همشهری آنلاین نوشت: کارگردانانی که در کن هفتادوهفت حضور دارند برای دوستداران سینما کنجکاوی برانگیزند. فرانسیس فورد کاپولا در آخرین فیلمش که سال‌هاست به آن اندیشیده چه کرده؟ ژاک اودیار این بار کدام مسئله اجتماعی را دستمایه ساخت فیلمش کرده؟ گای مدین و سایر نامداران سینما چه ارمغانی برای کن دارند؟
در هفتادوهفتمین جشنواره فیلم کن که از ۱۴ تا ۲۵ می امسال به ریاست گرتا گرویگ برگزار می‌شود، فیلمسازان برجسته‌ای از کشورهای مختلف حضور دارند که دوستداران سینما از مدت‌ها پیش مشتاق تماشای جدیدترین فیلم‌های‌شان هستند.
برگزارکنندگان جشنواره کوشیده‌اند، مثل هر سال، آثار متنوعی از کارگردانانی با سبک‌های متفاوت را در بخش‌های مختلف این جشنواره به نمایش درآورند و ضمن حفظ اعتبار هنری این رویداد سینمایی، جنبه‌های تجاری و عامه‌پسند آن را نیز ارتقا دهند.
از بخش رقابتیِ نخل طلا که نام‌های بزرگانی چون فرانسیس فورد کاپولا، دیوید کراننبرگ، ژاک اودیار، پل شریدر، یورگوس لانتیموس، پائولو سورنتینو و آندره‌آ آرنولد در آن به چشم می‌خورد تا بخش خارج مسابقه با حضور جورج میلر و گای مدین تا بخش نوپای «کن پریمیر» که لئو کاراکس و آلن گیرودی در آن حضور دارند تا اسم‌های کمترآشنای بخش نوعی نگاه برای تماشاگران عام از این حکایت دارد که جشنواره کن ۱۰ روز شگفت‌انگیز دیگر برای سینما تدارک دیده است.
از میان کارگردانان حاضر در بخش رقابت اصلی، فرانسیس فورد کاپولا پیش‌تر دو بار برای فیلم‌های «مکالمه» (۱۹۷۴) و «اینک آخرالزمان» (۱۹۷۹) برنده نخل طلا شده و به همراه ۸ کارگردان دیگر که تازه‌نفس‌ترین‌شان روبن استلوند سوئدی است، به افتخار بزرگ دریافت ۲ نخل طلا نائل شده است.
کاپولا امسال «مگالوپولیس» را به کن آورده که آن را با سرمایه شخصی ساخته و کسانی که موفق به تماشای آن در اکران‌های خصوصی شده‌اند، می‌گویند با فیلمی عجیب و نامتعارف روبه‌روییم که شاید حادثه‌ای تازه در سینما باشد.
ژاک اودیار دیگر کارگردانی است که قبلا برای «دیپان» (۲۰۱۵) لذت دریافت جایزه نخل طلا را چشیده است. فیلم جدید اودیار در کن امسال «امیلیا پرز» نام دارد که موزیکالی جنایی کمدی است و سلنا گومز و زویی سالدانا در آن کارلا سوفیا گاسکون را در نقش اصلی فیلم همراهی می کنند.
پل شریدر هم که با فیلم «آه، کانادا» در بخش رقابتی حاضر است، قبلا نخل طلا را برای فیلمنامه «راننده تاکسی» برده است. ریچارد گر و یوما تورمن در درام اقتباسی شریدر حضور دارند.
جورج میلر، کارگردان ۷۹ ساله استرالیایی، اسپین آف و پریکوئل «فیوریوسا: حماسه مکس دیوانه» را با بازی آنیا تیلر جوی و کریس همسورث در نقش‌های اصلی به کن آورده است. منتقدان «کایه دو سینما»، نشریه سینمایی مهم فرانسوی، در سال ۲۰۱۵ از «مکس دیوانه: جاده خشم» استقبال کردند و باید صبر کرد و دید واکنش‌ها به قسمت جدید فرنچایز «مکس دیوانه» چطور خواهد بود.
شخصیت فیوریوسا با بازی شارلیز ترون در «مکس دیوانه: جاده خشم» با آن دست مصنوعی و اجرای چشمگیر ترون به محبوبیتی فراوان رسید و تصمیم بر این شد که فیلمی مجزا درباره این شخصیت ساخته شود. با توجه به موفقیت ترون در ایفای این نقش تصور بر این بود که او در فیلم مربوط به فیوریوسای جوان خودش عهده‌دار نقش اصلی شود، اما این اتفاق نیفتاد و آنیا تیلر جوی جای او را در این دنباله گرفت.
لئو کاراکس فیلم «این من نیستم» را که گویا به لحظات مهم حرفه کارگردانی‌اش در طول ۴۰ سال می‌پردازد به کن آورده است. آلن گیرودی که با فیلم عجیب و غریب «عمودی ایستادن» (۲۰۱۶) مورد توجه قرار گرفت، تریلر «Misericordia» را در کن به نمایش می‌گذارد.
فیلم‌های گیرودی معمولا موافقان و مخالفان سرسختی دارد و این فیلمش هم احتمالا از این ویژگی مستثنی نیست. هر دو این کارگردانان در بخش «کن پریمیر» هستند که از سال ۲۰۲۱ ایجاد شده است.
مگوئل گومز و آندره‌آ آرنولد هم از جمله کارگردانانی هستند که مطمئنا با فیلم های‌شان به گرمای جشنواره خواهند افزود. گومز با «گرند تور» و آرنولد با «پرنده» در روز نمایش فیلم‌شان در کن صندلی های سینما را پر خواهند کرد و منتقدان با اشتیاق به تماشای فیلم‌شان خواهند نشست.
فیلم «شایعات» گای مدین و ایوان جانسون و گالن جانسون هم که یک کمدی سیاه است، از دیگر کنجکاوی‌برانگیزهای کن امسال است.