اصالت، کیفیتی نادر است که افراد را متمایز می‌کند؛ نه آنکه افراد اصیل بخواهند متفاوت باشند بلکه آنقدر واقعی هستند که دیگران نمی‌توانند از تفاوت آن‌ها با دیگران چشم‌پوشی کنند.
به گزارش راهنماتو، با وجود آدم‌های زیادی که با شخصیت‌های بزک‌شده در اطراف می‌چرخند و هایلات‌های شبکه‌های اجتماعی، وقتی کسی خلاف این هنجارها عمل می‌کند، فردی شورشی به نظر می‌رسد.
اصالت یک ویژگی پیچیده است. بهترین پاسخ را شاید بتوان از روانشناسی گرفت. اما نشانه‌های خاصی هم وجود دارند که هر فردی به راحتی به کمک آن‌ها می‌تواند فرد اصیل را شناسایی کند. با ما همراه باشید تا ویژگی اصیل‌ها را با شما در میان بگذاریم:
یکی از نخستین نشانه‌های اصالت انسجام رفتاری است. اگر واقعا اصیل باشید، نیازی ندارید که در موقعیت‌های مختلف نقاب عوض کنید یا شخصیت‌تان را بر مبنای موقعیتی که در آن قرار دارید، تغییر دهید.
آدم‌هایی که اصیل نیستند، نقش‌شان را مدام تغییر می‌دهند تا مورد پسند دیگران قرار بگیرند. اما اگر شما به این نحو رفتار نمی‌کنید و انتخاب کرده‌اید که همه جا، از محل کار، تا مهمانی خانوادگی، تا با دوستان، خودتان باشید، مانند بقیه نیستید.
هرچند این ربطی به نامنعطف بودن ندارد. شما می‌توانید اصیل باشید اما با جریان حرکت کنید. اصالت بیشتر به ارزش‌های اصلی‌ای مرتبط است که فرد به آن‌ها معتقد است. بنابراین، فرقی نمی‌کند با چه کسی باشید، همواره خود واقعی‌تان هستید. این نوع انرژی بسیار نادر و جذاب است.
پذیرش نقص‌ها یکی از مهم‌ترین بخش‌های اصالت است. حقیقت آن است که همه ما نقص‌هایی داریم. اما اغلب آدم‌ها نمی‌خواهند نقص‌های خودشان را بپذیرند. یکی از شیوه‌های اصالت پذیرش خویشتن به شکلی کامل به جای سعی برای پوشاندن نقص‌ها و خوراندن این باور به دیگران است که شما بی‌نقص و کامل هستید. اینکه از بالای سقف خانه فریاد بزنید: «این منم!» بسیار قدرت‌بخش است.
حقیقت آن است که اغلب آدم‌ها نمی‌دانند چگونه خودشان باشند و علتش آن است که نمی‌توانند نگاهی خوب و صادقانه به خودشان در آینه بیندازند و هر آنچه می‌بینند، به خصوص قسمت‌هایی که دوست ندارند را، بپذیرند.
اگر شما می‌توانید خودتان را در آینه بپذیرید معنایش آن است که خودآگاه هستید. خودآگاهی اغلب به خودپذیری منجر می‌شود. وقتی به خودپذیری می‌رسید دیگر انرژی‌تان را صرف آزار دادن خودتان برای کامل شدن نمی‌کنید. نه تنها دیگران نیز می‌فهمند شما خودتان را به تمامی پذیرفته‌اید، بلکه پذیرش خویشتن بخشی از اصالت است.
پذیرش خویشتن قدری پیش‌تر از مشکل نداشتن با نقص‌ها و به معنی خوشحال بودن از آنچه هستید است. این نوع نگرش کمک می‌کند که بیشتر خود واقعی و اصیل خودتان باشید.
گاهی گفتن حقیقت کار دشواری است. حتی وقتی واقعا قصد نداشته باشید باز هم گفتن حقیقت می‌تواند دیگران را اذیت کند. اما صادق بودن، حتی وقتی دشوار است یا ترسیده‌اید، اصالت و یکپارچگی هویت شما را نشان می‌دهد.
هر کسی نمی‌تواند صداقت را به آسودگی ترجیح بدهد. البته معنایش این نیست که شما به احساسات دیگران اهمیتی نمی‌دهید. احتمالا سعی می‌کنید راهی سازنده برای صادق بودن پیدا کنید.
اصالت فقط به معنای صادق بودن به خاطر خودِ صداقت نیست. بلکه به معنای رعایت صداقت به طریقی است که یکپارچگی هویت شما حفظ شود و از احساسات دیگری نیز محافظت شود.
