فسفر به عنوان یک ماده مغذی ضروری برای زندگی، معمولاً در صحبت راجع به مواد مغذی حیاتی نادیده گرفته می‌شود. باتوجه به ویژگی‌های منحصر به فرد و کاربردهای متنوع آن، فسفر نقش مهمی در سلامت کلی بدن ایفا می‌کند و یکی از مهم‌ترین عناصر در تقویت استخوان است.
به گزارش لافارر، ما در این مقاله به بررسی خواص فسفر برای سلامتی، میزان توصیه‌شده مصرف روزانه و منابع غذایی حاوی آن می‌پردازیم. با ما همراه باشید.
فسفر به عنوان یک ماده معدنی ضروری، در بسیاری از غذاها وجود دارد و به عنوان مکمل تغذیه‌ای نیز عرضه می‌شود. این ماده ج‍زء ضروری ساختار غشای سلولی، DNA و RNA است و همچنین در فرایندهای زیستی فراوانی ازجمله افزایش مواد معدنی استخوان، تولید انرژی و پیام‌رسانی سلولی از طریق واکنش‌های فسفریلاسیون (واکنش‌هایی که طی آن فسفر به ساختار شیمیایی یک ترکیب اضافه می‌گردد) نقش دارد.
در بدن، فسفر به بسیاری از قندها و پروتئین‌ها اضافه می‌شود. علاوه بر این، فسفر نقشی کلیدی در تنظیم رونویسی ژن، فعال‌سازی آنزیم‌ها، حفظ pH طبیعی مایع خارج سلولی و ذخیره انرژی درون‌سلولی بازی می‌کند. همچنین، این ماده 1 تا 1.4 درصد از جرم بدون چربی بدن را تشکیل می‌دهد. از این میزان، ۸۵ درصد آن درون استخوان‌ها و دندان‌ها و ۱۵ درصد بقیه در خون و بافت نرم توزیع شده است.
فسفر مزایای متعددی برای سلامت بدن دارد؛ چراکه این عنصر قسمت‌های مختلف بدن را تحت تأثیر قرار می‌دهد. برخی از فواید این عنصر عبارتند از:
بیشتر ذخیره فسفر بدن در استخوان‌ها نگهداری شده و مابقی به طور آزاد در جریان خون برای استفاده در عملکردهای زیستی در حال گردش است. به‌عنوان مثال، این ماده همراه با کلسیم به ساخت استخوان‌ها و دندان‌ها کمک می‌کند. این عناصر معدنی به نمک‌های کلسیم فسفات تبدیل می‌شوند که در تقویت استخوان‌ها نقش دارند.
فسفر همچنین وظیفه تنظیم میزان کلسیم موجود در بدن و دفع‌شده از طریق ادرار را دارد. این عمل از ورود کلسیم اضافی به عروق خونی جلوگیری می‌کند. تجمع کلسیم اضافی در رگ‌های خونی می‌تواند منجر به آترواسکلروز (ضخیم و سفت‌شدن دیواره رگ‌ها) شود.
غذاهای متنوعی به‌طور طبیعی حاوی فسفر هستند. از جمله غنی‌‌ترین این منابع می‌توان به لبنیات (شیر، ماست، پنیر)، گوشت قرمز، ماکیان، غذاهای دریایی، حبوبات، آجیل، نان، غلات سبوس‌دار و بعضی سبزیجات مثل مارچوبه، گوجه‌‌فرنگی و گل کلم اشاره کرد. فسفر این غذاها، فسفر آلی نامیده می‌شود.
جذب این عنصر از غذاهای حیوانی بیشتر از غذاهای گیاهی است. غذاهای گیاهی مانند دانه‌ها، حبوبات و غلات کامل حاوی فرم ذخیره‌ای این عنصر به نام فیتات یا اسید فیتیک هستند که باعث جذب کمتر این ماده معدنی می‌شوند؛ چراکه بدن فاقد آنزیم مورد نیاز برای تجزیه اسید فیتیک است.
