکلات اقتصادی و بی پول است که جت‌های جنگنده چینی را خریداری کرده است. شایان ذکر است که بنگلادش آخرین کشوری بود که MiG-۲۱ برای آن ساخته شد. این جنگنده‌ها تحت لیسانس در چین و با نام Chengdu J-۷ ساخته شده و مدت‌ها پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی تولید آن‌ها ادامه داشت (آخرین نمونه در سال ۲۰۱۳ برای نیروی هوایی بنگلادش تولید شد).
علاوه بر ۳۶ فروند هواپیمای Chengdu J-۷ دریافتی از چین، بنگلادش تعدادی جت آموزشی Hongdu JL-۸ نیز از چین خریداری کرده است. بنگلادش در حال حاضر حدود ۸ فروند MiG-۲۹ Fulcrum روسی قدیمی در خدمت دارد (میگ-۲۹ها توانمندترین جت‌های جنگنده بنگلادش هستند).
زامبیا حدود ۶ فروند جنگنده Hongdu JL-۱۰ و ۱۰ فروند جنگنده Shenyang J-۶ در اختیار دارد
بسیاری از کشور‌هایی که هواپیما‌های نظامی چینی را خریداری کرده اند کشور‌های آفریقایی هستند. کشور زامبیا در جنوب قاره آفریقا کشوری است که هواپیما‌های جنگی نیروی هوایی آن به طور کامل از هواپیما‌های چینی – یعنی Hongdu JL-۱۰ و Shenyang J-۶ تشکیل شده است.
جنگنده Shenyang J-۶ یک کپی تحت لیسانس از MiG-۱۹ قدیمی ساخت شوروی است که برای اولین بار در سال ۱۹۵۲ به پرواز درآمد. اکثر J-۶ها اکنون در سراسر جهان بازنشسته شده اند، اما برخی از نیرو‌های هوایی (مانند زامبیا، سودان، و کره شمالی)) به نظر می‌رسد که هنوز آن‌ها را فعال نگه داشته اند. Hongdu JL-۱۰ یک جنگنده سبک بسیار مدرن‌تر است که برای اولین بار در سال ۲۰۱۳ وارد خدمت شد.
سودان حدود ۲۰ فروند جنگنده Q-۵، هشت فروند J-۶ و ۲۰ فروند J-۷ چینی در اختیار دارد
نیروی هوایی سودان در حال حاضر درگیر یک جنگ داخلی بزرگ است و بسیاری از هواپیما‌های این نیرو در این درگیری منهدم شده اند (برخی روی زمین نابود شدند). هنوز مشخص نیست که چه تعداد از هواپیما‌های نیروی هوایی سودان هنوز فعال هستند. در جنگ داخلی سودان دیده شده است که از هواپیما‌های ترابری آنتونوف ساخته شده در دوران شوروی به عنوان بمب افکن موقتی استفاده شده است. سودان از دیرباز روابط ضعیفی با غرب دارد، بنابراین بیشتر هواپیما‌های نیروی هوایی این کشور از چین یا اتحاد جماهیر شوروی هستند.
سودانی‌ها از هواپیما‌های جنگنده ساخت چین، از جمله Nanchang Q-۵ (هواپیمای حمله زمینی مبتنی بر Shenyang J-۶)، Shenyang J-۶ و Chengdu J-۷ استفاده می‌کنند. علاوه بر این، نیروی هوایی سودان از هواپیما‌های سوخو-۲۴، سو-۲۵، میگ-۲۱، میگ-۲۳ و میگ-۲۹ که ساخت شوروی هستند در ناوگان هوایی خود سود می‌برد.
کره شمالی حدود ۱۰۰ فروند جنگنده Shenyang J-۶، Chengdu J-۷ و Shenyang F-۵ در اختیار دارد
کره شمالی شاید یکی از عجیب‌ترین نیرو‌های هوایی در جهان را داشته باشد. بسیاری از کشور‌ها (مانند سودان و زامبیا) به جت‌های مدرن گران قیمت نیاز ندارند، زیرا هر دشمن محتمل آن‌ها نیز مانند خودشان فاقد سلاح‌های مدرن است. با این حال، به نظر می‌رسد کره شمالی در حال سرمایه گذاری برای حفظ مجموعه چشمگیر خود از هواپیمای عتیقه است که به عنوان یکی از چشمگیرترین موزه‌های پروازی جهان عمل می‌کند.
دشمنان بالقوه کره شمالی، کره جنوبی، ژاپن و ایالات متحده آمریکا هستند – که همگی از مدرن‌ترین هواپیما‌های جهان استفاده می‌کنند، موضوعی که نیروی هوایی کنونی کره شمالی را ناتوان و بی فایده می‌کند.
کره شمالی علاوه بر هواپیما‌های ساخت شوروی، از هواپیما‌های چینی قدیمی مانند شنیانگ جی-۶، چنگدو جی-۷ و شنیانگ اف-۵ (مشتق شده از میگ-۱۷) استفاده می‌کند. کره شمالی بین ۹۷ تا ۱۲۰ فروند از هر یک از این هواپیما‌ها در اختیار دارد و مشخص نیست که چه تعداد آن‌ها در وضعیت پرواز هستند.