سالیانه 5 فوتبالیست در جهان جان خود را بر اثر «بلعیدن زبان» از دست می‌دهند.
به گزارش فارس؛ «چندثانیه بین مرگ و زندگی»، این توصیف پزشکان ورزشی درباره حوادث بلعیده شدن زبان توسط فوتبالیست‌ها است که به نوعی قاتلی پنهان در مستطیل سبز به شمار می‌آید.
بر اساس گزارش فیفا، سالیانه در فوتبال بیش از 50 مورد بلعیدن زبان رخ می‌دهد که 10 درصد آنها منجر به مرگ فوتبالیست می‌شود.
بلعیدن شدن زبان جان تری، کاپیتان چلسی در فصل 2006-2007 از خاطر فوتبالیست پاک نمی‌شود.
این حادثه تلخ می‌توانست جان یکی از بهترین مدافعان تاریخ فوتبال را بگیرد ولی با حضور به موقعه پزشک رقیب یعنی آرسنال کاپیتان چلسی جان سالم به در برد.
دکتر اسامه عبدالرشید، مشاور جراحی ارتوپدی و آسیب‌های ورزشی به الجزیره می‌گوید که «بلعیدن زبان به خودی خود یک بیماری نیست» بلکه نتیجه موارد غش و از دست دادن هوشیاری است که برای بازیکنان اتفاق می‌افتد.
بر اساس گزارش این الجزیره، فدراسیون جهانی فوتبال(فیفا) قانونی را در زمینه بلعیدن زبان فوتبالیست‌ها گماشته تا در زمان رخ دادن این اتفاق سریعا بازی متوقف شود و کادر درمان جان بازیکن را نجات دهند.
با نگاه کلی به پدیده بلعیده شدن زبان در میان فوتبالیست‌ها مواردی دیده می شود که جان خود را از دست دادند در مقابل مواردی از این حادثه جان سالم به در بردند.
مارک ویوین فو، ستاره تیم ملی کامرون مشهورترین فوتبالیستی است که در قرن 21 جان خود را با بلعیدن شدن زبان در سال 2003 در نیمه نهایی جام کنفدراسیون‌ها مقابل کلمبیا از دست داد.
فرناندو تورس، ستاره تیم ملی اسپانیا هم از مشهورترین چهره‌های فوتبال است که در سال 2017 در دیدار اتلتیکو با لاکرونیا زبانش را بلعید ولی با اقدام به موقعه همبازی هایش از مرگ فرار کرد.
سایت الکوره می‌نویسد که بلعیده شدن زبان توسط فوتبالیست‌ها در مستطیل سبز شایع نیست و نباید در این زمینه حساسیت زیادی به خرج داد چون با یک اقدام ساده این مشکل برطرف می‌شود.
اما اسامه عبدالرشید، متخصص جراحی معتقد است که پدیده بلعیده شدن زبان در فوتبال امری شایع است و باید برای جلوگیری از به خطر افتادن جان فوتبالیست‌ها اقدامات پیشگرانه قبل از آغاز مسابقات انجام شود.
محمد السعدی، جراح و متخصص ارتوپدی راهکار نجات جان فوتبالیست‌ها در زمان بلعیدن شدن زبان را این طور بیان می‌کند:
روش اول:
بازیکن را بدون خشونت به پشت بخوابانید و سر مصدوم را به عقب و چانه را به سمت بالا متمایل کنید تا راه هوا باز شود، سپس با حفظ وضعیت سر مصدوم را کمی به یک طرف متمایل کنید تا بزاق دهانش بیاید.
روش دوم:
قرار دادن لوله تراکئوستومی که از نظر پزشکی به عنوان لوله داخل تراشه شناخته می شود، این تنها در صورتی اتفاق می‌افتد که روش اول با شکست مواجه شود و در چنین مواردی فقط از طریق پزشک یا متخصص انجام می‌شود.