پس از آنکه در نیمه دوم سال 1366 تا تیر 1367 که ایران قطعنامه 598 را پذیرفت، متاثر از افزایش تسلیح عراق توسط شوروی، استفاده گسترده از سلاح شیمیایی، کمک‌های اطلاعاتی غرب به ویژه آمریکا به صدام حسین و توسعه جنگ به خلیج فارس در چارچوب جنگ نفتکش‌ها، موقعیت ایران در صحنه نبرد متزلزل شد و ایران در تصمیمی عاقلانه قطعنامه 598 را پذیرفت.
کاهش حضور مردم در جبهه‌ها نسبت به سال‌های نخست جنگ نیز شرایط را پیچیده‌تر کرده بود و تصور می‌شد مردم از جنگ خسته شده‌اند.
پس از پذیرش قطعنامه از سوی ایران، صدام تصور کرد ایران در آستانه از دست دادن همه جبهه‌هاست و بر حملاتش شدت بخشید. اینجا بود که ملک فهد به صدام حسین با اشاره به روحیه ایرانی‌ها یک توصیه کلیدی کرد که باعث شد صدام حسین نیز چند هفته بعد قطعنامه را بپذیرد.
پس از آن نیز حملاتی انجام شد که این بار مردم در جبهه حضور گسترده یافتند و مشخص شد پادشاه عربستان درک درستی از روحیه ایرانی دارد. روایت ظریف را از آن روزها و توصیه‌ای که پادشاه عربستان به صدام کرد، می‌بینید و می‌شنوید.