پختن، خیساندن و استفاده از جوانه گیاهان، تکنیک‌های تهیه غذا هستند که به تجزیه اسید فیتیک کمک می‌کنند تا این ماده راحت‌تر جذب شود.
فسفر غیر آلی یک شکل فرآوری‌شده این ماده است که برای حفظ رنگ، رطوبت و بافت به غذاها اضافه می‌شود. این نوع از فسفر در فست فودها، فراورده‌های گوشتی فرآوری‌شده، نوشیدنی‌هایی که در قوطی و بطری عرضه می‌شوند و بسیاری از غذاهای فرآوری‌شده دیگر وجود دارد.
افزودنی‌های فسفات و نگهدارنده‌ها سهم قابل توجهی در دریافت فسفر توسط بدن دارند. حدود ۹۰ درصد فسفر غیر آلی در روده جذب می‌شود. در حالی که میزان جذب فسفر موجود در غذاهای حیوانی و گیاهی حدود ۴۰ تا ۶۰ درصد است.
نکته: این ماده معدنی به شکل مکمل نیز عرضه می‌شود.
در جدول زیر لیست میزان توصیه‌شده مصرف روزانه برای فسفر آورده شده است. مطابق لیست تهیه‌شده توسط هیئت غذا و تغذیه ایالات متحده، مصرف کافی برای نوزادان از تولد تا ۱۲ ماهگی، معادل متوسط مصرف آن در نوزادان سالمی است که با شیر مادر تغذیه می‌شوند.
احتمال اینکه گروه‌های زیر با کمبود فسفر دست‌وپنجه نرم کنند، زیاد است.
کمبود فسفر در نوزادان نارس همراه با کمبود کلسیم، یکی از دلایل اصلی استئوپنی نارسی (اختلال در معدنی شدن استخوان در نوزادان نارس) است. از آنجایی که جذب دو سوم مواد معدنی استخوان جنین در سه ماهه سوم بارداری اتفاق می‌افتد، نوزادان نارس با کمبود ذخایر کلسیم و فسفر در استخوان‌های خود متولد می‌شوند.
مزایای استفاده از فسفر و کلسیم به میزان بیشتر برای سلامت استخوان در نوزادان نارس مشخص نیست؛ با این حال معمولاً شیر غنی‌شده با مقادیر بیشتری از این مواد معدنی و دیگر ترکیبات مغذی برای حمایت کلی از رشد و نمو نوزادان پیشنهاد می‌شود.
اختلالات ژنتیکی نادر متابولیسم فسفر، شامل مواردی مانند راشیتیسم هیپوفسفاتمیک وابسته به X می‌شود. درمان این نوع از بیماری‌ها معمولاً با استفاده از مکمل ویتامین D و فسفر از زمان تشخیص بیماری تا کامل‌شدن رشد امکان‌پذیر است.
افرادی که دچار سوء‌تغذیه شدید پروتئین یا کالری هستند، ممکن است به عارضه خطرناکی به نام سندرم تغذیه مجدد دچار شوند. این عارضه طی 2 تا 5 روز پس از شروع تغذیه روده‌ای یا وریدی به دلیل اختلال در متابولیسم بدن و بروز تغییرات بالقوه کشنده در مایعات و الکترولیت‌ها اتفاق می‌افتد. در این حالت، تزریق ناگهانی مواد مغذی باعث افزایش سریع سطح انسولین می‌شود.
نتیجه اولیه این اتفاق، تغییرات سریع الکترولیت‌ها و مایعات در خون است. در این شرایط، سطوح خونی الکترولیت‌ها مانند پتاسیم، فسفر و منیزیم ممکن است به سرعت کاهش یابد. ویژگی اصلی این عارضه، هیپوفسفاتمی یا کمبود فسفات بدن است.
