پاریس در سال ۱۹۲۴ میزبان دومین دوره بازی‌های المپیک بود و در راستای آماده شدن برای این میزبانی، شاهد بعضی از تغییرات شهری و پیشرفت‌های معماری بود که بسیاری از آن‌ها تاکنون پابرجا است.
به گزارش ایمنا، تاریخ معاصر پاریس در وهله کنونی با تاریخ بازی‌های المپیک درهم آمیخته است. این شهر در سال ۱۹۰۰، میزبان دومین دوره بازی‌ها بود و سفری را برای تغییرات شهری و پیشرفت‌های معماری آغاز کرد که آن را برای این رویداد آماده کرد؛ از جمله مهم‌ترین تغییرات، معرفی خط یک مترو بود که در سال ۱۹۰۰ افتتاح شد تا مکان‌های نمایشگاه جهانی را با فضاهای بازی‌های المپیک شهر وینسنس مرتبط کند.
پاریس ۲۴ سال بعد میزبان یکی از تأثیرگذارترین دوره‌های بازی‌های المپیک به‌عنوان نخستین رویدادی بود که از طریق امواج رادیویی پخش شد که این امر به افزایش قابل‌توجهی در محبوبیت بازی‌ها کمک کرد. در طول این دوره بود که مفهوم دهکده المپیک متولد شد.
بسیاری از زیرساخت‌ها و مکان‌هایی که بیش از یک قرن پیش ساخته شده‌اند، هنوز در پاریس مورد استفاده قرار دارد و تعدادی از آن‌ها میزبانی رویدادهای المپیک ۲۰۲۴ را نیز برعهده دارند.
کلمب Colombes، حومه‌ای در منطقه شمال غربی پاریس، مکان مرکزی بازی‌های المپیک ۱۹۲۴ بود. برای نخستین بار ورزشکاران در دهکده المپیک اسکان داده شدند که با خانه‌های چوبی قابل حمل کامل با آب جاری و امکاناتی مانند اداره پست، آرایشگاه و رستوران ساخته شده بود.
استادیوم ایو-دو-مانوار در نزدیکی دهکده المپیک، به یکی از بزرگترین و مهم‌ترین مکان‌ها برای بازی‌ها تبدیل و به‌عنوان یک میدان مسابقه تغییرشکل‌یافته، به‌طور کامل برای بازی‌ها بازسازی شد تا حداکثر ۴۵ هزار تماشاگر را در خود جای دهد.
این استادیوم یک قرن پیش محل برگزاری مسابقات دو و میدانی، فوتبال و راگبی بود و پس از المپیک ۱۹۲۴ همچنان به کار خود ادامه داد و چندین بار بازسازی شد. اکنون در سال ۲۰۲۴، این عرصه تاریخی میزبان مسابقات هاکی روی چمن خواهد بود.
استخر تورلز که در سال ۱۹۲۴ در منطقه ۲۰ ساخته پاریس شده است، میزبان مسابقات شنای بازی‌های پاریس و شاهد شکستن رکورد ۱۰۰ متر شنای آزاد بود. این استخر که تا به امروز هنوز مورد استفاده قرار می‌گیرد.
در طول سال‌ها چندین بار بازسازی و در دهه ۱۹۸۰ به سقف جمع‌شونده مجهز شد، با این حال جایی در میان لیست مکان‌های المپیک ۲۰۲۴ نخواهد داشت، زیرا رویدادهای شنا و پاراشنای امسال در آرنا لا دفنس Arena La Defense در نانتر و مسابقات مقدماتی شنا، شیرجه و واترپلو در مرکز آبی سنت دنیس برگزار می‌شود که تنها مرکز ورزشی دائمی خواهد بود که برای بازی‌های پاریس ۲۰۲۴ ساخته می‌شود.
میدان دوچرخه ژاک-آنکتیل در محلی به‌عنوان لاسیپاله la Cipale، تا امروز مکانی محبوب میان دوچرخه‌سواران و دوستداران طبیعت در منطقه بوآ دو وینسنس Bois de Vincennes است. این پیست بتنی ۵۰۰ متری در سال ۱۸۹۶ با پایه‌های آهنی طراحی‌شده توسط گوستاو ایفل ساخته شد و در سال ۱۹۰۰ به مکان المپیک تبدیل شد.
