رویکرد سیاسی و اجتماعی آن‌ها متفاوت است. جلیلی سخت تصمیم می‌گیرد و یک مدیر جزئی‌نگر است و مدیریت کلان با روحیه او سازگار نیست. اینقدر فروع روی او سیطره پیدا می‌کند که اصل از دست می‌رود. پزشکیان خلاف این است؛ کلان نگر است، او می‌گوید من اقتصاد را واگذار میکنم به اقتصاددانان و موانع را رفع میکنم.