عصر ایران ؛ نهال موسوی - چهار هفته از آغاز پخش مینی سریال تاریخی شوگون یا شوگان Shōgun گذشته است و در سراسر جهان استقبال بسیار خوبی از آن شده است. تا به امروز نمره آی ام دی بی (IMDb) آن 9.2 از 10 با 27 هزار رای دهنده است و در سایت راتن تومیتوز (Rotten Tomatoes) هم 99 درصد رضایت مخاطبین را به دست آورده است.
مینی سریال شوگون در سال ۱۶۰۰ ژاپن جریان دارد و دو داستان جدا از هم را روایت می‌کند که روی سرنوشت این کشور تاثیرگذار هستند. شورای نایب السلطنه بر علیه لرد یوشی توراناگا با بازی هیرویوکی سانادا شورش کرده است و از طرف دیگر یک کشتی اسرارآمیز اروپایی در یک دهکده ماهیگیری در همان نزدیکی پیدا شده است.
شوگون بر اساس رمانی از جیمز کلاول (James Clavell) ساخته شده و قرار است تنها یک فصل داشته باشد. این کتاب در سال ۱۹۷۵ منتشر شد و یک اثر کلاسیک محسوب می‌شود. در سال ۱۹۸۰ نیز سریالی با اقتباس از این کتاب ساخته و با استقبال خوبی روبه رو شد.
به لحاظ ساخت، فضا سازی و همچنین کشش دراماتیک داستانی، شوگون بسیار حرفه‌ای و جذاب است و می‌توان گفت از بهترین امکانات موجود برای ساخت این 10 قسمت استفاده شده است.
نکته جالب توجه برای من این است که 4 بازیگر اصلی این مینی سریال را در اینستاگرام رصد کردم و به نتایج جالب توجهی رسیدم.
بازیگر اصلی سریال که هم خواننده و هم بازیگر آمریکایی به اسم جارویس است که اصلا در اینستاگرام صفحه شخصی ندارد.
صفحه شخصی هیرویوکی ساندا بازیگر معروف ژاپنی در اینستاگرام فقط 52.2 هزار نفر فالور (دنبال کننده) دارد! بازیگر اصلی زن سریال هم آنا ساوایی که بازیگر، خواننده و رقصنده ژاپنی-نیوزلندی است 274 هزار نفر فالور دارد و تاکه‌هیرو هیرا دیگر بازیگر 14.2 نفر و معروفترین آنها تادانابو آسانو است که او هم 292 هزار نفر دنبال کننده دارد.
چند روز است در این فکرم که چرا تعداد فالور آنها تا این اندازه کم است؟ به نسبت بازیگران و اینفلوئنسرهای ایرانی و حتی عربی و ترکی و ... هم تقریبا هیچ است. در صورتی که برای مثال همین مینی سریال شوگون که الان چهار هفته از پخش آن می‌گذرد تقریبا در بسیاری از کشورهای جهان دیده شده است.
اگر یک درام تاریخی درباره ایران در این حد و اندازه ساخته شده بود و مهمترین سریال روز دنیا میشد که در 138 کشور در حال پخش است، هر کسی که در آن مجموعه حضور داشت طرفداران میلیونی پیدا میکرد ولی چرا ژاپنیها یا دیگر مردمان جهان این گونه عمل نمی‌کنند؟
در ایران یک نوجوان با یک پرسش «واقعیه یا کیکه؟» برای چند مدت تمام فضای شبکه‌های اجتماعی و رسانه‌ای و ... ایران را مشغول خود می‌کند یا صادق بوقی به دلیل بسته شدن صفحه اینستاگرامش به مدت 48 ساعت تعداد فالورهایش یک میلیون نفر افزایش می‌یابد و ...
نگاهی به صفحات این بازیگران ژاپنی هم کردم در واقع پست‌های انتشار یافته و فعالیت آنها - غیر از تادانابو آسانو - چندان زیاد نبود، آنا ساوایی 364 پست، تاکه‌هیرو هیرا 254 پست و هیرویوکی ساندا فقط 12 پست!
از طرف دیگر تادانابو آسانو 11592 پست منتشر کرده است که آن هم در نوع خود بسیار زیاد است و باز واقعا با این همه پست انتشار یافته و مابقی مواردی که ذکر شد تعداد 292 هزار فالور هم باز بسیار کم است.
