تحقیقات جدید دانشمندان نشان می‌دهد که پرورش مار و به‌ویژه مارهای پایتون به‌عنوان یک منبع غذایی با پروتئین بالا و کم‌چرب می‌تواند گزینه پایدارتری نسبت به روش‌های دامداری مرسوم باشد که عواملی ازجمله تغییرات آبوهوایی و کاهش منابع طبیعی بر آن تأثیرگذار هستند.
درحال‌حاضر بسیاری از سیستم‌های دامداری مرسوم، معیارهای پایداری یا انعطاف‌پذیری را برآورده نمی‌کنند و همچنین باعث وخامت شرایط زیست‌محیطی می‌شوند؛ بنابراین دانشمندان تحقیقات پیرامون جستجوی منابع غذایی جدید با تأثیرات زیست‌محیطی کمتر را آغاز کرده‌اند.
به گزارش دیجیاتو، براساس یک مطالعه جدید که توسط دانشمندان دانشگاه مک‌کواری استرالیا انجام شده است، یکی از این منابع غذایی جدید، مارها و به‌ویژه پایتون‌ها هستند.
«دن ناتوش»، محقق افتخاری دانشکده علوم طبیعی مک‌کواری و نویسنده اصلی این مطالعه می‌گوید:
«تغییرات آبوهوایی، بیماری‌ها و کاهش منابع طبیعی، همگی فشار بر دام‌های مرسوم و محصولات گیاهی را تشدید می‌کنند و تأثیرات بدی بر بسیاری از مردمان کشورهای کم‌درآمد دارند که از کمبود حاد پروتئین رنج می‌برند.»
محققان الگوی رشد دو گونه پایتون، پایتون «برمه‌ای» و پایتون «مشبک» را در تایلند و جنوب ویتنام مورد مطالعه قرار دادند. ناتوش توضیح می‌دهد:
«درحالی‌که پرورش پایتون در مقیاس بزرگ در آسیا به‌خوبی تثبیت شده است، دانشمندان حوزه کشاورزی توجه بسیار کمی به آن داشته‌اند. مارها به آب بسیار کمی نیاز دارند و حتی می‌توانند از شبنمی که صبح روی فلس‌های آن‌ها می‌نشیند تغذیه کنند. آن‌ها به غذای بسیار کمی نیاز دارند و جوندگان و سایر آفات حمله‌کننده به محصولات غذایی را می‌خورند. همچنین از نظر تاریخی، در بسیاری از مکان‌ها یک غذای لذیذ هستند.»
آن‌ها با ارزیابی نرخ رشد مارهای جوان و انجام آزمایش‌های متعدد روی برخی از آن‌ها متوجه شدند که تغذیه بچه پایتون‌ها با سوسیس‌های حاوی پروتئین ضایعات گوشتی و تکه‌های ماهی منجر به رشد سریع مار می‌شود و هیچ تأثیر آشکاری بر سلامتی آن‌ها نیز نمی‌گذارد.
محققان می‌گویند که مطالعه آن‌ها نشان‌دهنده کارایی مارها در تبدیل زباله به محصولات قابل استفاده است و فرصت‌های پرورش مار برای مصارف غذایی در کشورهایی که مصرف گوشت مار در آن‌ها قابل قبول است، نشان می‌دهد. اما آن‌ها امید زیادی ندارند که کشورهای غربی پرورش مار پایتون به‌عنوان یک منبع غذایی را به‌این‌زودی‌ها آغاز کنند.
نتایج این تحقیق در ژورنال علمی Scientific Reports منتشر شده است.