دی‌ان‌ای یک مرکز ذخیره سازی داده‌ی بسیار متراکم‌تر از هر چیزی است که انسان می‌تواند طراحی کند، اما مشکل این است که ساختار، شکننده است. بنابراین دانشمندان کهربای مصنوعی را برای محافظت طولانی مدت از داده‌های ذخیره شده در دی‌ان‌ای ایجاد کرده‌اند.
به گزارش ایسنا، مانند بسیاری از موارد دیگر، روش‌های ذخیره‌سازی داده ما در مقایسه با روشی که طبیعت به کار می‌گیرد، کمتر پیشرفته است. یک گرم دی‌ان‌ای می‌تواند تا ۲۱۵ پتابایت(۲۱۵ میلیون گیگابایت) داده را در خود جای دهد.
برای درک بهتر می‌توان گفت که این بدان معناست که اساسا می‌توانید کل اینترنت را در یک جعبه کفش ذخیره کنید. پس جای تعجب نیست که دانشمندان در حال آزمایش با نحوه نوشتن داده‌ها بر روی دی‌ان‌ای، بازخوانی آن و مهمتر از همه، ایمن نگه داشتن آن بوده‌اند.
به نقل از نیواطلس، اکنون، دانشمندان موسسه فناوری ماساچوست نوعی کهربای مصنوعی ساخته‌اند که می‌تواند از دی‌ان‌ای برای مدت زمانی طولانی محافظت کند و در صورت نیاز به راحتی داده‌های خود را ارائه دهد.
این ماده ترموست نامیده می‌شود، به این معنی که از پلیمرهایی تشکیل شده که با حرارت دیدن به شکل یک شیشه جامد در می‌آیند و در صورت نیاز در معرض مواد شیمیایی خاص نیز تجزیه می‌شوند.
ترکیب خاصی از مونومرهای مورد استفاده برای کشیدن دی‌ان‌ای به داخل ساختارهای کروی در مرکز طراحی شده که در قسمت بیرونی آن‌ها یک لایه دفع کننده آب وجود دارد. این موضوع مهم است، زیرا رطوبت می‌تواند به دی‌ان‌ای آسیب برساند. سپس مخلوط حرارت داده می‌شود تا در یک بلوک شیشه مانند قرار بگیرد و دی‌ان‌ای مملو از داده در داخل آن حفظ شود.
هنگامی که زمان بازخوانی آن داده‌ها فرا می‌رسد، مواد در معرض مولکولی به نام سیستامین قرار می‌گیرند که پیوندهای نگهدارنده ترموست را در هم می‌شکند. هنگامی که آن را به قطعات کوچک تبدیل کرد، یک ماده شوینده به نام SDS اضافه می‌شود تا دی‌ان‌ای را بدون آسیب جدا کند.
در آزمایش‌ها، محققان موسسه فناوری ماساچوست(MIT) با موفقیت به ذخیره توالی‌های دی‌ان‌ای با طول‌های مختلف، در دمای ۷۵ درجه سانتی‌گراد(۱۶۷ درجه فارنهایت) پرداختند. اولین توالی‌های شامل، لوگوی موسسه فناوری ماساچوست، کل ژنوم انسان و به طور مناسب، موسیقی متن پارک ژوراسیک بوده است. هنگامی که دی‌ان‌ای برداشته و توالی‌یابی شد، محققان دریافتند که هیچ خطایی وجود ندارد.
جیمز بانال(James Banal)، نویسنده ارشد این مطالعه می‌گوید: انجماد دی‌ان‌ای راه شماره یک برای حفظ آن است، اما این راه بسیار گران است و قابل گسترش نیست. من فکر می‌کنم روش جدید نگهداری ما فناوری‌ای خواهد بود که ممکن است آینده ذخیره‌سازی اطلاعات دیجیتال روی دی‌ان‌ای را رهبری کند.
در حال حاضر، با این روش چند ساعت طول می‌کشد تا داده‌ها را روی دی‌ان‌ای نوشته شود، اما محققان می‌گویند که می‌توان این کار را با مقداری بهینه‌سازی سرعت بخشید. با این حال، بعید است که این امر منجر به استفاده از هارد دیسک‌های مبتنی بر دی‌ان‌ای در رایانه‌های تجاری شود و در عوض، کهربای مصنوعی ممکن است گزینه خوبی برای ذخیره‌سازی طولانی‌مدت داده‌های آرشیوی باشد.