عصر ایران - تیم ملی فوتبال اسپانیا با پیروزی مقابل انگلیس برای چهارمین بار قهرمان جام ملت‌های اروپا شد.
دیشب در بازی فینال یورو 2024 اسپانیا موفق شد 2 بر 1 انگلیس را شکست دهد و در ورزشگاه برلین از حیث کسب عنوان قهرمانی جام ملت‌های اروپا تیم ملی آلمان را پشت سر بگذارد. اسپانیا و آلمان تا قبل از فینال دیشب هر کدام سه بار قهرمان این مسابقات شده بودند.
نیمۀ اول دیدار فینال برلین با تساوی بدون گل به پایان رسید اما در ابتدای نیمۀ دوم نیکو ویلیامز پاس دقیق لامین یامال را به گل بدل کرد و اسپانیا را در دقیقۀ 47 پیش انداخت.
انگلیس که در نیمۀ اول نمایش نسبتا دفاعی قابل قبولی ارائه کرده بود، آمادگی ورود به فاز تهاجمی برای جبران گل خورده را نداشت و نتوانست حملات متعددی روی دروازۀ اسپانیا داشته باشد.
با این حال گرت ساوتگیت دو تعویض هجومی انجام داد و اولی واتکینز و کول پالمر را به جای هری کین و کوبی مینو وارد زمین کرد و همین تغییرات موجب گل تساوی انگلیس شد.
در دقیقۀ 73 حملۀ نه چندان پرتعداد بازیکنان انگلیس از سمت راست، با پاس هوشمندانۀ جو بلینگام به کول پالمر توام شد و این بازیکن نیز در پنجمین بازی ملی‌اش با یک شوت زیبا از پشت محوطۀ جریمه دروازۀ اسپانیا را باز کرد.
در ادامۀ بازی در حالی که به نظر می‌رسید کار به وقت‌های اضافی می‌کشد، میکل اویارزابال در دقیقۀ 86 موفق شد حملۀ غافلگیرکنندۀ اسپانیایی‌ها را با یک نیش پا به گل دوم این تیم تبدیل کند.
در وقت اندکی که تا پایان بازی باقی مانده بود، انگلیس صاحب دو فرصت گلزنی شد که اولی را اولی واتکینز هدر داد و دومی هم با فداکاری بازیکنان اسپانیا، بویژه دنی اولمو که ضربۀ سر بازیکن انگلیس را از روی خط دروازه دفع کرد، گل نشد.
تیم ملی انگلیس در بازی دیشب در مجموع خوب بازی کرد ولی توانش کمتر از اسپانیا بود. علاوه بر این، انگلیسی‌ها پس از گل تساوی حالتی بلاتکلیف داشتند. یعنی نه برای زدن گل دوم به بازی هجومی روی آوردند، نه برای کشاندن بازی به وقت اضافی در لاک دفاعی فرو رفتند.
مشکل دیگر انگلیس در بازی دیشب تعویض هری کین در دقیقۀ 60 بود. اگرچه تعویض هری کین تصمیمی درست از سوی ساوتگیت بود ولی تیمی که در مسابقۀ فینال کاپیتان خودش را در دقیقۀ 60 از زمین بیرون بکشد، معلوم است که مشکلی اساسی دارد.
تعویض هری کین نشان داد که انتقادها از او درست بوده. این تعویض عجیب شبیه این بود که در فینال جام جهانی 1990 مارادونا یا ماتیوس در دقیقۀ 60 از زمین بیرون می‌رفتند. و یا در فینال 2006 مربی فرانسه زیدان را تعویض می‌کرد! کاپیتان تیم قاعدتا تا پایان نود دقیقۀ بازی فینال باید در زمین حضور داشته باشد.
برتری تاکتیکی اسپانیا در بازی دیشب، تا حد زیادی محصول ویژگی منحصر به فرد بازیکنان این تیم بود: تسلط ویژه بر توپ. با این حد از تسلط بر توپ، پیروزی مقابل اسپانیا برای هر تیمی در فوتبال امروز جهان دشوار است.
در پایان بازی دیشب رودری هافبک اسپانیا به عنوان بهترین بازیکن جام و لامین یامال نیز که دیروز هفده ساله شده بود، به عنوان بهترین بازیکن جوان جام انتخاب شدند.
عنوان آقای گل مسابقات به طور مشترک به ۶ بازیکن رسید که هر کدام موفق شده بودند ۳ گل به ثمر برسانند. هری کین از انگلستان، گودی خاکپو از هلند، جمال موسیالا از آلمان، دنی اولمو از اسپانیا، ایوان شرانتز از اسلواکی و گئورگس میکائوتادزه از گرجستان عنوان مشترک بهترین گلزن را از آن خود کردند.
در این دوره از جام ملت‌های اروپا 117 گل در 51 بازی زده شد. یعنی میانگین گل در هر بازی حدود 3/2 بوده.
اسپانیا با زدن 18 گل در این مسابقات، رکورد گلزنی در جام ملت‌های اروپا را شکست. این رکورد در اختیار فرانسه بود که در 1984 موفق شده بود 14 گل بزند. البته فرانسه در 5 مسابقه 14 گل زده بود ولی اسپانیا در 7 مسابقه 18 گل زد.
جود بلینگام، ستارۀ تیم ملی انگلیس، که بسیاری او را بهترین بازیکن جهان و شانس اول کسب توپ طلا می‌دانند، اگرچه در مسابقۀ دیشب نسبتا خوب بازی کرد ولی نشان داد هنوز یک بازیکن بزرگ نشده است. بازیکنان بزرگ در میادین بزرگ از پس انجام کاری برمی‌آیند که از دیگران ساخته نیست.
کسی از فیل فودن و لوک شاو و بوکایا ساکا انتظار نداشت در بازی فینال سرنوشت مسابقه را تغییر دهند ولی بسیاری از دوستداران تیم ملی انگلیس امیدوار بودند جود بلینگام از عهدۀ چنین کاری برآید. ولی بلینگام نشان داد هنوز راه درازی در پیش دارد که شبیه بازیکنی چون زیدان شود که در مهم‌ترین مسابقات ملی، بزرگی می‌کرد و جهان فوتبال را تحت تاثیر نبوغ و قدرت رهبری خودش قرار می‌داد.