فرض کنید ساعت ۱۱ شب است و شما در حال فکر کردن به خوردن یک تخته شکلات همراه با چای هستید یا فکر کنید هوس کرده اید چیپس بخورید. هوس‌های غذایی خواسته‌های شدیدی هستند، اما اکثر ما صرفا به یک لحظه فکر کردن نیاز داریم تا به کشوی تنقلات برسیم در دسترس بودن زیاد آن مواد غذایی مقاومت کردن مان در برابر آن مواد را دشوار می‌سازد.
زیاده روی در خوردن و نوشیدن می‌تواند به ضرر اندازه دور کمر ما و هم چنین به ضرر دندان‌های مان تمام شود و حتی می‌تواند در خلق و خوی مان نیز تاثیر منفی بگدارد یا حتی منجر به بروز اعتیاد به ان مواد غذایی شود.
به گزارش فرارو به نقل از سان، اگر به تکامل فکر می‌کنید مواد غذایی شیرین و چرب منبع انرژی بودند بنابراین، ما ذاتا به سمت این مواد غذایی کشیده می‌شویم. هم چنین، آزادسازی دوپامین می‌تواند قدری اعتیادآور باشد، زیرا در نتیجه آن مراکز لذت – پاداش تحریک شده و به ما احساس خوبی فوری می‌دهند.
با این وجود، برای این موارد اشتها می‌تواند نشانه وجود مشکلی اساسی در سلامتی مان باشد مانند کمبود خواب یا کمبود ویتامین بنابراین، بهتر است ابتدا با آن مشکل مقابله کنید.
بیایید به رایج‌ترین هوس‌های غذایی نگاهی بیاندازیم:
شکلات در راس هرم ولع غذایی قرار دارد. مواد غذایی سرشار از قند و چربی مانند شکلات مواد غذایی‌ای هستند که معمولا هوس انگیز هستند، زیرا هورمون‌های حس خوب مانند دوپامین و سروتونین را تحریک می‌کنند. به همین دلیل است که ما اغلب زمانی که احساس استرس یا ناراحتی می‌کنیم به سراغ شکلات می‌رویم.
هم چنین، گزارش شده که کمبود ماده معدنی منیزیم می‌تواند منجر به اشتیاق برای خوردن مواد غذایی شیرین شود. منیزیم برای صد‌ها فرآیند در بدن حیاتی است، اما مواد غذایی سالم‌تر غنی از منیزیم حبوبات، غلات کامل و سبزیجات برگ‌دار مانند اسفناج را شامل می‌شوند.
نتیجه مطالعه‌ای که توسط دانشگاه آلبانی در نیویورک انجام شد نشان داد که یک سوم از زنان امریکایی در ابتدای دوره قاعدگی خود میل به شکلات دارند. تغییر‌های هورمونی که پیش از قاعدگی زنان رخ می‌دهند ممکن است نقش داشته باشند و برای کسانی که از سندرم پیش از قاعدگی رنج می‌برند کاهش سروتونین می‌تواند منجر به خلق و خوی ضعیف شود که به نوبه خود می‌تواند منجر به هوس خوردن غذا‌هایی مانند شکلات شود.
وقتی به سراغ چیپس می‌رویم در واقع هوس ترکیب کربوهیدرات ها، چربی و نمک را می‌کنیم. گاهی اوقات میل به خوردن چیپس می‌تواند با استرس، بی حوصلگی و خلق و خوی ضعیف ایجاد شود، زیرا خوردن این نوع از مواد غذایی می‌توانند باعث ایجاد آرامش شوند.
هم چنین، غیرمعمول نیست که صرفا از روی عادت به این خوراکی‌ها روی آورید. هم چنین، میل به خوردن چیپس می‌تواند نشانه کمبود خواب فرد باشد. نتایج بررسی‌ها نشان داده اند که در صورت کمبود خواب میل ما به مواد غذایی شور، نشاسته‌ای و شیرین تا ۴۵ درصد افزایش می‌یابد.
در نتیجه، سعی کنید با پرهیز از مصرف تنقلات پیش از خواب و بیدار شدن و خوابیدن در یک بازه زمانی معین یک برنامه خواب ثابت داشته باشید.
اشتها داشتن به مواد نمک دار ممکن است نشان دهنده کم آبی یا از دست دادن الکترولیت‌ها باشد که در مواقعی مانند زمانی که ورزش کرده ایم رخ می‌دهد. برای کمک به این امر سعی کنید مقدار کمی نمک دریا را به یک لیوان آب اضافه کنید.