این مکان در سال ۱۹۲۴ میزبان مسابقات دوچرخه‌سواری، شمشیربازی، کشتی، بوکس و وزنه‌برداری بود و امروزه از آن به‌عنوان یک بنای تاریخی یاد می‌شود، اما استانداردهای فعلی المپیک را ندارد، بنابراین مسابقات دوچرخه‌سواری و پارادوچرخه‌سواری المپیک ۲۰۲۴ در پیست ملی سنت کوئنتین آن ایولین the Saint-Quentin-en-Yvelines National Velodrome برگزار خواهد شد.
کاخ معروف ورسای در سال ۱۹۲۴ به‌عنوان محیطی برای رویدادهای تیراندازی بازی‌ها عمل می‌کرد. اکنون پس از گذشت یک قرن، محوطه کاخ بار دیگر به‌عنوان یک مکان المپیک، البته این بار برای مسابقات سوارکاری و مسابقات پنج‌گانه مدرن عمل می‌کند.
به‌منظور آمادگی برای رویدادها، پروژه‌های مرمت و ساخت‌وساز موقت تأسیسات در این کاخ در حال انجام است که از جمله آن‌ها می‌توان به بازسازی دروازه افتخار و سقف ضلع شمالی، همچنین افزودن فضای پذیرایی جدید در باغ‌ها اشاره کرد.
ولودروم دایور که در سال ۱۹۰۳ در منطقه گرنل Grenelle افتتاح شد، در سال ۱۹۲۴ مکانی برای میزبانی مسابقات شمشیربازی، وزنه‌برداری و بوکس بازی‌های المپیک بود. این میدان سرپوشیده در سال ۱۹۴۲ در اختیار پلیس فرانسه قرار گرفت و ساختمان آن در سال ۱۹۵۹ تخریب شد.
کاخ بزرگ فرانسه Grand Palais نیز در این بین قرار است نقش مهمی را در المپیک پس از بازسازی بزرگ توسط استودیوی فرانسوی Chatillon Architectes ایفا کند. نخستین تصاویر از ساختمان مرمت‌شده پیشرفت پروژه گسترده‌ای را نشان می‌دهد که در سال ۲۰۲۱ آغاز شد.
در حالی که انتظار می‌رود مرمت کامل تا سال ۲۰۲۵ به پایان برسد، فاز اولیه آن تابستان امسال رونمایی می‌شود و به مکان تاریخی اجازه می‌دهد برای میزبانی مسابقات المپیک از جمله مسابقات شمشیربازی و تکواندو مورد استفاده قرار بگیرد.
کاخ بزرگ که در اصل برای نمایشگاه جهانی ۱۹۰۰ ساخته شد، به‌رغم اینکه به عنوان یک کاخ موقت هنرهای زیبا در نظر گرفته شده بود، در طول سال‌ها با دوره‌هایی از بی‌توجهی مواجه شد و برخی مناطق به روی عموم بسته شد، اما در نهایت با هدف مرمت برای بهبود دسترسی عمومی، افزایش نور طبیعی روز و اتصال مجدد کاخ به محیط شهری دوباره به حیات بازگشت.
از آنجا که این نخستین بازسازی بزرگ در تاریخ این بنا است، معماران با تمرکز بر بهبود دسترسی عمومی و ایجاد انسجام در فضاهای متنوع ساختمان به این پروژه نزدیک شدند.
معرفی اتصالات جدید بین مناطق اصلی کاخ، همراه با بهبود گردش جمعیت و خدمات بازدیدکنندگان، به ساختمان اجازه می‌دهد تا ۶۰ درصد مهمانان بیشتری را برای رویدادها در خود جای دهد، در حالی که به همه بازدیدکنندگان فرصتی برای کشف ویژگی‌های تاریخی ساختمان می‌دهد.