آیا ژاپنیها زیاد اهل اینستاگرام نیستند و از شبکه اجتماعی دیگری استفاده می‌کنند؟ آیا حضور بازیگران ژاپنی در چنین سریالی با این همه توجه برای بیشتر مردم ژاپن با جمعیتی بیش از 125 میلیون نفر اهمیتی ندارد؟
آیا برای ما ایرانیها این دنیای مجازی زیادی واقعی شده است و هنوز مردم ژاپن جندان جهان واقعی خود را به این مجاز گره نزده‌اند؟ یا خیر آنها در پلتفرم‌های دیگر و یا به شکلی دیگر جبران اینستاگرام را می‌کنند؟
به قول دوستی آیا ما ایرانی ها به نمود بیش از بود اهمیت می دیم، یعنی جلوه بیرونی و ژاپنیها برعکس؟
فارغ از هرگونه ارزش گذاری و خود کم بینی یا ژاپنی ستایی و ... واقعا این قضیه برایم به پرسشی چالشی تبدیل شد.
بسیار علاقمندم که نظر خوانندگان این نوشتار را هم در این باره بدانم. واقعا چرا؟
خود بخوان حدیث مفصل را
چون برای اکثر ایرانی ها هیچ تفریح ارزان قیمتی جز وقت گذرانی در فضای مجازی وجود ندارد
البته فکر میکنم جوونهای ما خیلی روشن هستند و به زودی این اتفاق میوفته.
کی گفته این مطلب نقد سریال شوگون؟ این یک اطلاع رسانی و یک قیاس از دل اتفاقات این سریال بود که نکته جالبی هم داشت
نمونه بی سواد تندرو هستی که فقط شلوغ می کنن و فحاشی
به نظر بنده چون فضای حقیقی برای ما ایرانیها انقدر خاکستری و برای خیلی ها سیاه شده ،مردم ما و به خصوص جوانان ما پناه بردن به فضای مجازی و این همه بر میگرده به فشار زیاد اقتصادی و سیاسی و اجتماعی روی مردم
به نظر من تنها یک دلیل وجود داره. اختلاف فرهنگی! فرهنگ، چیزی که ما ایرانی ها ادعاش رو داریم و ژاپنی ها باهاش زندگی می کنند. زمان براشون ارزشمنده و برای خودشون برنامه دارند. در تمام دنیا افراد معروف، طرفداران خاص خود را دارند و تعداد فالوور هاشون هم به تناسب محبوبیتشون متفاوته. اما قطعا میکاپ آرتیست!!! هاشون، گنده لات هاشون، زن و شوهران بلاگر! (این یکی که با قدرت در صدر جدول جهانی هستیم) یک دهم همین هنرمندان ژاپنی هم دنبال کننده ندارند. اما در یک مورد عجیب تعداد فالوور های یک دختر بی نام و نشان پر حاشیه که تنها هنرش دستمال بستن دورگردنش و خودکشی مجازی بود، به اندازه دو برابر جمعیت یک کشور اروپایی رشد کرد! در هیچ جای دنیا چنین اتفاقی نخواهد افتاد. کنجکاوانه با همه موارد برخورد نمی کنند و وقتی برای این کار نمی‌گذارند.
من طرفدار پروپاقرص هیرویوکی ساندا هستم و استحقاق نقش اول را داشت.
[ ضمنا خانم موسوی روی سریال بی نظیر و بسیار موفق ژاپنی دیگری بنام TOKYO VICE توکیو وایس محصول نت فلیکس و شاهکار مایکل مان هم اگر صلاح دیدید مطلب بگذارید. برقرار باشید
ولی اینجا اکثرا کار هم که می‌کنن اسمش کاره، کار خاصی نمیکنن، الکی ساعت پر می‌کنن و پول مفت می‌گیرن...
درواقع فرق اینجا و اونجا، تو اقتصاد هست. فرق توی اینه که واقعا ارزشی تولید کنی تا پول بگیری، یا اینکه پول مفت بگیری... اینم نه اینکه ما ایرانی ها آدمای تنبلی باشیم، نه، بیشتر تاثیر همون اقتصاد نفتی هست، که نفت بفروشیم دور هم بخوریم... تاثیر چند ده ساله این اقتصاد روی زندگی ما شده پول مفت خوردن...