آدم‌هایی که همیشه سعی می‌کنند دیگران را خشنود کنند، هر کاری می‌کنند تا در مسابقه محبوبیت برنده شوند. خودشان را به سختی و مشقت میندازند اما در آخر خودشان را از دست می‌دهند. اگر واقعا اصالت داشته باشید، هرگز چنین رفتاری نمی‌کنید. برای همین است که صداقت داشتن واکنش طبیعی شماست. می‌توانید نسبت به احساسات، افکار و عقاید‌تان صادق باشید و نیازی ندارید که همه این‌ها را تغییر بدهید و برای آنکه کسی ناراحت نشود به او دروغ بگویید.
شاید برخی فکر کنند که شما خودمحور هستید اما شما لزوما خودآگاه هستید. چرا این نکته اهمیت دارد؟ چرا چنین رفتاری از شما فردی اصیل می‌سازد؟
در دنیایی که همه شیفته فیلترها و جای گرفتن در گروه‌ها هستند، اگر شما کسی باشید که به دنبال جلب رضایت دیگران نیست، نشان می‌دهد که ارزش‌هایتان به تأیید دیگران وابسته نیست. بنابراین کم‌تر احتمال دارد که نمایشی باشید و بیشتر شبیه یک انسان واقعی هستید.
نگرش عاری از قضاوت معمولا به افرادی تعلق دارد که به خود واقعی‌شان اعتماد دارند. چرا؟ چون نیازی ندارند دیگران را قضاوت کنند تا احساس بهتری نسبت به خودشان پیدا کنند. آدم اصیل می‌داند که در یک چارچوب تنگ جای نمی‌گیرد، بنابراین دیگران را نیز مجبور نمی‌کند که در این حصار جای بگیرند. حقیقت است که جامعه همیشه ایده‌هایی درباره درست و غلط دارد اما اصالت یعنی اهمیت ندادن به این حرف‌ها.
منظور این نیست که آدم‌های اصیل هیچ نوع فکر و ارزشی ندارند. آن‌ها فقط سعی می‌کنند هیچ آدمی را به خاطر نظر مخالف قضاوت کنند. اگر اصیل باشید تمرکزتان روی زندگی خودتان و شادی خودتان است و این نوع زندگی را برای همه می‌خواهید.
آدم‌هایی که خود حقیقی‌شان را مخفی می‌کنند معمولا باید مراقبت خیلی چیزها باشند. آن‌ها معمولا شخصیت، عقاید و رفتار متفاوتی در کنار دوستان، خانواده و شاید در شبکه‌های اجتماعی دارند و باید همیشه یادشان باشد که کدام شخصیت برای کدام جمعیت و آدم‌ها مناسب است!
این رویه می‌تواند بسیار خسته‌کننده باشد و استرس زیادی را به بدن وارد می‌کند. تحقیقات نشان داده‌اند که استرس جسمی با فقدان اصالت مرتبط است. خیلی ساده بگوییم، تظاهر کردن می‌تواند بار سنگینی را روی شانه‌های افراد بگذارد.
اگر این نقاب‌های متفاوت را نداشته باشید نیازی ندارید استرس بکشید. فقط کافی است که خود حقیقی‌تان باشید تا زندگی برایتان ساده‌تر شود.
غریزه ما احتمالا واقعی‌ترین چیزی است که داریم. اما اگر ندانید که واقعا چه کسی هستید، چگونه می‌توانید به غریزه‌تان اعتماد کنید؟
این مشکل رایج در میان افراد غیرواقعی است. پس اگر می‌توانید به آن ندای درونی یا احساس غریزی که قبل از پردازش کامل اطلاعات توسط مغز به شما می‌گوید واقعا چه اتفاقی دارد اطراف‌تان میفتد، اعتماد کنید، احتمالا به این علت است که با خود واقعی‌تان ارتباط دارید.
ما اغلب باید به غریزه‌مان در تصمیم‌گیری اعتماد کنیم. اگر حقیقتا فردی اصیل باشید، غریزه‌تان می‌تواند شما را در انتخاب مسیر درست که عمیقا با روح‌تان همخوانی دارد، هدایت کند. این تصمیم‌ها می‌تواند هر چیزی از انتخاب شغل تا روابط تا کوچک‌ترین تصمیمات روزمره باشد.
اعتماد به نفس، خودآگاهی و اصالت اعتماد به خود را به واکنشی طبیعی تبدیل می‌کنند.
نکته: هر جا احساس کردید برای آنکه مورد پذیرش واقع شوید باید تظاهر به چیزی غیر از خود حقیقی‌تان کنید، بهتر است جمع‌تان را تغییر دهید و اهداف‌تان را در جای دیگری دنبال کنید.