انتخابات اخیر در اروپا نقطه عطفی برای احزاب راست افراطی در این قاره به شمار می‌آید. این احزاب در بسیاری از 27 کشور اتحادیه اروپا دستاورد داشتند و پیروزی های آنها در مقیاس شگفت انگیز تشکلات سیاسی منطقه را زیر و رو خواهد و توجه تمام جهان به ویژه آمریکا را برانگیخته است.
موفقیت این احزاب در آلمان، حزب اولاف شولتز صدراعظم آلمان را شرمنده کرد و امانوئل مکرون رئیس جمهور فرانسه را وا داشت تا خواستار انتخابات زودهنگام و تعلیق پارلمان شود.
در حالیکه روز سه شنبه آرا همچنان در حال شمارش بود، پیروزی جناح‌های راست نارضایتی از دولت‌های حاکم غربی از مسائلی مانند جهانی شدن و مهاجرت را نشان داد.
ظهور مجدد جناح راست در اروپا بیش از یک اتفاق تصادفی است. نارضایتی از بحران مهاجرت در اتحادیه اروپا با اشتیاق در پلت‌فرم های آنلاین تقویت می شود و قوانین و مقررات مربوط به تغییرات آب و هوایی به شدت به ساکنان مناطق روستایی و کم سوادتر ضربه می‌زند.
اعتراض سراسری و طولانی مدت کشاورزان اروپایی در سال گذشته و شروع دوباره آن در آستانه فصل برداشت سال جاری می تواند گواهی از این مدعا باشد.
رشد اقتصادی در بسیاری از نقاط اروپا که پس از بحران رکود جهانیِ سال 2008 کم یا راکد بوده نیز به نارضایتی از وضع موجود دامن زده است.
احزاب راست افراطی یا پوپولیست اکنون ایتالیا و اسلواکی را رهبری می‌کنند و بخشی از آنها در ائتلاف های حاکم کشورهایی مانند فنلاند، سوئد و هلند قدرت دارند.
به صورت کلی قویترین حامیان راست در اروپا رای دهندگان جوامع روستایی هستند که معمولا سطح تحصیلات پائین تری نسبت به رای دهندگان شهری دارند. رای دهندگان شهری با جهانی شدن و تغییرات اقتصادی احساس راحتی بیشتری می‌کنند.