من چندسالی هست که در ژاپن زندگی میکنم. اصلا اینطور نیست که اهل سوشال مدیا و .. نباشند. چند مورد باید مورد توجه قرار بگیره:
1- در کشورهای شرقی مانند کره، ژاپن و چین شبکه های اجتماعی خودشون رو دارند که معمولا ار پلتفرم های جامعی تشکیل میشند که از بانک، پیام رسان، خرید و فروش، نقشه و ... را پشتیبانی میکنه (البته با اون چیزی که به عنوان نرم افزار بومی توی ایران میگن بسیار متفاوتن... و به هیچ عنوان محدودیتی روی بقیه نرم افزارها و ایجاد انحصار وجود نداره)
2-باتوجه به سبقه بیشتر یوتیوب، در اکثر کشورها، از این پلتفرم استفاده میشه برای معرفی و کسب درآمد و ... استفاده میشه تا اینستاگرام
و البته دلایل دیگه ای هم داره. ولی به طور کل نمیتونه مقیاس مناسبی باشه برای مقایسه اجتماعی دو کشور.
در همه فیلم های ایرانی اساتید دانشگاه یا محققین تقریبا کاری بجز حرف زدن اون هم موعظه های اخلاقی نمی کنن. همه اتو کشیده و محترم هستند. مهندسین مدیران کارخانه ها توی دفترشون نشستن و کاری بجز حرف زدن ندارن. پزشکان هم همینطورند و تکیه کلامشون این است که خدا شفا می ده! یعنی کلا این ملت نمی دونن کار چیه! جدی ترین کارهایی که کارگردان ها می فهمن کار کارگرها و فروشنده های مغازه هاست! مقایسه کنید با سریال استرالیایی پرستاران .
خوب ملت ایران پول نفت می خورن و همه دعوا ها هم روی سهمی است که به مردم می رسه. به یکی 3 میلیارد دلار و به یکی هم 3 دلار! اصلا تصوری از یک جامعه مدرن ندارن و همه مشغول این خاله زنک بازی ها هستن.
تو هر كشوري يا جامعه اي يك رسانه اجتماعي بيشتر محبوبيت داره
مثلا افغانستاني ها خيلي كم در اينستا فعال هستن و بيشتر در فيس بوك صفحه دارن و با هم در ارتباطن
شايد ژاپني ها توي تيك تاك، فيس بوك و يا شبكه ايكس فعال باشن
شما صفحات اين بازيگرها رو تو اينستا پيدا كردي ولي اماري در مورد فعاليت اونها در شبكه هاي ديگه ندادين
1- حدود 30 سال پیش یک فیلمی چند بار از تلوزیون پخش شد که مرده اسلحه ساخته بود، از داخل خونه به تلوزیون شلیک میکرد و اونطرف مجری در برنامه زنده کشته میشد.
2-3 تا مجری تلوزیونی رو در برنامه زنده کشت بعد پیداش کردن کشتنش تا تکنولوژی دست کسی نیوفته.
شاید اصلا یه سن شما نخوره، اما گفتم شاید اتفاقی شما هم دیده باشیدش. اسم فیلمش رو میخوام
2- یک فیلم بود اکشن ، چینی بود، ژاپنی بود، ....
زن ها رو میبردن جایی آموزش آدم کشی می دادند.
قهرمان فیلم زنی بود که وقتی راه میرفت عادت داشت تعداد قدم هاش رو بشماره... اسم فیلمش رو میدونید؟
دومی رو اطلاعی ندارم.
وجدانا اگه اسم اون فیلم رو پیدا کردی برای من هم اینجا اسمش رو بزارین. اون فیلم فکر کنم بیش از ۳۰ سال پیش بود که از تلویزیون پخش شد.
من متولد ۶۱ هستم و یادم میاد که خیلی بچه بودم شاید ۶ یا ۷ ساله یا کمتر.
طرف یک اسلحه ای بزرگ مثل تیربار رو در سقف خونش به نحوه ی غیر قابل رویت جاساز کرده بود
من همیشه فکر میکردم که احتمالا اون فیلم زاییده ی افکار مریضم بوده و وجود خارجی نداشته. الان که شما فرمودید گفتم که "عجب". پس خدا را شکر هنوز دیوانه نشدم.
????
ولی مسئله مهم‌تر اینه که چرا ایرانیها اینقدر پیج‌های مزخرف رو دنبال می‌کنن، مثلا اون دختره که انگلیسی می‌خوند و کلمه think رو بد تلفظ میکرد رو هم دنبال می‌کردن!
"جو گیر شدن" ایرانی ها رفتارهاشون را غیر قابل پیش بینی و اکثرا افراطی میکنه ...
الان رونالدو بیشتر دنبال کننده داره یا بهترین جراح یا فیلسوف دنیا؟