سایمون استیل دبیر اجرایی تغییرات اقلیمی سازمان ملل هشدار داد بشریت فقط دو سال فرصت دارد تا با کاهش چشمگیر انتشار گازهای گلخانهای، از بحران اقلیمی و فاجعه آبوهوایی جلوگیری کند. او تاکید کرد که این امر مستلزم اقدام فوری و افزایش قابل توجه بودجه برای مقابله با این بحران است.
به گزارش یورونیوز، دولتهای جهان با ضربالاجل ۲۰۲۵ برای برنامههای جدید و قویتر به منظور مهار آلودگی کربن مواجه هستند، تقریباً نیمی از جمعیت جهان در انتخابات امسال رأی میدهند و نشستهای مالی مهم جهانی اواخر این ماه در واشنگتن برگزار میشود.
سایمون استیل، دبیر اجرایی تغییرات اقلیمی سازمان ملل، میگوید: «میدانم هشدار من ممکن است اغراقآمیز به نظر برسد، اما اقدام در دو سال آینده ضروری است. ما هنوز فرصتی برای کاهش انتشار گازهای گلخانهای با نسل جدیدی از برنامههای ملی آبوهوا داریم. اما اکنون به این برنامههای قویتر نیاز داریم.»
او در اشارهای نهچندان پنهان به تقویم انتخاباتی امسال پیشنهاد کرد اقدامات اقلیمی فقط مختص افراد قدرتمند نیست.
دقیقاً چه کسی دو سال فرصت دارد دنیا را نجات دهد؟ به اعتقاد استیل، پاسخ همه افراد روی این سیاره است
بیشتر مردم خواهان اقدام در زمینه آبوهوا در سراسر جوامع و طیفهای سیاسی هستند، تا حد زیادی به این دلیل که آنها تاثیرات بحران اقلیمی را در زندگی روزمره خود و بودجه خانوادهشان احساس میکنند.
استیل میگوید: «کاهش آلودگی سوختهای فسیلی به معنای سلامت بهتر و صرفهجویی هنگفت برای دولتها و خانوادهها خواهد بود.»
دبیر اجرایی تغییرات اقلیمی سازمان ملل همچنین عقیده دارد در امور مالی به جهش بیسابقهای نیاز است.
استیل میگوید: «اگر انتشار دیاکسید کربن و متان از طریق سوزاندن زغالسنگ، نفتوگاز طبیعی افزایش یابد یا کاهش شدیدی را آغاز نکند، نابرابریهای فاحش بین ثروتمندترین و فقیرترین کشورها و جوامع جهان بیشتر میشود. در این میان، بحران اقلیمی نیز شرایط را بدتر میکند و پشت همه این مسائل پول است.»
سخنرانی استیل درست قبل از نشستهای بانک جهانی و دیگر موسسات انجام شد. گروهی از کشورها به رهبری میا موتلی نخستوزیر باربادوس و ویلیام روتو، رئیسجمهور کنیا، برای اصلاحات اساسی در سیستمهایی که به کشورهای فقیر وام میدهند، بهویژه آنهایی که تحت تاثیر بلایای آبوهوایی آسیبدیدهاند، فشار میآورند.
در ارتباط با این فشار، استیل خواستار جهشی بیسابقه در سال جاری در تامین مالی آبوهوا شد. او بر لزوم کاهش بدهی کشورهایی تاکید کرد که نیازمند منابع مالی بیشتری هستند؛ چراکه آنها باید به جای آماده شدن و جلوگیری از بحران اقلیمی آینده، ۴۰۰ میلیارد دلار بابت تامین مالی لازم به منظور پرداخت بدهی خود هزینه کنند.
استیل همچنین از گروههای مختلف مانند بانکها، سازمان بینالمللی دریانوردی و گروه ۲۰ خواست کمکهای مالی بیشتری را به اهداف جلوگیری از بحران اقلیمی اختصاص دهند.
او در ادامه تاکید کرد این کشورها مسئول ۸۰ درصد از انتشارات گرما در جهان هستند.
استیل میگوید: «رهبری گروه ۲۰ باید در مرکز راهحل برای مقابله با بحران اقلیمی باشد؛ همانگونه که در زمان بحران مالی بزرگ بود. هر روز وزیران دارایی، مدیران عامل، سرمایهگذاران و بانکداران توسعه تریلیونها دلار اختصاص میدهند. زمان آن فرا رسیده است که تخصیص این دلارها را از انرژی و زیرساختهای گذشته به سمت آیندهای پاکتر و انعطافپذیرتر تغییر دهیم تا اطمینان حاصل شود که فقیرترین و آسیبپذیرترین کشورها سود میبرند.»
اما همه موافق نیستند که چنین هشدارهایی در مورد بحران اقلیمی مفید باشد.
مایکل اوپنهایمر، استاد روابط بینالملل دانشگاه پرینستون، میگوید: «دو سال برای نجات جهان حرفی بیمعنی است. در بهترین حالت، احتمالاً نادیده گرفته میشود، در بدترین حالت، نتیجه معکوس خواهد داشت.»
با وجود این، بحران اقلیمی جدی است. بر اساس آمارهای دولت آمریکا، سال گذشته سطوح دیاکسید کربن و متان در هوا به بالاترین حد خود رسید، در حالی که دانشمندان محاسبه میکنند انتشار دیاکسید کربن در جهان ۱.۱ درصد افزایش یافته است.
گروههای نظارت بر دمای جهانی نتیجه گرفتند که سال گذشته گرمترین سال ثبتشده تاکنون بوده است.
در همین زمینه، آلدن مایر کارشناس آبوهوایی، حرف سایمون استیل در مورد مقابله با بحران اقلیمی را کاملاً درست میداند.
به اعتقاد او، برنامههای اقدام کربن ارائهشده تا سال آینده تعیین میکند که آیا جهان میتواند در مسیر کاهش شدید انتشار گازهای گلخانهای مورد نیاز برای جلوگیری از بحران اقلیمی پیش برود یا خیر.
مقامات امیدوارند مشکل تامین مالی آبوهوایی را برای مقابله با بحران اقلیمی تا پایان سال جاری، زمانی که مذاکرات آبوهوایی قرار است در باکو (پایتخت جمهوری آذربایجان) برگزار شود، حل کنند.