اگر به طور مکرر مواد غذایی شور را مصرف می‌کنید خوردن چیز دیگری برای تان دشوار می‌شود، زیرا ممکن است از نظرتان مزه ملایمی داشته باشد. می‌توانید گوجه فرنگی (مخصوصا کنسرو شده، خشک شده زیر آفتاب و یا به صورت پوره)، قارچ، ذرت شیرین یا سبزیجات تخمیری مانند کلم ترش را برای طعم بخشی مورد استفاده قرار دهید.
آیا هوس خوردن یک استیک بزرگ و آبدار را کرده اید؟ پروتئین و فیبر به جلوگیری از احساس گرسنگی کمک می‌کند. اگر از مقادیر کافی آن در رژیم غذایی مان استفاده کنیم ممکن است منجر به گرسنگی و ولع خوردن برای پروتئین باکیفیت مانند گوشت شود. با این وجود، مطمئن شوید که در هر وعده غذایی از منابع با کیفیت پروتئین مانند گوشت بدون چربی، ماهی، توفو (پنیر سویا) تخم مرغ استفاده می‌کنید.
میل به خوردن گوشت هم چنین ممکن است همراه با نوسالژی باشد. در اغلب اوقات ما مواد غذایی خاصی را با محیط‌ها و رویداد‌های خاصی مرتبط می‌سازیم. برای مثال، این موضوع حتی استشمام بوی کباب را نیز شامل می‌شود که ما را به یاد خاطرات خوش گذشته می‌اندازد.
ترکیب لبنیات پرچرب و قند بستنی سطح دوپامین را تحریک می‌کند. دوپامین یک انتقال دهنده عصبی حس خوب است که مسیر پاداش را آغاز می‌کند. بنابراین، بستنی نه تنها طعمی عالی دارد بلکه به ترشح مواد شیمیایی کمک می‌کند که احساس خوبی به ما می‌دهند.
بنابراین، ممکن است زمانی که احساس ضعف می‌کنید به بستنی روی بیاورید به ویژه اگر مغزتان به یاد داشته باشد که این بستنی به شما کمک می‌کند تا شاد شوید. اگرچه ممکن است کاملا به نقطه شیرینی نرسد، اما مواد غذایی جایگزینی که به تحریک مواد شیمیایی مفید کمک می‌کنند عبارتند از آجیل، دانه ها، مرغ و ماهی. هوس‌ها گاهی می‌توانند به عادات و معاشرت‌ها خلاصه شوند.
برای مثال، اگر به طور منظم دسر مصرف کنیم ممکن است بعد از صرف غذا هوس بستنی کنیم. عادت شیرینی خوری را با تغییر محیط بعد از غذا خوردن کنار بگذارید. شاید بهتر باشد برای این کار پیاده روی کرده یا به اتاق دیگری در خانه بروید. مسواک زدن دندان‌ها یا جویدن آدامس می‌تواند به علامت پایان نشان دادن زمان غذا خوردن به شما کمک کند.
گاهی اوقات تنها چیزی که می‌خواهید یک تکه نان تست با مقداری کره آب شده روی آن است. مواد غذایی غنی از کربوهیدرات مانند نان انرژی مورد نیاز بدن مان را تامین می‌کنند. کربوهیدرات‌ها به تولید سروتونین یا هورمون شادی مان کمک می‌کنند. کربوهیدرات‌ها به انتقال اسید‌های آمینه‌ای به نام تریپتوفان را از طریق سد خونی مغزی تسهیل می‌کنند و در آنجا به سروتونین تبدیل می‌شوند.
اغلب به همین دلیل ممکن است کربوهیدرات‌ها را به عنوان یک ماده غذایی آرامش بخش‌تر در نظر بگیریم و در هنگام ناراحتی هوس شدیدی برای خوردن آن داشته باشیم.
سایر مواد غذایی غنی از تریپتوفان عبارتند از بوقلمون، پنیر، آجیل، دانه‌ها و جو. اگر ورزش کنید ممکن است مقدار بیش تری نان و سایر کربوهیدرات‌های سنگین را مصرف کنید، زیرا آن مواد منبع اصلی تامین انرژی هستند، اما بهتر است سعی کنید جو، سیب زمینی و برنج قهوه‌ای را به جای انواع نان بسیار فرآوری شده مصرف نمایید.