عصر ایران - در سال 1987، کادیلاک و دونالد ترامپ برای محقق کردن ایده لیموزین ترامپ ادیشن تصمیم به همکاری گرفتند. هدف از این همکاری تولید لوکس ترین لیموزین دنیا با کمک متخصصان Dillinger Coachwork به عنوان سازنده بدنه منتخب بود.
برنامه کادیلاک و ترامپ شامل ساخت 50 دستگاه از دو مدل کمی متفاوت بود. این دو مدل شامل سری طلایی ترامپ (the Trump Golden Series) و سری اجرایی ترامپ (the Trump Executive Series) می شدند. هر دو مدل دارای سه تلفن (یکی در جلو و دو گوشی در عقب)، تلویزیون، دستگاه ضبط ویدیویی، بار نوشیدنی، ارتفاع سقف افزایش یافته برای فضای بیشتر سر، یک کاغذ خردکن و دستگاه فکس بودند که روی همه آنها نشان کادیلاک ترامپ نصب شده بود.
لیموزین کادیلاک ترامپ برای افرادی طراحی شده بود که قصد داشتند تماس ها و جلسات کاری را حتی هنگام حرکت در جاده از دست ندهند و البته این کار را به شیوه ای لوکس انجام دهند.
اما پروژه کادیلاک ترامپ در نهایت کنار گذاشته شد. پیش بینی فروش ضعیف احتمالا دلیل اصلی این تصمیم بود.
لیموزین سری طلایی ترامپ از ابتدا به عنوان یک مجموعه ممتاز در نظر گرفته شده بود. تمام تجهیزات اداری در این وسیله نقلیه گنجانده شده بود و فضای داخلی دارای تزئینات چوبی بود.
لیموزین سری اجرایی ترامپ به عنوان گزینه ای یک رده پایین تر از سری طلایی عمل می کرد. برخی ویژگی ها و تزئینات در داخل کابین وجود نداشت، اما این مدل همچنان می توانست با مرسدس بنز دبلیو126 اس کلاس رقابت کند.
پیشرانه 8 سیلندر خورجینی لیموزین کادیلاک ترامپ یک سواری نرم و راحت را ممکن می کرد.
اگرچه پروژه تولید 50 دستگاه لیموزین کادیلاک ترامپ لغو شد، اما ترامپ هر دو نمونه اولیه تولید شده را خریداری کرد.
از جمله جزئیات قابل توجه در لیموزین کادیلاک ترامپ می توان به تزئینات و نشان های طلایی در سراسر کابین اشاره کرد. نام ترامپ روی اجزایی مانند دستگیره های درب، سطوح تزئینی، و مکانیسم قفل درها در سمت راست و چپ و همچنین روی نشان های طلایی نصب شده روی بدنه دیده می شد.
لیموزین ترامپ بر اساس کادیلاک فلیت وود بروگهام شکل گرفت که بخش هایی بین ستون های بی و سی به آن اضافه شدند. این مدل برای تحمل وزن باورنکردنی به دلیل تمام ویژگی های اضافه شده به خودرو مهندسی شده بود.
سطح بالایی از جزئیات در ساخت شاسی لیموزین کادیلاک ترامپ برای تحمل وزن مسافران و تجهیزاتی مانند دستگاه فکس، دستگاه خردکن، و تلویزیون اعمال شده بود. این دستگاه ها در دهه 1980 محصولاتی بزرگ و سنگین محسوب می شدند.