دلایل بروز سوء‌تغذیه شامل بیماری‌های مزمن (مانند سرطان، بیماری انسدادی مزمن ریه یا سیروز کبدی)، وزن بسیار پایین هنگام تولد، کاشکسی (نوعی سندروم که با از دست دادن ماهیچه‌ها شناخته می‌شود)، وزن کم بدن، بی‌اشتهایی عصبی، مصرف زیاد الکل و مشکلات جویدن یا بلع می‌شود.
اثرات سندرم تغذیه مجدد می‌تواند شامل اختلال در عملکرد عصبی-عضلانی، هیپوونتیلاسیون (کمبود اکسیژن ناشی از تنفس آهسته یا ضعیف)، نارسایی تنفسی، اختلال در لخته‌شدن خون، سردرگمی، کما، ایست قلبی، نارسایی احتقانی قلب و مرگ باشد. تجویز پیشگیرانه فسفر و تیامین برای بیماران در معرض خطر سندرم تغذیه مجدد می‌تواند از این عواقب جلوگیری کند.
درصورت مصرف از هریک از موارد زیر، نباید بدون مشورت با پزشک از داروهای حاوی فسفر استفاده کنید.
به کمبود فسفر، هیپوفسفاتمی می‌گویند. در این وضعیت سطوح خونی این ماده کمتر از میزان طبیعی آن است. سطح فسفات خون لزوماً نشان‌دهنده مقدار کل فسفر در بدن نیست؛ چراکه بیشتر این ماده در استخوان‌ها و دندان‌ها ذخیره می‌شود.
شایع‌ترین علل کمبود این ماده معدنی، مشکلات کلیوی یا وضعیتی به نام هیپرپاراتیروئیدیسم است که در آن هورمون پاراتیروئید بیش از حد ترشح شده و باعث دفع این عنصر از طریق ادرار می‌شود. همچنین، استفاده بیش از حد از آنتی‌اسیدهای حاوی آلومینیوم می‌تواند با اتصال به فسفر، خطر کمبود آن را افزایش دهد. به‌علاوه، هیپوفسفاتمی می‌تواند نتیجه ابتلا به سندرم تغذیه مجدد باشد.
ازجمله علائم و نشانه‌های کمبود فسفر می‌توان به این موارد اشاره کرد:
مقادیر بالای فسفر در خون با نام هایپرفسفاتمی شناخته می‌شود. این امر بسیار نادر است؛ چراکه در افراد سالم، بدن توانایی تنظیم میزان فسفر را دارد. مسمومیت با این عنصر ممکن است در نتیجه مصرف مکمل‌ها رخ دهد. اما به طور کلی، استفاده از مکمل‌های فسفر چندان رایج نبوده و میزان فسفر موجود در آن‌ها نیز معمولاً زیاد نیست.
برخی افراد مبتلا به هایپرفسفاتمی ممکن است هیچ نشانه و علامتی نداشته باشند؛ در حالی که در بعضی دیگر، علائمی مانند تشکیل رسوبات کلسیم و سفت‌شدن بافت‌های نرم بدن مانند کلیه دیده شود که ناشی از اختلال در متابولیسم طبیعی کلسیم است.
فسفر یک ماده معدنی است که در غذاهای مشخصی یافت می‌شود. این عنصر در ترکیب با سایر مواد در بدن، ترکیبات فسفات را تشکیل می‌دهد. فسفر و فسفات اغلب هنگام صحبت در مورد آزمایش خون به جای یکدیگر استفاده می‌شوند، اما در واقع این مقدار فسفات غیرآلی در خون شما است که با آزمایش فسفر/ فسفات خون اندازه‌گیری می‌شود.
فسفر برای تمام ارگان‌های زنده بدن یک عنصر حیاتی است. بنابراین برای سلامتی و زندگی بهتر، باید این ماده معدنی را در رژیم غذایی خود بگنجانید. اما باید مراقب میزان مصرفی این ماده باشید و از استفاده بیش از حد آن اجتناب کنید؛ چراکه مصرف بی‌رویه آن مانند هر ماده مغذی دیگری می‌تواند باعث بروز مشکلاتی در سلامتی شود.